سگ نژاد کالی

کالی سگ نژاد بومی اسکاتلند می باشد و معمولا در نواحی کوهستانی زمین های پست و در شمال انگلستان، محلی که از آن به عنوان سگی نگهبان استفاده می شد، پرورش یافت.

آن ها سگ های بسیار حساس و باهوش و باوفایی هستند و در پیش بینی نیازهای خود توانایی بالایی دارند. آن ها یکی از بهترین همراهان برای خانواده های بزرگ بوده و آن ها را به عنوان سگ گله می شناسند.

• کولی ها سگ های آرامی هستند، در صورتی پارس می کنند که برای این کارشان دلیلی داشته باشند، با این وجود اگر او را در خانه تنها بگذارید خسته و بی حوصله می شوند و شروع به پارس کردن خواهند کرد.
• تعداد زیادی از کالی ها نسبت به داروهایی مثل ایورمکتین و مواد خواب آور مورد استفاده در داروها حساس هستند.
• اگر می خواهید سگ سالمی داشته باشید، هیچ گاه نباید توله سگ را از افراد نامعتبر و فروشگاه های حیوانات خانگی بخرید. در جست و جوی توله سگی باشید که آن ها را برای عارضه های ژنتیکی که امکان دارد درگیر آن باشند از روی صدا آزمایش کرده اند.

وزن سگ های نر : (۲۵-۳۵) کیلوگرم، وزن سگ های ماده : (۲۵-۳۵) کیلوگرم.

قد سگ های نر : (۶۰-۶۵) سانتی متر، قد سگ های ماده : (۵۵-۶۰) سانتی متر.

کالی ها معمولا کم تر دچار بیماری می شوند و می توان گفت که سگ های سالمی می باشند، ولی مانند باقی نژادها امکان دارد این سگ ها هم بیمار شوند.

امکان دارد تمامی سگ های این نژاد دچار کل بیماری ها نشوند ولی در صورتی که قصد نگهداری از آنها را دارید باید در مورد آنها اطلاعات کافی داشته و آنها را به طور کامل بشناسید.

• درماتومیوزیت : این عارضه نوعی اختلال پوستی می باشد که از والدینش به ارث برده است و موجب مشکلات عضلانی خواهد شد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که 70 درصد کالی ها حامل این عارضه هستند.
• بینی کالی : این عارضه را به عنوان درماتیت بینی خورشیدی می شناسند، در این بیماری بینی سگ پوسته پوسته می شود و امکان دارد رنگ خود را از دست دهد. در صورتی که آنها را مداوا نکنید، امکان دارد برای سگ بسیار دردناک بوده و یا موجب سرطان گردد. برای حفاظت کردن از آن ها باید بینیشان را به مدت محدودی در مقابل نور خورشید قرار داده و همچنین از کرم های ضد آفتاب یا خالکوبی با جوهر سیاه و سفید استفاده کنید.

