شناخت نژاد های سگ

سگ نژاد ولش اسپرینگر اسپانیل

سگ نژاد ولش اسپرینگر اسپانیل Welsh Springer Spaniel
3.4/5 - (5 امتیاز)

ولش اسپرینگر اسپانیل سگی با آموزش‌ پذیری بالا است. بسیار باوفاست و می‌ تواند همدمی عالی برای شما باشد. این سگ در شکار نیز کاربرد دارد.

ولش اسپرینگر اسپانیل آموزش پذیری نسبتا بالایی دارد. آن ها باهوش هستند و شخصیت آرام و دلنشینی دارند.

دانستنی های نژاد

ولش اسپرینگر اسپانیل Welsh Springer Spaniel

  • برای آموزش و اجتماعی کردن ولش اسپرینگر اسپانیل بهتر است از تولگی اقدام کنید. در صورتی که این سگ را به خوبی اجتماعی نکنید، ممکن است کمی خجالتی شود و از افراد غریبه دوری کند.
  • این سگ ها علاقه زیادی دارند که در کنار صاحبانشان زندگی کنند. آن ها را به مدت طولانی تنها نگذارید، چرا که دچار استرس می شوند. اگر مدت زیادی تنها بمانند ممکن است خرابکاری کنند.
  • اهلی کردن این نوع سگ مقداری چالش برانگیز است. با این که آن ها در آموزش پذیری قابلیت بالایی دارند، اما اهلی کردنشان نیازمند پشتکار است.
  • این سگ قدرتمند و فعال است. او از انرژی بالایی برخوردار است.
  • آن ها به صورت غریزی به شکار حیوانات دیگر می پردازند. پس اگر او را در بیرون از منزل نگهداری می کنید، حتما او را ببندید تا از دنبال کردن حیوانات دیگر توسط او، جلوگیری کنید.
Welsh Springer Spaniel

بررسی نموداری سگ نژاد ولش اسپرینگر اسپانیل

در این قسمت ویژگی های هر نژاد به صورت یک عدد از صفر (کم) تا صد(زیاد) نمایش داده می شود. این نمودار به شما کمک می کند تا بتوانید نژاد های مختلف را با یکدیگر مفایسه کنید.

سازگاری 80%
ریزش مو 60%
قابلیت آموزش 100%
سطح انرژی 80%
خوش رویی با غریبه ها 20%
خوش رویی با کودکان 100%
بازیگوشی 60%
دفعات نظافت پوشش بدن 40%
Welsh Springer Spaniel

تصاویر

آیکون قد سگ

قد بالغ

46-48 سانتیمتر برای نر

43-46 سانتیمتر برای ماده

آیکون سن سگ

میزان عمر

12-15 سال

برای نر و ماده

آیکون وزن سگ

وزن بالغ

18-25 کیلوگرم برای نر

16-23 کیلوگرم برای ماده

تاریخچه

ولش اسپرینگر اسپانیل یکی از قدیمی‌ ترین اسپانیل‌ های بریتانیا است و ریشه آن به سده‌ های میانی ولز باز می‌ گردد. این نژاد در ابتدا برای بیرون کشیدن شکار از میان بوته‌ زارهای انبوه پرورش یافت. شکارچیان ولزی به دلیل چابکی و بویایی قوی این سگ، آن را همراهی قابل اعتماد می‌ دانستند.

نام اسپرینگر به توانایی پریدن و بیرون راندن شکار اشاره دارد. رنگ‌ بندی قرمز و سفید نیز از ویژگی‌ های قدیمی و ثابت این نژاد محسوب می‌ شود.

در قرن هجدهم و نوزدهم، ولش اسپرینگر اسپانیل از دیگر اسپانیل‌ ها جدا و به‌ عنوان یک نژاد متمایز شناخته شد. با شروع شکل‌ گیری مسابقات سگ‌ های شکاری، این نژاد جایگاه مهمی پیدا کرد. وفاداری و هوش بالا باعث شد علاوه بر شکار، در کارهای کشف و ردیابی نیز استفاده شود. بسیاری از نقاشی‌ ها و اسناد تاریخی ولز از حضور این سگ در کنار شکارچیان حکایت دارند. این قدمت طولانی نقش مهمی در تثبیت استانداردهای نژادی امروز داشته است.

در اوایل قرن بیستم، ولش اسپرینگر اسپانیل به آمریکا و دیگر کشورها راه یافت و به‌ تدریج محبوبیت جهانی پیدا کرد. سازمان‌ های بین‌ المللی مانند AKC آن را به‌ عنوان نژادی مستقل ثبت کردند.

در این دوران تمرکز پرورش‌ دهندگان بر حفظ توانایی‌ های شکار و در عین حال تقویت خوی آرام و خانوادگی بود. به همین دلیل این نژاد هم در فعالیت‌ های ورزشی و هم در زندگی خانگی عملکرد موفقی دارد.

امروزه ولش اسپرینگر اسپانیل ترکیبی از تاریخ شکارگری و همراهی خانوادگی را در خود حفظ کرده است.

بیماری های رایج و بهداشت

ولش اسپرینگر اسپانیل از جمله سگ هایی هستند که اصطلاحا به آن ها سگ های سالم می گویند. به این معنی که این سگ ها کمتر به بیماری مبتلا می شوند و در زندگی از سلامت بالایی برخوردارند.

اما در صورتی که شما یکی از سگ های این نژاد را نگهداری می کنید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا شوید.

