سگ نژاد کرن تریر

کرن تریر ها کوشا، وفادار، مهربان و سرسخت هستند و همچنین هوش بالایی دارند. در ماده های این نژاد حس استقلال طلبی بیشتر می باشد و عموما نرها مهربان تر هستند.

 سر این سگ ها به گونه ای از مو پوشیده شده که باعث می شود چهره ی آنها شبیه روباه شود. کرن تریر پوزه ای قوی داشته که بلند نیست.

این نژاد بینی هایی سیاه رنگ و همچنین گوش هایی افراشته، کوچک و راست دارند. به غیر از رنگ سفید این سگ ها را در بقیه ی رنگ ها می توان مشاهده کرد.

کرن تریر سگ هایی پرکار، سر به هوا و کوشا بوده که از نژاد تریرهای پا کوتاه هستند. آنها دارای حرکاتی آزادانه اند و سر آنها نسبت به باقی تریر ها کوتاه تر و پهن تر می باشد.

این نژاد بسیار جسور و بی پروا می باشند. آنها با بچه ها به خوبی ارتباط برقرار می کنند و دوست دارند که با آنها بازی نمایند. هیچ گاه آنها را در محیطی سبز رها نکنید زیرا کرن تریر علاقه مند به کندن زمین می باشد.

گاهی اوقات برای دفاع کردن از قلمروی خود با بقیه ی سگ ها درگیر می شوند.

• کرن تریر از نژاد سگ های کوچک می باشد، که به صورتی غریزی به حفاری کردن و تعقیب و گریز علاقه دارند. می توانید با آموزش دادن این رفتارشان را به حداقل برسانید .
• کرن تریر ها سگ های باهوش و فضولی هستند و اغلب برخوردی لجوجانه و مستقل از خود نشان می دهند. باید به آنها اثبات نمایید که رهبر چه کسی است.
• این نژاد علاقه ی زیادی به خانواده ی خود دارند. در صورتی که او را طولانی مدت تنها در خانه رها کنید تبدیل به سگی خرابکار خواهند شد.
• کرن تریر می پندارد که از باقی سگ ها جسه ی بزرگتری دارد.
• اگر می خواهید سگی سالم داشته باشید، هیچ گاه توله سگ را از فروشگاه هایی که حیوانات خانگی دارند خریداری نکنید. باید توله ای را بخرید که مادرش آموزش هایی که لازم است دیده و از لحاظ ژنتیکی مشکلی ندارد.

• بیشتر از 2000 سال قبل در جزیره ای به نام sky، سگ کرن تریر به وسیله ی کاپیتان مارتین مک لود پرورش یافت.
• کرن تریر در رنگ های متفاوتی دیده می شود و همچنین طبقه بندی اسکای تریر شامل کنز و سگی که در حال حاضر آن را با نام تریر اسکاتلندی می شناسیم خواهد بود.
• پرورش دهندگان تریر اسکاتلندی در اواخر قرن ۱۹، اقدام به تغییر دادن خصوصیات متفاوت و رنگ ها نمودند. در سال 1908 در قسمت غرب کوهستان سفید تریر یک نژاد به صورت جداگانه به وجود آمد.
• کرن تریرها در سال ۱۹۱۲، به عنوان یک نژاد شناخته شدند، آن ها نام خود را از سنگ های قبر و یا یادبود اسکاتلندی های باستان گرفته اند .
• این نژاد در سال 1913 به وسیله ی خانم بایرون راجرز به ایالات متحده وارد شدند و در هر دو ایالات متحده و در انگلستان پرورش یافتند.

وزن سگ های نر : (۶-۸) کیلوگرم، وزن سگ های ماده : (۶-۸) کیلوگرم.

قد سگ های نر : (۲۵-۳۳) سانتی متر، قد سگ های ماده : (۲۳-۳۰) سانتی متر.

کرن تریر ها سگ های جذابی هستند. آنها از دیدن انسان ها بسیار خشنود و راضی بوده و رابطه ی دوستانه ای با آنها برقرار می کنند.

آنها دارای استقلال هستند و بسیار کوشا و باهوش می باشند. این سگ ها به کندن زمین، پارس کردن و تعقیب و گریز علاقه ی بسیاری دارند. کرن تریر ها هر حیوانی که کوچک است دنبال می کنند، به خصوص گربه های همسایه.

این نژاد هنگام وارد شدن شخصی ناشناس شروع به پارس کردن می کنند تا شما را مطلع سازند به همین دلیل آنها سگ های نگهبان خوبی هستند.

زمانی که در کنار خانواده سپری می کنند بهترین و لذت بخش ترین زمان برای آن ها خواهد بود، آنها علاقه ی زیادی به بازی کردن با کودکان دارند.

باید این نژاد از هنگام تولگی آموزش های لازم را ببینند تا بتوانند روابط اجتماعی خوبی داشته باشند. این سگ ها بسیار سر به هوا و فضول هستند.

کرن تریر ها معمولا کم تر دچار بیماری می شوند و می توان گفت که سگ های سالمی می باشند، ولی مانند باقی نژادها امکان دارد این سگ ها هم بیمار شوند

در صورتی که می خواهید توله سگی را بخرید اطمینان یابید که مادر او سالم است .