• ناهنجاری چشم کالی : این عارضه ارثی بوده و می تواند موجب کوری آن ها گردد. این شرایط منجر به تغییرات و ناهنجاری های چشمی می شود. این تغییر ها شامل : هیپوپلازی، یک رشد غیر طبیعی (از قسمت داخلی کره چشم)؛ نقص در دیسک نوری؛ نازک شدن صلبیه (پوشش سفید بیرونی کره چشم)؛ و جداشدگی شبکیه گردد. این ناهنجاری در 2 سالگی سگ ها اتفاق می افتد. برای مداوا شدن این بیماری راهی وجود نخواهد داشت.
• پیشروی شبکیه آتروفی (PRA) : این بیماری نوعی اختلال چشم دژنراتیو بوده که نهایتا منجر به کوری و یا از دست دادن گیرنده های نوری در پشت چشم خواهد شد. PRA چند سالی پیش از کور شدن سگ قابل تشخیص می باشد. سگ ها قادرند در صورتی که بینایی خود را از دست دهند از دیگر حواس خود استفاده کنند و این نقص را جبران نمایند، سگی که کور است می تواند زندگی خود را خیلی عادی و شاد ادامه دهد. نباید عادت کنند که روی مبلمان بپرند. افراد معتبری که این سگ ها را پرورش می دهند، باید سالانه آن ها را نزد چشم پزشک ببرند و باید گواهی لازم را که نشان می دهد این سگ درگیر بیماری آتروفی نیست را دریافت نمایند.
• دیسپلازی مفصل ران : این بیماری عموما در سگ های این نژاد به چشم می خورد. عواملی مانند : رفتار ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی، به تغییر شکل مفصل ران کمک خواهند کرد. سگ هایی که درگیر این بیماری هستند می توانند زندگی معمولی و سالمی داشته باشند ولی تعدادی از آن ها به عمل جراحی احتیاج دارند. این عارضه ارثی بوده و نسبت مفصل ران به استخوان ران مناسب نمی باشد و به صورت چسبیده به هم هستند. با وجود اینکه این سگ ها درد دارند و در یک یا هر دو پای عقبی آن ها لنگیدن دیده می شود، ولی شما نشانه ای از درد و ناراحتی در سگی که این عارضه را دارد نمی بینید. ورم مفاصل در سگ هایی که سن بالایی دارند اتفاق می افتد. این سگ ها باید مداوا شوند. در صورتی که قصد خرید توله سگی را دارید، اطمینان یابید که والدین سگ برای این عارضه و مشکل های ارثی مورد بررسی قرار گرفته اند. این بیماری ارثی می باشد، ولی علت پیشروی سریع آن را می توان عوامل محیطی به ویژه رژیم غذایی دانست.
• آلرژی : آلرژی نوعی بیماری بوده که در سگ ها زیاد دیده می شود. داشتن آلرژی به غذاهایی ویژه شناسایی شده و برای درمان آن ها باید تا زمانی که عامل محرک شناسایی می شود بعضی مواد غذایی ویژه را از رژیم غذایی آن ها حذف کنید. آلرژی تماسی، به علت عکس العمل نشان دادن سگ به چیز هایی که با آن در تماس می باشد مثل : ملافه، پودر کک، شامپو سگ و مواد شیمیایی دیگر خواهد بود و برای درمان آن باید علت به وجود آمدن آلرژی را از بین ببرید. آلرژی استنشاقی، که به دلیل استشمام نمودن ذرات موجود در هوا می باشد مانند : گرده گیاهان، گرد و خاک و کپک. با توجه به شدت این آلرژی دارویی مناسب برای آن می توان استفاده کرد. یکی از بیماری های آلرژی استنشاقی عفونت گوش می باشد.
• حساسیت مواد : کالی ها نسبت به مواد مخدر به عنوان ایورمکتین موجود در داروهای کنترل بیهوشی و حشره کش ها عکس العمل نشان خواهند داد. پیش از استفاده از محصول های کنترل کک و یا قبل از دارو دادن کالی ها باید با دامپزشک خود مشورت نمایید.

توصیه شده که روزانه مقدار 2 تا 3 پیمانه غذای خشک با کیفیت بالا برای آن ها استفاده شود که قابلیت تقسیم شدن به دو وعده ی غذایی را دارد.

میزان خوراکی که سگ شما مصرف می کند وابسته به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و میزان تحرک آن می باشد.

این سگ ها نیازی به تمام مقدار غذایی که انسان ها استفاده می کنند نخواهند داشت. اگر سگ فعال و پرتحرک غذای بیشتری نسبت به سگ بی تحرک و آرام مصرف کند کاملا طبیعی می باشد.

مواد غذایی سگ دارای کیفیت های متفاوتی است و اگر از مواد غذایی خوب و با کیفیت استفاده کنید سگ شما بیشتر سیر خواهد شد و در غیر این صورت کاملا خالف این وضعیت پیش می آید.

باید سگ خود را عادت دهید که در وقت مناسبی غذا بخورد. باید به آن ها 2 بار در روز غذا دهید به جای اینکه تمام مدت غذا در اختیارشان قرار دهید.

