ولش اسپرینگر اسپانیل سگی است که آموزش پذیری بسیار بالایی دارد. او بسیار با وفاست و می تواند برای شما همدمی عالی باشد. این سگ برای شکار نیز پر کاربرد است.

• برای آموزش و اجتماعی کردن ولش اسپرینگر اسپانیل بهتر است از تولگی اقدام کنید. در صورتی که این سگ را به خوبی اجتماعی نکنید، ممکن است کمی خجالتی شود و از افراد غریبه دوری کند.
• این سگ ها علاقه ی زیادی دارند که در کنار صاحبانشان زندگی کنند . آن ها را به مدت طولانی تنها نگذارید، چرا که دچار استرس می شوند. اگر مدت زیادی تنها بمانند ممکن است خرابکاری کنند.
• ولش اسپرینگر اسپانیل آموزش پذیری نسبتا بالایی دارد. آن ها باهوش هستند و شخصیت آرام و دلنشینی دارند.
  
• اهلی کردن این نوع سگ مقداری چالش برانگیز است. با این که آن ها در آموزش پذیری قابلیت بالایی دارند، اما اهلی کردنشان نیازمند پشتکار است.
• این سگ قدرتمند و فعال است. او از انرژی بالایی برخوردار است.
• آن ها به صورت غریزی به شکار حیوانات دیگر می پردازند. پس اگر او را در بیرون از منزل نگهداری می کنید، حتما او را ببندید تا از دنبال کردن حیوانات دیگر توسط او، جلوگیری کنید.

وزن سگ نر: (20-28) کیلوگرم، در ماده : (18-25) کیلوگرم.

قد سگ نر: (45-47) سانتی متر، در ماده : (43-45) سانتی متر.

ولش اسپرینگر اسپانیل از جمله سگ هایی هستند که اصطلاحا به آن ها سگ های سالم می گویند. به این معنی که این سگ ها کمتر به بیماری مبتلا می شوند و در زندگی از سلامت بالایی برخوردارند.

اما در صورتی که شما یکی از سگ های این نژاد را نگهداری می کنید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا شوید.

• دیسپلازی مفصل ران : این بیماری نسبت به سایر بیماری ها، در سگ های این نژاد شایع است. در شکل گیری این بیماری، ژنتیک، رفتار و تغذیه، نقش مهمی دارند. در این بیماری استخوان ران به مفصل آن به خوبی اتصال پیدا نکرده است و همین موضوع سبب لنگیدن یکی یا هر دو پای عقبی سگ می شود و راه رفتن او را با مشکل مواجه می سازد. گاهی ممکن است شما هیچ گونه نشانه ای از وجود این بیماری نبینید. در سگ هایی که سن بالاتری دارند، ممکن است مفصل ران ورم کند و این بیماری را به شما نشان دهد. درمان آن در حالت پیشرفته ی بیماری، با عمل جراحی انجام می شود. لطفا توله سگ خود را از مراکز معتبر خریداری کنید و قبل از خرید از سلامتی پدر و مادر سگ نیز اطمینان حاصل کنید. چرا که این بیماری و بسیاری از بیماری های دیگر ارثی می باشند. با وجود این که می توان گفت این بیماری ارثی است، اما تغذیه ی نامناسب و ناسالم و عوامل محیطی می تواند آن را تشدید کند و سرعت رشد بیماری را افزایش دهد.
• آنتروپیون : اگر در اثر مالیدن چشم مژه ای داخل آن رفته و سبب ایجاد سوزش و خارج شود، این بیماری ایجاد می شود. در مراحل پیشرفته ی آن برای درمان باید از عمل جراحی استفاده نمود. در اثر این بیماری احتمال دارد سگ بینایی خود را از دست بدهد. با این حال عمل جراحی یک درمان و راه حل موثر است.
• صرع : این بیماری اغلب به صورت ارثی وجود دارد و یک بیماری عصبی شناخته می شود. سگ مبتلا، رفتارهای غیر طبیعی از خود نشان می دهد. تشنج یکی از مهم ترین علائم بیماری صرع می باشد.

ولش اسپرینگر اسپانیل موهای نرم صاف و ریشم مانند دارد. با برس زدن موهایش می توانید از ریزش آن در خانه جلوگیری کنید. این سگ ریزش موی متوسطی دارد. ریزش موی او در قسمت پشتی پاهای جلویی، قسمت بالایی پاهای عقبی، شکم و قفسه ی سینه است. ولش اسپرینگر اسپانیل گوش ها و دمی نسبتا پر مو دارد. موهای نرم و ابریشمی او به رنگ سفید و قرمز نسبتا تیره مایل به قهوه ای است.

این سگ بدن تمیزی دارد و نیازی نسیت او را به صورت مداوم حمام دهید. بهتر است تنها در مواقع ضروری او را حمام داده و خشک کنید.

گوش های این سگ حالت آویزانی دارد. به منظور جلوگیری از عفونت و بیماری های گوش، آن ها را به صورت مداوم بررسی کنید.