کیسه های مقعدی سگ و راه های تشخیص و درمان بیماری مربوط به آنها

کیسه های مقعدی سگ عبارتند از دو غده که در سطح جانبی شکمی و انتهای مقعد قرار گرفته و به تسهیل فعالیت دستگاه گوارش کمک می کنند. در ادامه با ما همراه باشید.

در حالت عادی این غدد از خود ماده ای ترشح می کنند که جنبه لغزندگی برای دفع مدفوع دارد. بنابراین تسهیل دفع مدفوع از سریق این غدد با توجه به ین که اغلب رژیم غذایی سگ از استخوان تشکیل شده و خوردن استخوان در دستگاه گوارش اصولا با یبوست و دفع مدفوع سفت وسخت و گچی همراه است.

بنابراین ترشح این غدد که غالبه کمی بد بو و اصولا قهوه ای، آبکی و کمی حالت مومی شکل و لغزنده دارد، می تواند کمک کند که به راحتی عمل دفع مدفوع در حیوان انجام گیرد.

لازم است تذکر داد سگ هایی که در رژیم غذایی آن ها از گوشت و یا فرآورده های گوشتی مانند سوسیس کالباس و ژامبون استفاده می شود هرگز رنگ و قوام مدفوع کچی رنگ و چندان سفت و سخت نخواهد بود و وضعیت و رنگ مدفوعغ قوام متفاوتی خواهد داشت.

کیسه های مقعدی سگ

در مواردی که حیوان به علت خوردن استخوان های زیاد و یا مصرف مواد نشاسته ای و هیدروکربور و یا مواد یبوست زا دچار اختلالات گوارشی می گردد. دفع و تخلیه مدفوع در سگ مشکل و اصولا با یبوست همراه است.

در ضمن معلقات و مواد فیبری و مواد غیر قابل هضم در مدفوع سگ، گاهی باعث می شود، به اطراف مجاری غدد مترشحه ناحیه مقعدی فشار وارد شود و مجاری مترشحه را یا مسدود و یا نیمه مسدود کند.

به خصوص آلودگی های انگلی در حیوان اغلب باعث می شود تخم انگل ها به داخل این مجاری در هنگام دفع فشار وارد آورد و این مجاری را نیمه مسدود کند یا کاملا همراه با فیبر و اجسام غیر قابل هضم به صورت مجرای مسدود شده در آورند، در نتیجه ماده لغزنده که باعث تسهیل دفع مدفوع می شود، دیگر ترشح نخواهند شد.

وجود این غدد مترشحه کنار ناحیه مقعدی در این محیط سر بسته شرایطی را فراهم می کند که باعث فعالیت میکرو ارگانیسم های ساپروفیت موجود در داخل کیسه های مقعدی شده، در نتیجه همراه با فعالیت میکروارگانیسم ها، یک حالت التهاب و تورم که گاهی ممکن است عفونی و چرکی باشد، کیسه های مقعدی را در بر خواهد گرفت.

کیسه های مقعدی سگ

نتیجه دفع مدفوع در حیوان در هنگام دفع و تخلیه با درد و مشکل در اطراف کیسه های مقعدی رو به رو خواهد شد. در نتیجه حیوان اغلب سعی می کند برای رهایی از این درد و التهاب ناحیه مقعدی از دفع صرف نظر کند مگر این که به ناچار دفع مدفوع با درد را انجام دهد.

عدم دفع مدفوع باعث می شود در دراز مدت آب، فضولات مدفوع در روده بزرگ انجام گرفته و سموم ناشی از این گونه تخمیرات پاتولوژیک در سراسر بدن راکسیون و عکس العمل های آلرژی و حساسیت را در بدن حیوان به وجود آورد.

در ضمن حیوان سعی خواهد کرد جهت جلوگیری از این معضل به وجود آمده و مرتفع ساختن التهاب ایجاد شده در انتهای ناحیه مقعدی، این ناحیه را مرتبا به جاهای سفت و سخت اصطحکاک دهد و ناحیه پشتی خود را مرتبا بخاراند.

زمانی که التهاب و عفونت کیسه معقدی پیشرفت و توسعه پیدا کند، که در نهایت حالت عفونی و چرکی به خود خواهد گرفت، در اطراف کیسه مقعدی برآمدگی های کوچکی به صورت یک آبسه چرکی در اطراف ناحیه مقعد ظاهر شده که به تدریج اگر تدابیر درمانی و معالجه صورت نگیرد، به خارج ر باز کرده و به صورت یک حالت فیستول چرکی، ترشحات ایجاد شده را به تدریج خارج می کند و چون اغلب نزدیگ به محل دفع مدفوع است .

امکان ناسوری و سر سخت شده محل موضع از نظر درمانی کار را با مشکل رو به رو خواهد ساخت. در نتیجه تدابیر درمانی با دقت و مراقبت و تمیز کردن موضع حداقل به مدت یک هفته جهت درمان به طول خواهد انجامید.

در چنین مواردی حیوان برای این که احساس آرامش کند و خود به نحوی تواسنه باشد کمک کند، تا از این التهاب و ناراحتی در ناحیه مقعد رهایی یابد، اغلب با زبان خود این ناحیه را لیس می زند و همین مساله باعث انتقال عفونت از این ناحیه به محوطه دهان و حلق و در نهایت به لوزه های حیوان انتقال پیدا می کند.

در نتیجه وجود استفراغ های متناوب که با خوردن غذای حیوان هیچ گونه ارتباطی ندارد، در حیوان عارض می شود و در ادامه وجود علائم بی اشتهایی و عدم میل به خوردن غذا در حیوان ظاهر می شود.

در ضمن حیوان به تدریج شور و نشاط و شادابی خود را از دست خواهد داد و اغلب کسل و با عدم سرحالی و چالاکی و چابکی همراه است. گاهی حتی ممکن است نسبت به صاحبش هم بی اعتنا و اغلب در خود غوطه ور خواهد بود.

تمام مشکلات ایجاد شده ناشی از عدم اطلاع از استفاده صحیح در رژیم غذایی در حیوان ایجاد می شود. البته گاهی آلودگی های انگلی می تواند به این مشکل دامن بزند و تخم های انگلی در مسدود کردن این مجاری صاحب نقش باشند و همان سیر گذشته را در حیوان ایجاد کنند.

تدابیر درمانی در تخلیه کیسه های مقعدی سگ

انجام تخلیه کیسه های مقعدی جهت رهایی حیوان از درد و التهاب ناشی از پر شدن کیسه مقعدی در سگ های مختلف متفاوت بوده و بستگی به استعداد مزاجی، وضعیت دستگاه گوارش، نوع رژیم غذایی مصرفی و میزان ترشح آنزیم های گوارشی در حیوان دارد. در ضمن لازم است متذکر شد، اصولا سگ هایی که دارای جثه بزرگ و متوسط هستند.

به ویژه سگ های نگهبان، سگ های شکاری و سگ های کار، که جنب و جوش و تحرک و فعالیت روزانه بالایی دارند، و در قلمرو مالکیت خود زیاد در تلاش و جست و خیز هستند، کمتر دچار تورم التهاب و انسداد کیسه های کقعدی خواهند شد. چون عضلات اطراف اسنفگتر ناحیه مقعدی در آن ها در اثر این گونه جست و خیز ها دائما باز و بسته شده و اسفنگتر آن ها دچار انقباض و انبساط می شود.

اگر اختلال یا گیری در این مجرا وجود داشته باشد با این پریدن و جست و خیز باز می شود. ولی در سگ های عروسکی و فنتزی آپارتمانی که بیش تر در خانه زندگی می کنند و نسبت به سگ های شکاری کمتر عادت پریدن و جست و خیز دارند، وجود مشکلات کیسه های مقعدی در آن ها به مراتب بیش تر است.

این مشکل برای سگ های خانگی معمول و رایج است و برای رهایی از آن می توان از نکات زیر استفاده نمود.

در رژیم غذایی سگ های تزئیینی، هفته ای یک و یا دو مرتبه بسته به وضعیت و حالت مزاجی دستگاه وارشی حیوان یک قاشث مربا خوری روغن زیتون و یا پارافین، همراه با غذا آغشته کرده و با آن بخورانید.

مصرف پارافین در این مورد بهتر است چون اولا حیوان متوجه استفاده از آن نخواهد شد چون دارای هیچ گونه آثاریث از رنگ، بو مزه در زمانی که به غذا اضافه شود نیست. در ضمن آن را با قیمت بسیار مناسب در بازار می توانید تهیه کنید.