  • دیسپلازی مفصل ران : این بیماری نسبت به سایر بیماری ها، در سگ های این نژاد شایع است. در شکل گیری این بیماری، ژنتیک، رفتار و تغذیه، نقش مهمی دارند. در این بیماری استخوان ران به مفصل آن به خوبی اتصال پیدا نکرده است و همین موضوع سبب لنگیدن یکی یا هر دو پای عقبی سگ می شود و راه رفتن او را با مشکل مواجه می سازد. گاهی ممکن است شما هیچ گونه نشانه ای از وجود این بیماری نبینید. در سگ هایی که سن بالاتری دارند، ممکن است مفصل ران ورم کند و این بیماری را به شما نشان دهد. درمان آن در حالت پیشرفته بیماری، با عمل جراحی انجام می شود. لطفا توله سگ خود را از مراکز معتبر خریداری کنید و قبل از خرید از سلامتی پدر و مادر سگ نیز اطمینان حاصل کنید. چرا که این بیماری و بسیاری از بیماری های دیگر ارثی می باشند. با وجود این که می توان گفت این بیماری ارثی است، اما تغذیه ی نامناسب و ناسالم و عوامل محیطی می تواند آن را تشدید کند و سرعت رشد بیماری را افزایش دهد.
  • آنتروپیون : اگر در اثر مالیدن چشم مژه ای داخل آن رفته و سبب ایجاد سوزش و خارج شود، این بیماری ایجاد می شود. در مراحل پیشرفته آن برای درمان باید از عمل جراحی استفاده نمود. در اثر این بیماری احتمال دارد سگ بینایی خود را از دست بدهد. با این حال عمل جراحی یک درمان و راه حل موثر است.
  • صرع : این بیماری اغلب به صورت ارثی وجود دارد و یک بیماری عصبی شناخته می شود. سگ مبتلا، رفتارهای غیر طبیعی از خود نشان می دهد. تشنج یکی از مهم ترین علائم بیماری صرع می باشد.

سازگاری

ولش اسپرینگر اسپانیل سگ مهربانی است که اگر به خوبی او را از تولگی آموزش دهید، می تواند همدم خوبی برای شما و حتی برای حیوانات خانگی شما باشد. او با کودکان به خوبی دوست می شود و بازی می کند. اگر او در حیات آزاد باشد، پرندگان را شکار می کند و به چشم طعمه می بیند. اما اگر در خانه پرنده دارید، می توانید به سگ خود آموزش دهید که او را طعمه نپندارد و دنبال نکند.

محل نگهداری

ولش اسپرینگر اسپانیل سگی است که در خانه بسیار آرام و بی سر و صداست و برای نگهداری در آپارتمان گزینه مناسبی است. اما باید توجه داشته باشید که او از انرژی بالایی برخوردار است و نیازمند است که به صورت روزانه انرژی خود را تخلیه کند. یک حیات کوچک یا تراس می تواند جای مناسبی برای فعالیت های سگ شما باشد.

تغذیه

ما به شما پیشنهاد می دهیم که غذایی که برای سگ خود در نظر دارید را به دو وعده غذایی تقسیم کنید. کل غذای مصرفی توسط سگ ولش اسپرینگر اسپانیل در یک روز باید شامل 1.5 تا 2.5 پیمانه غذای با کیفیت مخصوص سگ باشد.

دقت داشته باشید که میزان غذای مصرفی توسط سگ های مختلف یک نژاد با یک دیگر متفاوت است. این میزان به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله این علائم می توان سن، اندازه جثه سگ، سوخت و ساز بدن و میزان فعالیت سگ را نام برد. به خوبی مشخص است که سگی که بسیار بازیگوش است و فعالیت زیادی دارد، نسبت به سگ یک جا نشین و گوشه گیر، غذای بیشتری نیاز دارد. بهتر است از غذای با کیفیت برای سگ خود استفاده کنید تا مجبور نشوید مقدار زیادی غذای بی کیفیت به او بدهید و بی جهت معده اش را پر کنید. به سگ خود آموزش دهید در ساعات مشخصی از روز غذا بخورد. به جای این که در کل طول روز غذا د ر اختیارش بگذارید، غذای مورد نظر را تقسیم کرده و در دو وعده غذایی به او بدهید.

اگر احساس می کنید سگ شما اضافه وزن دارد، با دست او را آزمایش کنید. دست خود را بر روی کمر سگ قرار دهید. اگر با فشار بسیار کمی قادر به لمس دنده هایش بودید، نشانه ی این است که وزن متعادلی دارد و دچار اضافه وزن نیست. اما اگر به راحتی نتوانستید دنده هایش را حس کنید، شاید سگ شما اضافه وزن داشته باشد. در این صورت با افزایش فعالیت های روزانه و کاهش میزان غذا، می توانید او را به وزن متعادل برسانید

رسیدگی و آراستن

ولش اسپرینگر اسپانیل موهای نرم صاف و ریشم مانند دارد. با برس زدن موهایش می توانید از ریزش آن در خانه جلوگیری کنید. این سگ ریزش موی متوسطی دارد. ریزش موی او در قسمت پشتی پاهای جلویی، قسمت بالایی پاهای عقبی، شکم و قفسه سینه است.

ولش اسپرینگر اسپانیل گوش ها و دمی نسبتا پر مو دارد. موهای نرم و ابریشمی او به رنگ سفید و قرمز نسبتا تیره مایل به قهوه ای است.

این سگ بدن تمیزی دارد و نیازی نسیت او را به صورت مداوم حمام دهید. بهتر است تنها در مواقع ضروری او را حمام داده و خشک کنید.

گوش های این سگ حالت آویزانی دارد. به منظور جلوگیری از عفونت و بیماری های گوش، آن ها را به صورت مداوم بررسی کنید.

2 دیدگاه در “سگ نژاد ولش اسپرینگر اسپانیل

  1. آرزو اكبري گفت:

    واقعا ميشه تو آپارتمان نگهداريش كرد؟؟؟

  2. حمید صادقی فر گفت:

    در عین زیبایی سگ قدرتمند و خاصیه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *