سگ نژاد باسنجی

باسنجی ها سگ های زیبا، سریع و تیزبین هستند که برای شکار استفاده می شوند اما در عین حال با زندگی در آپارتمان نیز سازگاری دارند.

سگ باسنجی در آفریقا به سگی که پارس نمی کند معروف است.از طرف دیگر، باسنجی عاشق بازی است و اگر شما می خواهید با او بازی کنید. بهترین بازی برای آنها پرتاب توپ تنیس است چون که آنها بسیار تیز بین هستند و عاشق دنبال کردن. آنها سگی تمیز با عادات نظافتی تقریبا مانند گربه هستند. اگر شما خانه را کاملا تر و تمیز نگه دارید، کار انها رابسیار راحت تر کرده اید. آنها همچنین ناظران عالی هستند و از افراد و اموال شما دفاع می کنند.

رنگ پوست باسنجی ها معمولا قهوه ای یا نارنجی همراه با رنگ سفید است اما رنگ مشکی نیز در آن ها دیده می شود.

باسنجی ها سگ های پر سرعتی هستند و می توانند از دست شما فرار کنند و گم شوند پس پیشنهاد می شود در یک محیط همراه با حصار نگهداری شوند.

حمام کردن باسنجی کار آسانی است بخاطر اینکه آنها مو های کوتاهی دارد.

باسنجی به سگی که کم پارس می کند شناخته شده است، اما این بدان معنا نیست که او هیچ صدایی از خود تولید نمی کند. به عنوان سگ ، زوزه کشیدن را مثل سگ های دیگر انجام می دهد.

رابطه ی بین باسنجی و حیوانات خانگی دیگر سرد است برای مثال اگر از تولگی با یک گربه دیگر بزرگ شود می تواند به او عادت کند اما اگر از حیوانات جونده مانند انواع خوکچه ها و همستر نگهداری می کنید باسنجی ها دردسر ساز هستند.

کلا باید در نظر داشته باشید که این نژاد برای نگهداری در یک حیاط کوچک با یک ظرف آب و غذا مناسب نیست و به توجه شما نیاز بیشتری دارد.

برای خرید توله های باسنجی اصیل باید به پرورش دهنده های قابل اطمینان مراجعه کنید.

اصلیت باسنجی ها به قاره آفریقا بر می گردد. این سگ ها به کم سرو صدا بودن مشهور هستند بدین منظور که کم و به موقع (در زمان شکار) پارس می کنند. می توان گفت که این سگ یکی از قدیمی ترین سگ های بومی در جهان است.

وزن در نرها: (۱۲) کیلوگرم، در ماده ها: (۱۱) کیلوگرم.

ارتفاع در نرها: (۵۱) سانتی متر، در ماده ها: (۴۸) سانتی متر.

باسنجی به معنی با هوش و مستقل می باشد. این سگ یک شکارچی دیدبان است بدین معنی که با قابلیت بینایی قوی خود می تواند هر جنبنده ای را پیدا و دنبال کند و همزمان از دستورات صاحبش پیروی می کند.

باسنجی ها سالم هستند، اما مانند همه نژاد ها، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاست. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند ، اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.

• سندروم فانکونی: یک نوع بیماری کلیوی است که در آن سگ همراه با ادرار خود پروتئین دفع می کند خوشبختانه راه حلی برای این بیماری پیدا شده است اما پر هزینه و وقت گیر می باشد.
• بیماری روده: این وضعیت که شبیه به بیماری روده تحریک پذیر در انسان است، معمولا به عنوان سوء جذب شناخته شده است. سگ به نظر می رسد که یک واکنش آلرژیک دائمی به مواد غذایی دارد. این سگ ها اسهال مزمن و مشکل افزایش وزن دارند. درمان شامل کم کردن استرس، تغییر در رژیم غذایی و استفاده از داروها برای کاهش واکنش هیستامین است. این وضعیت نسبت به گذشته به مراتب کمتر در باسنجی دیده شده است.
• کم خونی: این یک بیماری ژنتیکی است که در آن باسنجی تحت تاثیر دو ژن معیوب برای تولید پیرووات کیناز قرار گرفته و آنزیم مورد نیاز برای حفظ سلول های قرمز خون کم می شود. باسنجی با این بیماری معمولا بیشتر از دو سال از تولد خود زندگی نمی کند.
• کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید اختلال غده تیروئید است. تصور می شود عامل حالاتی از قبیل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و دیگر بیماری های پوستی شود که با دارو و رژیم غذایی درمان می شود.
• پیشروی شبکیه آتروفی (PRA): این اختلال چشم دژنراتیو در نهایت موجب کوری یا از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم می شود. PRA چند سال قبل ازاینکه سگ علایم کوری نشان دهد قابل تشخیص است. خوشبختانه، سگ ها می توانند حواس دیگر خود را در صورت نابینایی جبران کنند، و یک سگ کور می تواند یک زندگی کامل و خوشحال داشته باشد. پس فقط او را  عادت به حرکت در اطراف مبلمان ندهید. پرورش دهندگان معتبر سگ خود را سالانه به چشم پزشک برده و گواهی دامپزشکی که نشان دهد مبتلا به این بیماری نژادی نیستند دریافت می کنند.
• فتق ناف: در هنگام تولد در قسمت پایینی ناف قسمتی از چربی یا بافت درونی بیرون از بدن باسنجی قرار می گیرد (ممکن است این اتفاق قبل از تولد در دوران جنینی یا چند هفته بعد از به دنیا آمدن توله بیافتد) بعضی فتق ناف های کوچک ممکن است خود به خود در سنین شش ماهگی از بین بروند اما بعضی دیگر به جراحی نیاز دارند.
• دیسپلازی مفصل ران: یک نوع بیماری موروثی در بین سگ ها است که در آن استخوان ران به مفصل ران متصل نمی شود و در بعضی موارد به جراحی احتیاج دارند.

باسنجی ها مانند گربه ها خود را تمیز نگه می دارند و فقط لازم است که هر یک ماه یک بار به حمام بروند. این سگ ها مانند هر سگ دیگری ریزش مو دارند ولی مو های آنها بسیار ریز است به طوری که اصلا قابل مشاهده نیستند و به راحتی نیز می توان آن ها را اصلاح کرد.

کوتاهی ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر شما می توانید صدای کشیدن  آنها را بر روی زمین بشنوید پس آنها بیش از حد بلند شده است. کوتاه نگه داشتن منظم ناخن پا در شرایط خوب به شما کمک می کند  وقتی سگ با شور و شوق میپرد تا به شما خوش آمد بگوید به دست و تن شما خراش نیافتد.
در ناخن پای سگ رگ های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخنش را بگیرید باعث خونریزی می شود  و سگ شما ممکن است دفعه بعد که ناخن گیررا می بیند همکاری نکند. بنابراین، اگر شما پیرایش ناخن سگ را تجربه نکرده اید، از یک دامپزشک بپرسید.

عادت سگ خود را به مورد بررسی  قرار دادن زمانی که او یک توله سگ است شروع کنید. به پنجه های او اغلب رسیدگی کرده – او سگی حساس در مورد پای خود است – و در داخل دهان و گوش او را نگاه کنید. نظافت را یک تجربه مثبت مملو از ستایش و پاداش کرده و زمینه را برای آزمایشات دامپزشکی آسان کنید.

داخل دهان اورا نگاه کنید همانطور که او را نظافت می کنید علایم  زخم، خارش، یا علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، یا التهاب بر روی پوست را در بینی، دهان، چشم و بر روی پا بررسی کنید. چشم باید بدون  هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد. بررسی هفتگی دقیق به شما کمک میکند مشکلات بالقوه سلامتی او را در مراحل اولیه پیدا کنید.

برای جلوگیری از عفونت گوش سگ ها آنها را دائما چک کنید (گوش سگ در دوران عفونت معمولا قرمز می شود. پاک کردن آنها با یک توپ پنبه مرطوب با ملایم و pH متعادل گوش پاک کن برای کمک به جلوگیری از عفونت لازم است. اگر در امتداد لبه گوش خشک شد، با روغن بچه و یا

روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هر چیزی به کانال گوش فرو نکنید؛ فقط تمیز کردن گوش خارجی کافی است.