در سگ هایی که دارای جثه های متوسط تا بزرگ هستند یک قاشق تا 2 قاشق سوپ خوری می توان به غذای آن ها اضافه نمود. نکته ای که لازم است توجه شود این است که استفاده از حد مجاز این روغن معدنی و یا مصرف روزانه آن در سگ ها بوده که نباید این گونه استف6اده شود چون باعث می شود که دستگاه گوارش حیوان تنبل شود و کارایی و انجام عمل فیزیولوژیکی هضم و جذب غذا را نتواند به خوبی انجام دهد و یک نوع تنبلی سیستم گوارشی در حیوان به وجود خواهد آورد.

در سگ های دارای جثه متوسط تا بزرگ هرگز عادت ندهید بین وعده های غذایی چیزی اضافه به آن ها به عنوان تنقلات داده شود.

غذا را در ساعت معین همیشه به آن ها بدهید. ( مهم نیست صبح ظهر و یا عصر )). دادن غذا در ساعت معین و دقیق اصولا ترجیح داده می شود غذای سگ ها به خصوص سگ های نگهبان سکاری و غیره در هنگام عصر به آن ها داده شود.

تا در هنگام پاسداری و نگهبانی کمتر رغبت خوردن غذا از دست دیگران کنند. چون افرادی که جهت سرقت و دزدی به منازل و یا کارگاه های تجاریمراجعه می کنند، با دادن طعمه های آلوده به نمواد سمی و زهری باعث مسموم شدن گ های نگهبان می شوند و بعد با خیال راحت به انجام سرقت خود می پردازند.

دادن غذا در اوایل شب حیوان را از خوردن هر گونه مواد غذایی دور نگه خواهد داشت. در ضمن در صورتی که در منزل یا کارگاه یا کارخانه مسئولیت غذا دادن به حیوان همیشه به عهده یک نفر باشد، او در هنگام تربیت و تعلیم دادن بسیار موثر واقع می شود. چون غیر از غذایی که صاحبش می دهد او هرگز از دست دیگران غذا دریافت نخواهد کرد.

تدابیر درمانی کیسه های مقعدی سگ

در سگ هایی که سن آن ها از یک سال تجاوز کند، دادن یک وعده غذایی در شبانه روز کفایت خواهد کرد.

مکمل ها

استفاده از ویتامین ها و مکمل های غذایی و مواد معدنی آن طور که در حیوانات دیگر متداول است، در مورد سگ هم توصیه می شود. ولی در صورتی که غذای او از مجموعه ی مواد غذایی با کیفیت خوب برخوردار باشد، لزوم استفاده از این گونه فرآورده های مکمل ضروری نیست.

استفاده از بیسکوییت های مخصوص سگ را که بیش تر جنبه تفریح و تفنن برای حیوان دارد، فقط مواقعی باید استفاده کنید که جنبه تشویق رای حیوان داشته باشد و یا در مواردی که هدف انجام آموزش و تربیت سگ مطرح باشد و با انجام عملیات تعلیمی او را بدین وسیله می توان تشویق کرد.

توصیه شده به سگ هایی با جثه بزرگ مانند نژاد های شینلو، گریت وین، دوبرمن، روت وایلر و غیره، هر هفته یک قلم گوساله یا گوسفند به صورت نپخته و خام در اختیار حیوان قرار گیرد. او خود با دندان هایش آن را کاملا خرد کرده و از آن استفاده می کند.

انجام این عمل علاوه بر این که احتیاجات حیوان را از نظر کلسیم و فسفر و سایر مواد معدنی تامین می کند، ضمنا به تمیز کردن دندان ها کمک خواهد نمود. با این حال دیگر جرم دندانی در دندان های سگ دیده نمی شود و در نهایت سلامتی حیوان را تضمین می کند. در ضمن مصرف استخوان باعث می شود حیوان ساعت ها با خود سرگرم شود و مانع از خراب کاری های احتمالی او خواهد شد.

فقط لازم است متذکر شد از دادن استخوان های نوک تیز و برنده و تیغه های استخوان ماهی و مهره های گردن مرغ خودداری کنید. چون امکن ایجاد خراش، زخم های سطحی و یا گیر کردن مهره گردن مرغ در ناحیه مری به علت بلع ناگهانی و عدم خرد کردن آن وجود دارد.

برای سگ های تزیینی اضافه کردن پودر استخوان به میزان 2 تا 3 قاشق چایی خوری به همراه انواع ویتامین ها به خصوص ویتامین های ب و آ به میزان 2 تا 3 قطره به ماده غذایی که به آن ها داده می شود فقط به مدت 2 مرتبه در هفته کفایت می کند.