• استخوانی Craniomandibular : در این عارضه استخوان های جمجمه ی توله سگی که در حال رشد است، به صورت نا منظم بزرگ خواهد شد. علامت های این بیماری عموما بین 4 تا 8 ماهگی در آن ها دیده خواهد شد. دلیل این وضعیت هنوز مشخص نیست ولی امکان دارد ارثی باشد. اکثرا فک و غده های توله سگ دچار تورم می شود و او نمی تواند دهان خود را باز کند. استفاده از داروی التهاب و ضد درد، رشد استخوان نامنظم را کم خواهد کرد و به طور طبیعی هنگامی که سگ 1 سال دارد توقف می یابد. امکان دارد بیماری آنقدر شدید باشد که برای درمان آن مجبور به عمل جراحی باشد.

• بیضه : در این بیماری بیضه شکسته و یکی یا هر دوی آنها درون کیسه ی بیضه خواهند رفت. باید بیضه ها کاملا در سن 2 ماهگی سگ مورد بررسی قرار بگیرند.
• Globoid Leukodystrophy همراه : این عارضه را با نام بیماری کرابه نیز می شناسند، نوعی عارضه ی دژنراتیو از ماده ی سفید مغز و نخاع می باشد که روی توله سگ تاثیر گذاشته و باعث مرگ و نابودی آنها در سن خیلی پایین می شود. و تنها برای تشخیص آن یک روش وجود دارد.
• کم کاری تیروئید : این عارضه نوعی نوعی اختلال در غده ی تیروئید می باشد. علامت های این بیماری شامل صرع، آلوپسی (ریزش مو)، چاقی، بی حالی، هیپرپیگمانتاسیون، پوستی و باقی عارضه های مربوط به پوست است. برای درمان این بیماری باید از دارو و رژیم غذایی استفاده کنید.
• لگ-زاییدن-پرتس : این عارضه مرتبط با مفصل ران می باشد. اگر کرن تریر شما دچار این بیماره شده است، جریان خون به ناحیه ی سر استخوان ران او کم می شود و سر استخوان ران که به لگن وصل شده از هم می پاشد. یکی از اولین علامت های آن، در 4 تا 6 ماهگی توله سگ به وجود می آید. برای درمان این بیماری می توان از عمل جراحی استفاده کرد. عموما در توله سگ ها بدون درد خواهد بود.
• در رفتگی کشکک:  یکی از شایع ترین بیماری ها در سگ های کوچک می باشد. در این وضعیت مفصل زانو از جای خود خارج می شود و موجب می شود سگ درد زیادی بکشد. با وجود اینکه امکان دارد این بیماری باعث فلج شدن آن ها شود ولی تعداد زیادی از آنها با وجود این شرایط به زندگی عادی خود ادامه می دهند.
• چشمی ملانوز / گلوکوم ثانویه : این بیماری را قبلا به اسم گلوکوم رنگدانه می شناختند. این شرایط بسیار سخت و زجرآور بوده و ارثی می باشد که در کنز های بین 7 و 12 ساله اتفاق می افتد. این عارضه در کل، روی 2 چشم آنها تاثیرگذار است. در صورتی که سریعا آن را تشخیص دهید می توان شرایط را با دارو کنترل نمود.
• Portosystemic کبد شنت : این بیماری به صورت مادرزادی می باشد،در این بیماری رگ های خونی اجازه خواهند داد که خون برای دور زدن به کبد ورود کند. به همین دلیل خون به وسیله ی کبد پاک نخواهد شد و مناسب ترین راه درمان عمل جراحی می باشد.

کرن تریر ها پوشش زیادی دارند. آنها دارای یک پوشش بیرونی بلند و ظریف و زیر لایه ای نرم هستند. این سگ ها را در رنگ های بسیاری مانند قرمز، راه راه، سیاه و سفید، شن و ماسه و خاکستری می توان دید.

پیشنهاد می شود در هفته 1 مرتبه آن ها را شانه بزنید، در مواقع ضروری یا سه ماه 1 بار آن ها را حمام دهید .

برای آن که مانع رشد باکتری های دهان شوید باید دندان های آن ها را هفته ای 2 یا 3 بار مسواک کنید. توصیه می شود این کار را هر روز انجام دهید تا از عارضه های مربوط به لثه و همچنین بوی نامطبوع دهانشان جلوگیری کنید .

اگر صدای کشیده شدن ناخن های او بر روی زمین را شنیدید، باید بدانید که زمان کوتاهی آن ها فرا رسیده است. تقریبا ماهی یک یا دو بار کافی است. دقت داشته باشید که در این کار زیاده روی نکنید زیرا سگ ها در ناخن پای خود رگ هایی خونی دارند و در صورتی که بیش از حد آن را کوتاه کنید موجب خون ریزی خواهد شد.

اگر گوش سگ شما بوی بدی بدهد یا قرمزی و التهاب داشته باشد، ممکن است عفونت کرده باشد. با یک پنبه ی مرطوب و با پی اچ خنثی می توانید گوشش را به آرامی تمیز کنید. مراقب باشید که هرگز چیزی را به داخل کانال گوش نباید فرو کنید.

در حین نظافت کردن آن ها باید بدنشان را از نظر زخم، خارش، علامت های عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست بررسی نمایید. گوش، بینی، دهان وچشم را مورد بررسی قرار دهید، که ترشحی نداشته باشد و دهانشان بوی نامطبوعی ندهد.