کالی ها دو نوع مو دارند : خشن (موهای بلند) و صاف (موهایی کوتاه که موی قسمت زیرین آن لطیف و خز دار و موی بیرونی آن بلند است). کولی های صاف پوشش خارجی ضخیم، کوتاه، فشرده و صافی دارند. ریزش مو در هر دو نوع آن متوسط است.

کالی ها را در 4 رنگ می توان دید : سموری، به صورت سه رنگ (سیاه و سفید با خال های سفید و سایه قهوه ای مایل به زرد)، آبی نقره ای (آبی نقره ای و سیاه و سفید) و سفید (سفید غالب خالدار).

مقدار نظافتی که کالی ها نیاز دارند به نوع آن ها وابسته است. در کل آن ها نژادی تمیز بوده که خیلی کم بو می دهند. دو بار در هفته نیاز دارند تا به طور کامل پوشش آن ها را شانه بزنید. ولی برس زدن آن ها 1 بار در هفته کفایت می کند.

آن ها را 6 تا 8 هفته یک بار حمام دهید.

برای اینکه مانع از جمع شدن باکتری در دهان آنها شوید باید دندان آنها را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک کنید. برای ممانعت از عارضه های مربوط به لثه و بوی بد دهان باید دندان آنها را هر روز مسواک کنید.

در صورتی که صدای کشیده شدن ناخنشان روی زمین را شنیدید یعنی ناخن آنها بیشتر از اندازه ی معمول خود رشد نموده است. باید ناخن آنها را در ماه 1 یا 2 بار کوتاه نمایید.

ناخن پای آن ها را دائم چک کرده و کوتاه نمایید و آن ها را در موقعیتی مناسب قرار دهید، این کار به شما کمک می کند تا زمانی که به خانه باز می گردید و سگ با کلی اشتیاق به استقبال شما می آید و بغلتان می پرد دست شما زخم نشود.

آن ها در ناخن پای خود رگ های خونی دارند و در صورتی که شما بیش از اندازه آن ها کوتاه کنید موجب می شود خونریزی کند و امکان دارد سگ شما بار بعد که ناخن گیر را دست شما ببیند، اجازه ی کوتاه کردن ناخن را به شما ندهد. به همین دلیل در صورتی که اطلاعی در این باره ندارید از دامپزشک سوال نمایید.

باید عادت های سگتان را تا زمانی که توله می باشد به آن ها یاد داده تا آن را فراگیرد. این نژاد به پاهای خود بسیار حساس هستند پس باید به پنجه های آن ها رسیدگی کنید. درون دهان و گوششان را نگاه نموده تا مطمعن شوید که تمیز می باشد، نظافت نمودن سگ ها زمینه ی لازم را برای آزمایش های دامپزشکان ساده خواهد کرد.

درون دهان آن ها را بررسی و نگاه نمایید در حین نظافت کردن آن ها باید بدنشان از نظر زخم، خارش، علامت های عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست بررسی شود.

گوش، بینی، دهان و چشم را مورد بررسی قرار دهید، چشم ها باید روشن بوده و عاری از هرگونه ترشح و قرمزی باشد. بررسی های هفتگی در صورتی که با دقت باشد به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید در مراحل اولیه به مشکلات سلامتی او پی ببرید.

اگر گوش سگ شما بوی بدی بدهد یا قرمزی و التهاب داشته باشد، ممکن است عفونت کرده و باید به صورت هفتگی آن را مورد بررسی قرار دهید. با یک پنبه ی مرطوب و با پی اچ خنثی می توانید گوشش را به آرامی تمیز کنید. در صورتی که لبه ی گوش خشک است، آن را به وسیله ی روغن بچه و یا روغن نارگیل چرب نمایید. مراقب باشید که هرگز چیزی را به داخل کانال گوش فرو نکنید و تنها قسمت خارجی آن را پاک کنید.