استفاده از تخم مرغ با توجه به این که ماده پروتئینی و چربی است توصیه شده ولی هرگز به صورت خام مورد استفاده قرار نگیرد. چون اختلالاتی را در سیستم گوارشی ایجاد خواهد کرد. روغن زیتون خود به عنوان یک منبع بسیار خوب ویتامینی است.

مصرف شیر به عنوان یک منبع پروتئینی که سرشاز اس کلسیم است و در قوام اسکلت و استخوان بندی حیوان در مراحل رشد از دوران شیر خوراکی تا 9 ماهگی بسیار با اهمیت بوده ولی در سگ های سنین یک سال به بالا ضرورتی ندارد. مگر این که صاحب سگ علاقه مند به مصرف آن در سگ خود بوده باشد.

بعضی از سگ ها به علت کمبود آنزیم لاکتوز حساسیت در خوردن شیر از خود نشان داده و دچار اختلال گوارشی ( اسهال ) می شوند، در این صورت از مصرف آن باید خود داری کرد. در صورت امکان شیر خشک های حاوی این گونه آنزیم برای تغذیه کودکانن را می توان برای آن ها به کار برد.

استفاده از سبزی جات به خصوص اسفناج جعفری هویج ( کرفس و کلم به میزان محدود ) در تغذیه سگ ها بسیار مناسب بوده، چون علاوه بر وجود فیبر های گیاهی که وضعیت حجمی مواد غذایی و هضم و جذب و تسهیل دفع را در حیوان تسهیل می بخشد، احتیاجات حیوان را از نظر مواد معدنی و ویتامین های غیر محلول در چربی را فراهم می سازد.

امروزه از قرص های ساخته شده از جلبک های دریایی که گاهی در تغذیه انسان هم مورد استفاده قرار می گیرد، به عنوان منبعی از ید و فیبر و سایر فرآورده های معدنی در تغذیه سگ ها ( به خصوص سگ های آپارتمانی تزیینی و لوکس ) استفاده می کنند.

در سگ های چاق ، مسن و فربه بهتر است برای حفظ سلامتی آن ها از دادن مواد نشاسته ای کاملا منع کرد و با دادن گوشت به میزان مطلوب به همراه جوانه ی گندم ، مالت ، سبوس گندم و برنج ، انواع مخمر های حاوی ویتامین های گروه ب کمپلکس اکتفا کرد.

امروزه مصرف سنگدان تمیز شده مرغ در تغذیه سگ توصیه می شود، ولی در مصرف جگر مرغ به علت تجمع مواد آنتی بیوتیکی و هورمون های رشد به کار رفته در جیره غذایی طیور بهتر است خود داری کنید. یا هفته ای یک بار آن را در رژیم غذایی حیوان بگنجانید.

جهت تخلیه کیسه های مقعدی در سگ ها لازم است سگ های کوچک تزیینی هر 3 تا 6 ماه یک بار به کلینیک های دام پزشکی ارجام داده شوند تا با تخلیه کیسه های مقعدی این عارضه در حیوان مرتفع گردد.

بوی بد دهان سگ

در تشخیص بوی بد دهان و بوی نامطبو ع آن باید بیش تر توجه را به دندان های حیوان معطوف داشت. اصولا این گونه بوی نا مطبوع در سگ های بزرگ دیده نمی شود ، بیش تر سگ های تزیینی و آپارتمانی هستند که دچار این گونه بو های نا مطبوع می شوند .

در سگ های تزیینی استفاده از فرآورده های گوشتی مانند کالباس ، سوسیس و ژامبون و یا گوشت گوساله ،  گوشت مرغ  و غیره برای تغذیه سگ ها مورد استفاده قرار می گیرد و تمیز کردن دندان ها در آن ها مطرح نبوده، مصرف بیشکوییت های مخصوص سگو یا استخوان های مصنوعی هم مورد استفاده قرار نمی گیرد، وجود سنگ دندانی یا جرم دندان پس از مدتعی باعث می شود.

این لایه به داخل لثه ها نفوذ کرده و کانال هایی را به وجود آورد که مواد غذایی باقی مانده در زیر لثه به همراه میکرو ارگانیسم های مفید دهان و موسین ترشح شده از بزاق و محیط مستعد پی ا قلیایی ، دهان سگ را مستعد ایجاد این بوی نا مطبوع کند.

