سگ نژاد اسکاتیش تریر (تریر اسکاتلندی)

اسکاتیش تریر یک سگ بسیار زیبا و در عین حال حساس است. عاشق نوازش و توجه کردن می باشد. از هوش بالا و شخصیت مستقلی برخوردار است. اسکاتیش تریر سگی است که به عنوان سگ کار و تازی شناخته می شود. از جثه ی کوچک و موهای بلندی برخوردار است.

• برای اطمینان از داشتن یک سگ سالم هرگز توله را از یک مادر تعلیم ندیده نگیرید و حتما از نداشتن بیماری های ژنتیکی او آگاه شوید.
• اگر در خانه نوزاد یا یک کودک خردسال دارید ما این سگ را به شما پیشنهاد نمی کنیم.
• اسکاتیش تریر یک سگ شاد و بازیگوش است. و باید ساعاتی در روز ورزش کند.
• جز نژاد های کوچک در بین تریر ها می باشد.
• اسکاتیش تریر قابلیت سازگاری با انواع محیط را دارد و برای نگهداری او آپارتمان یا خانه ی ویلایی مطرح نیست.
• درست است که باید ساعاتی را به ورزش و فعالیت بپردازند اما فعالیت آنها نباید شدید باشد به عنوان مثال یک پیاده روی روزانه کافیست.
• به طور کلی اسکاتیش تریر ها دوست دارند که اجسام متحرک و یا حیوانات خانگی (دوچرخه، سنجاب، گربه و راکن) را تعقیب کنند. در نتیجه باید برای آنها فنس یا حصار هایی قرار دهید که آنها را از این کار منع کند.
• ریزش موی این نژاد کم است و باید روزانه آنها را بیارایید. در سال نیز چندین بار باید مو های آنها را کوتاه کنید.
• اسکاتیش تریر رابطه دوستانه ای با غریبه ها برقرار می کند.

منشا این نژاد اسکاتلند می باشد و اولین گونه آنها در سال 1700 ایجاد شد که با گونه ی امروزی متفاوت است. گونه امروزی اسکاتیش تریر در سال 1890 به وجود آمد.

قبل از اینکه  اسکاتیش تریر به این نژاد نسبت داده شود نام او Aberdeen Terrier بود که برگرفته شده از نام یکی از شهر های اسکاتلند می باشد.

در گذشته از این نژاد به عنوان سگ شکاری استفاده می شده که حیواناتی مانند روباه، سمور و خرگوش را شکار می کردند.

اما در امروز از اسکاتیش تریر به عنوان یک سگ خانگی بازیگوش یاد می شود.

وزن نرها: (11 – 9.5) کیلوگرم،  ماده ها: (10.5 – 9) کیلوگرم.

قد نرها: (25) سانتی متر،  ماده ها: (25) سانتی متر.

اسکاتیش تریر یک سگ با شخصیت مستقل است. این نژاد از بازی کردن با توپ و پیاده روی لذت می برد. باید او را اجتماعی تربیت کنید و با خشونت با آنها را رفتار نکنید.

اسکاتیش تریر ها نسبت به صاحب خود بسیار وفادار هستند و این وفاداری به گونه ای است که که گویی برای او زندگی می کنند.

این نژاد نسبت به سگ ها یا افراد غریبه حالت تهاجمی ندارد و رابطه ی دوستانه ای با آنها برقرار می کند.

یکی دیگر از ویژگی های شخصیتی این نژاد گودال کند و سر وصدا کردن می باشد. (معمولا بیشتر تریر ها دوست دارند گودال بکنند)

معمولا سالم هستند ولی مانند سایر نژاد های سگ بیماری های خاصی دارند.

• اسکاتی کرامپ : جز بیماری هایی است که نگرانی زیادی برای صاحب سگ ایجاد نمی کند و به ندرت در اسکاتیش تریر اتفاق می افتد. به دلیل تحرک بالا ایجاد و باعث اختلال در حرکت سگ می شود. و در موارد شدید با پروزاک، ویتامین E و دیازپام درمان می شود.
• از جا رفتگی کشکک : به عنوان یک یک مشکل شایع در سگ های کوچک شناخته می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که قسمت های مختلف کشکک که شامل: درشت نی، پاتلا (کشکک) و استخوان ران است به درستی شکل نگرفته باشد. این بیماری باعث می شود که پا لنگ بزند و یا در حرکت طبیعی سگ اختلال ایجاد می کند. این اختلالات ممکن است در هنگام تولد ایجاد شود. البته به سرعت نمایان نمی شود معمولا بعد از زایمان خود را نشان می دهد. این بیماری می تواند باعث اختلال های دیگر از جمله ورم مفصل و دژنراتیو شود. در رفتگی کشکک اگر خیلی شدید باشد باید سگ مورد نظر تحت عمل جراحی قرار گیرد.
• فون ویلبراند: این بیماری باعث خونریری در لثه، دماغ و خونریزی زیاد بعد از عمل می شود. می توان آن را در 3 تا 5 سالگی تشخیص داد و برای درمان آن اقدام کرد. اما می توان بدون استفاده از دارو های خاص؛ با بخیه زدن جراحات و یا کنترل خونریزی آنرا برطرف کرد.

اسکاتیش تریر دارای رنگ های گندمی، سیاه، سفید و خاکستری  می باشد. (بعضی از آنها حالت راه راه دارند)

این نژاد باید به طور مرتب به حمام برود در غیر این صورت پوستشان خشک می شود. اسکاتیش تریر از یک پوست دولایه ای برخوردار است به طوری که لایه بالایی سخت و لایه ی پایینی نرم است.

موی آنها باید هر دو ماه کوتاه شود می توانید خود این کار را انجام دهید یا آن را به یک آرایشگر حرفه ای بسپارید.

نسبت به کک ها حساس هستند و موهای خود را می کنند در حدی که تاس شوند درنتیجه برس کشیدن روزانه برای آنها ضروری است.

سعی کنید برای عدم رشد باکتری ها، بیماری های لثه و بوی بدن دهان هر روز یا حداقل سه بار در هفته دهان آنها را مسواک بزنید. باید هفته ای یک یا دو بار ناخن آنها را کوتاه کنید. اگر شما هنگام راه رفتن سگ خود می توانید صدای پای او را بشنوید بدانید که ناخن او بلند است.

توجه داشته باشید که بیش از حد ناخن ها را کوتاه نکنید چون ممکن است باعث خونریزی شود و باعث می شود که سگ شما دفعه ی بعد همکاری لازم را نداشته باشد.

گوش اسکاتیش تریر باید هفته ای یک بار بررسی شود. اگر قرمزی یا بوی بدی مشاهده شد نشانه عفونت است و باید با استفاده از یک پاکننده پنبه ای مرطوب تمیز شود. (به غیر از گوش ها باید دهان، چشم، بینی و پاها نیز کنترل شود تا دچار قرمزی یا ترشح نباشند)