سگ نژاد ژرمن شپرد همراه با عکس و فیلم

ژرمن شپرد (German Shepherd)، سگی است که می تواند با آموزش هایی که به آن داده اید، به یک سگ وابسته به خانواده، سگ کودک دوست و نگهبان تبدیل شود.

ژرمن شپرد یک سگ وفادار است این سگ مدت زیادی نیست که در آمریکا محبوبیت خاصی پیدا کرده است ژرمن شپرد شجاع، از خود گذشته است و توانایی های فیزیکی بسیار زیادی را دارد. این سگ به آموزش ها به خوبی گوش می کند و به آنها عمل می کند. در موارد زیادی از جمله تشخیص مواد مخدر، گله داری، کمک به معلولین و هم چنین کمک به نابینایان و… ژرمن شپرد انتخواب اول است.

• ژرمن شپرد سگی شجاع مطیع و فوق العاده باهوش است. به همین خاطر است که به دلایل غریزی آنها را به عنوان یک سگ نگهبان خوب می شناسند.
• همانطور که از اسم این نژاد معلوم است در گذشته از شپرد ها در اروپا به خصوص شمال فرانسه، بلژیک و آلمان به عنوان سگ گله استفاده می شد که امروزه در کل جهان طرفداران بسیاری دارد. این سگ به پیاده روی روزانه و آموزش نیاز دارد او سگی بسیار فعال و سر زنده است.
• این نژاد را می توان از سنین پایین به لطف هوش بالا تربیت و اجتماعی کرد آن ها از محیط های شلوغ برای مثال محیط های خانوادگی لذت می برند.
• این سگ به داشتن ریزش مو معروف است پس لازم است که مو های آنها را از روی پوستشان با دستکش مخصوص اصلاح جمع آوری کنید همچنین در هفته باید موهای او را برس بکشید.
• ژرمن شپرد را باید طوری آموزش دهید که اگر زمانی که از شما جدا شد با آرامش و راحتی بتواند به زندگی خود ادامه دهد.
• این سگ را نباید بدون محافظ و قلاده آزاد بگذارید او یک سگ نگهبان است .برای نگهداری از این سگ حداقل به یک حیاط کوچک تا متوسط نیازمند هستید.
• اگر می خواهید یک سگ سالم و اصیل داشته باشید هیچگاه به فروشگاه های نامعتبر و یا فروشندگان تصادفی اعتماد نکنید بلکه از کلینیک یا پناهگاهی خریداری کنید که آزمایشات لازم و واکسیناسیون را بر روی سگ انجام داده اند.
• برای تشخیص اصالت ژرمن شپرد با پت زیپ همراه باشید.
• نژاد های مشابه : بلژین ترورن، بلژین مالینویز

وزن در نرها: (۳۸-۴۸) کیلوگرم.

وزن در ماده ها: (۳۸-۴۸) کیلوگرم.

ارتفاع در نرها: (۶۰-۶۵) سانتی متر.

ارتفاع در ماده ها: (۵۵-۶۰) سانتی متر.

ژرمن شپرد عموما سگ هایی هستند که خیلی کم به بیماری دچار می شوند. می توان گفت که این سگ ها، به طور کلی سالم هستند. اما مواقعی ممکن است برخی بیماری های مزمن در آن ها دیده شود . به همین علت در صورتی که شما صاحب سگی از این نژاد هستید، بهتر است که با بیماری های احتمالی آن ها آشنا شوید.