در نتیجه بوی بد دهان در سگ از دور استشمام می شود، در صورتی که دندان های حیوان تمیز و عاری از هر گونه پلاک دندانی یا جرم دندانی بود ، باید توجه را به اختلالات گوارشی در حیوان معطوف داشت ، در این حالت توجه به التهاب و تورم کیسه های مقعدی ، وجود اشکالات در دفع ، عارضه یبوست ، تورم لوزه ها در حیوان و بیماری دیابت سگ ها ، همه از عواملی هستند که هر یک از آن ها را دکتر دام پزشک مورد ارزیابی و معاینه دقیق قرار خواهد داد.

در غیر این صورت بوی بد دهان ممکن است به علت هیپرپلازی و تومورهای پروستات در سگ های نر با یک عارضه میکرو ارگانیسمی در نژاد خاص تلقی کرد. استفاده از قرص های کاروفیل در زایل کننده بوی بد دهان جهت خنثی کردن بوی بد دهان استفاذه می شود.

بیماری کلیوی سگ، بی اختیاری ادرار و بررسی علائم آن

اضطراب تنهایی سگ و بررسی دلایل به وجود آمدن خشونت در آن

علائم حیاتی سگ و 4 نکته کلیدی در رابطه با چگونگی بررسی آن

مدفوع خواری

اصولا عارضه مدفوع خواری و خوردن مواد دفعی توسط سگ ، یک عادت بد تلقی می شود ، گاهی ممکن است در بعضی نژاد ها جنبه ی ارثی داشته باشد ، ولی جنبه اکتسابی آن بیش تر مطرح است. سگ هایی که در جاهای تنگ و فضای بسیار محدود نگهداری می شوند و کمتر روزانه آن ها را از قفس خود جهت انجام فعالیت های بدنی و بازی در خارج از فضای قفس و در محیط آزاد دها نمی کنند .

بیش تر مبتلا به این عارضه خواهند شد. مخصوصا اگر دفع مدفوع روزانه آن ها از محوطه قفس روزانه جمع آوری نشود و چند روز یک بار عمل جمع آوری مدفوع انجام گیرد. تمیز نبودن آشیانه های نگهداری و یا قفس های محبوس کننده آن ها ، باز از مواردی است که سگ به انجام این عمل مبادرت می ورزد. گرسنه نگه داشتن و یا دادن غذا به آن به میزانی کمتر بتواند آن ها را سیر کند ، از عوامل دیگری است که در انجام عادت بد مدفوع خواری به حیوان کمک می کند.

در حقیقت این عادت بد را می توان به صورت یک مشکل رفتاری در ارتباط با مشکلات تغذایه ای در سگ دانست، در سگ هایی که دچار اختلال گوارشی هستند، مانند سندرم سوء جذب ( نقس آنزیم های گوارشی ) بخشی از غذا بدون این که در دستگاه گوارش حیوان دهضم وگوارده شده و جذب بدن گردد، از طریق مدفوع خارج می شود ، به علت گرسنگی ، و کمبود مواد غذایی برای جبران سوخت و ساز بدن ، حیوان دچار این عادت بد می شود.

وجود آلودگی های انگلی در سگ ها از دیگر علل ایجاد کننده این عارضه بد در سگ ها بوده ، چون آلودگی های انگلی ( کرم ها ) قسمتی از غذای مصرفی حیوان در دستگاه گوارش را تغذیه کرده و احتیاجات حیوان را از نظر مواد پروتئینی و یا ویتامین ها دچار کمبود می شود و باعث می گردد این عادت بد در حیوان رونق گیرد.

تدابیر درمانی

لازم است روزانه حد اقل یک بار حیوان را از محل زندگی اصلی اش بیرون برده و با انجام فعالیت های ورزشی او را وادار به تحرک ، دویدن ، جست و خیز کنند ، تا بدین وسیله بتون حیوان را از گوشه گیری ، تنهایی ، خارج ساخت . مواد دفعی حیوان روزانه بعد از دفع باید از محل خارج شود ، گاهی می توان توجه سگ را به دیدن مواد دفعی به نحوی منحرف کرد.

در صورتی که نتیجه ای از این اعمال به دست نیامد، با انجام تدابیر درمانی باید روشی را انتخاب کرد تا هم بوی مدفوع تغییر کند ، هم رنگ آن عوض شود و هم قوم و سفتی و سختی آن دگرگون شود.

با دادن روغن پارافین قوام مدفوع را می توان تغییر داد . با ریختن مواد زننده مانند ادویه و خردل به غذای حیوان باعث می شود، کمتر نزدیک مدفوع خود برود، با مصرف مواد رنگی مجاز خوراکی برای تغییر رنگ مدفوع می توان اقدام نمود.