سگ نژاد باسنجی

باسنجی ها سالم هستند، اما مانند همه نژاد ها، آن ها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاست. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند ، اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.

• سندروم فانکونی: یک نوع بیماری کلیوی است که در آن سگ همراه با ادرار خود پروتئین دفع می کند خوشبختانه راه حلی برای این بیماری پیدا شده است اما پر هزینه و وقت گیر می باشد.
• بیماری روده: این وضعیت که شبیه به بیماری روده تحریک پذیر در انسان است، معمولا به عنوان سو جذب شناخته شده است. سگ به نظر می رسد که یک واکنش آلرژیک دائمی به مواد غذایی دارد. این سگ ها اسهال مزمن و مشکل افزایش وزن دارند. درمان شامل کم کردن استرس، تغییر در رژیم غذایی و استفاده از داروها برای کاهش واکنش هیستامین است. این وضعیت نسبت به گذشته به مراتب کمتر در باسنجی دیده شده است.
• کم خونی: این یک بیماری ژنتیکی است که در آن باسنجی تحت تاثیر دو ژن معیوب برای تولید پیرووات کیناز قرار گرفته و آنزیم مورد نیاز برای حفظ سلول های قرمز خون کم می شود. باسنجی با این بیماری معمولا بیشتر از دو سال از تولد خود زندگی نمی کند.
• کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید اختلال غده تیروئید است. تصور می شود عامل حالاتی از قبیل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و دیگر بیماری های پوستی شود که با دارو و رژیم غذایی درمان می شود.
• پیشروی شبکیه آتروفی (PRA): این اختلال چشم دژنراتیو در نهایت موجب کوری یا از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم می شود. PRA چند سال قبل ازاینکه سگ علایم کوری نشان دهد قابل تشخیص است. خوشبختانه، سگ ها می توانند حواس دیگر خود را در صورت نابینایی جبران کنند، و یک سگ کور می تواند یک زندگی کامل و خوشحال داشته باشد. پس فقط او را  عادت به حرکت در اطراف مبلمان ندهید. پرورش دهندگان معتبر سگ خود را سالانه به چشم پزشک برده و گواهی دامپزشکی که نشان دهد مبتلا به این بیماری نژادی نیستند دریافت می کنند.
• فتق ناف: در هنگام تولد در قسمت پایینی ناف قسمتی از چربی یا بافت درونی بیرون از بدن باسنجی قرار می گیرد (ممکن است این اتفاق قبل از تولد در دوران جنینی یا چند هفته بعد از به دنیا آمدن توله بیافتد) بعضی فتق ناف های کوچک ممکن است خود به خود در سنین شش ماهگی از بین بروند اما بعضی دیگر به جراحی نیاز دارند.
• دیسپلازی مفصل ران: یک نوع بیماری موروثی در بین سگ ها است که در آن استخوان ران به مفصل ران متصل نمی شود و در بعضی موارد به جراحی احتیاج دارند.