• بیماری دیسپلازی مفصل ران : این بیماری در این سگ ها نسبت به دیگر بیماری ها رایج است. سگ های مبتلا به این بیماری در هنگام راه رفتن ممکن است یکی از پاهای عقبی یا هر دو، دچار لنگیدن شود. به این دلیل که استخوان ران به مفصل ران به درستی اتصال پیدا نکرده و راه رافتن را با مشکل مواجه می سازد. در بعضی مواقع شاهد ورم مفصل خواهید بود. عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی در پیش آمدن این بیماری تاثیر دارند. قبل از خرید سگ، اطمینان حاصل کنید که پدر و مادرش سالم بوده و آزمایشات لازم بر روی آن ها و توله سگ شما انجام شده و نتایج، سلامتی آن ها را نشان می دهد. با وجود سلامتی از لحاظ ژنتیکی، باز هم احتمال بروز این بیماری وجود دارد. غذای ناسالم و آسیب های ناشی از بازی و ورزش کردن می تواند سبب بروز دیسپلازی مفصل ران شود.
• دیسپلازی آرنج : این بیماری شباهت بسیاری به دیسپلازی ران دارد با این تفاوت که مفصل تضعیف شدن در آرنج قرار دارد. این بیماری نیز ارثی می باشد و راه های زیادی از جمله جراحی ، کنترل وزن برای درد کمتر و درمان موثر هستند
• بیماری آلرژی: این بیماری در همه سگ ها معمول است هر سگی ممکن است به یک غذا یا وسایلی مثل رخت خواب پتو و … آلرژی داشته باشد .آلرژی حتی ممکن است از آب و هوا و گردو خاک و هم چنین مواد شوینده و شامپوی خود نیز باشد که با فهمیدن این موضوع و استفاده نکردن از این وسایل ها و غذا ها می توان آن را درمان کرد.
• بیماری اتساع معده و ولولوس (GDV) : همان نفخ کردن معده است که عوامل به وجود آمدن آن سریع غذا خوردن و حجم بالا غذا خوردن است . نباید به مقدار زیاد آب پس از غذا خورده شود .شانه هایی که متوجه می شوید سگ شما دچار این بیماری شده است سرازیر شدن آب دهن بیش از حد ممکن است و یا اغ زدن بدون تهوع می باشد .باید در این صورت سگ را به دامپزشک ببرید .سگ در این حالت بسیار بی حال و ضعیف و افسرده می شود.
• بیماری میلوپاتی دژنراتیو: ژرمن شپرد مبتلا به این بیماری در راه رفتن دچار اختلال می شود. این بیماری نخاع را درگیر می کند و سبب اختلال اطلاعات در بخشی از مغز می شود که مربوط به حرکت پاهای عقبی است .در این حالت سگ قادر به راه رفتن نیست. تاکنون درمانی برای این بیماری شناخته نشده است اما مکمل های ویتامینی مانند ویتامین ب 12 و ویتامین E میتواند تا حدی اوضاع را بهبود دهد.
• بیماری نارسایی پانکراس در German Shepherd:در این بیماری آنزیم های گوارش دیگر ترشح نمی شوند و سگ با مشکل هضم غذا مواجه می شود این بیماری مربوط به لوز المعده است .این بیماری علائم خاصی از جمله کم شدن اشتها و تغییر رنگ مدفوع را دارد همچنین این بیماری باعث می شود سگ لاغر شده و شکمش نفخ کند.برای درمان این بیماری باید به دامپزشک مراجعه کنید .این بیماری به راحتی از طریق اضافه کردن آنزیم به غذای سگ معالجه می شود.

ژرمن شپرد با زندگی در طبیعت به خوبی سازگار شده است. مو های اوسبب مقاومت این سگ در برابر تغییرات آب و هوا می شود.

این نوع سگ ها در ظاهر بایک دیگر تفاوت دارند.این تفاوت در اندازه و حالت موهای آن ها  است .برخی موهای صاف و لخت دارند و برخی دارای موهای موج دار و فر می باشند.هم چنین در رنگ نیز با یکدیگر تفاوت دارند. آن ها در رنگ های مختلفی از جمله :سیاه و سفید و نقره ای ،سیاه و سفید، سیاه و سفید و کرم، سمور و سفید، سیاه و سفید و قرمز، جگری، سیاه و سفید و قهوه ای مایل به زرد، آبی و خاکستری  دیده می شوند.

اگر شما دارای یک سگ ژرمن شپرد هستید، برای جلوگیری از ریزش موهای او در خانه، میتوانید از برس زدن موهایش استفاده کنید. 2 تا 3 بار در هفته برس زدن باعث می شود موهای او ریزش کمتری داشته باشد و فضای خانه شما را آغشته به مو نکند.

برای بهداشت سگ خود، هر روز دندان های آن را مسواک بزنید و هر ماه یک بار ناخن هایش را کوتاه کنید. دقت داشته باشید که در کوتاه کردن ناخن زیاده روی نکنید و به مقدار کمی کوتاه کنید که خون ریزی نکند و سگ شما تجربه ی تلخی کسب نکند. زیرا در این صورت در دفعات بعدی با شما همکاری نمی کند و کارتان با مشکل مواجه می شود.

در صورتی ناخن هایشان را کوتاه نگه دارید در هنگام خوش آمد گویی به شما، صدمه ای نمی زند. اگر مواقعی که در حال راه رفتن است صدای کشیده شدن ناخن هایش را بر روی زمین شنیدید، باید بدانید که زمان آن رسیده که آن ها را کوتاه کنید و به بهداشت و سلامتی سگ خود کمک کنید.

به علائمی مانند خراش و زخم، حساسیت و التهاب، خارش، قرمزی و هرگونه علائم دیگر توجه داشته باشید تا در صورت وجود هر گونه ناراحتی سریعا آن را شناسایی کرده و درمان کنید. با این کار سلامتی سگ خود را تامین می کنید.

اگر در قسمت گوش سگ بوی بد یا قرمزی احساس کردید، احتمال دارد که گوشش عفونت کرده باشد. پس از بررسی گوش، با استفاده از یک پنبه که مقداری نم دار و دارای پی اچ خنثی باشد، آن را تمیز کنید. دقت داشته باشید که چیزی را داخل گوشش فرو نکنید، بلکه فقط قسمت بیرونی آن را تمیز کنید. اگر لبه های بیرونی گوش خشک باشد می توانید با استفاده از روغن نارگیل مقداری آن ها را چرب کنید.