سگ نژاد استافوردشایر بول تریر

استافوردشایر بول تریر یک سگ بسیار قوی با ماهیچه های بزرگ می باشد. این نژاد حساس، عاشق همبازی و از چثه ی کوچکی برخوردار است.طرفداران استافوردشایر بول تریر او را به دلیل موهای کوتاه، چثه کوچک تا متوسط و شخصیت فوق العاده شادابش دوست دارند.

در گذشته از این نوع نژاد به عنوان سگ مبارزه ای استفاده می شده اما امروزه به دلیل برخورد خوبش با کودکان، تیز هوشی و نترس بودنش به عنوان یک سگ خانگی ایده آل پذیرفته شده است.

• استافوردشایر بول تریر سگ بسیار فعال و پر جنب و جوشی است به همین دلیل باید در روز ورزش و تحرک بالایی داشته باشد.
• نباید این نژاد را تنها بگذارید چون آنها از بودن در کنار صاحب خود لذت می برند و به طور کلی تنهایی را دوست ندارند.
• استافوردشایر بول تریر سگ باهوشی است ولی سر سخت است و آموزش او نیازمند صبر و حوصله می باشد.
• حتما هنگام پیاده روی و حضور در جمعیت به او قلاده بزنید چون نسبت به سگ های غریبه حالت تهاجمی دارد.
• باید استافوردشایر بول تریر از زمان تولگی اجتماعی کنید تا به طور کلی رفتار دوستانه ای با دیگر حیوانات داشته باشد.
• آنها راحتی را دوست دارند و به عنوان مثال از دراز کشیدن یا خوابیدن روی تخت لذت می برند.
• این نژاد یک بار در سال ریزش موی شدید می گیرد. و برای حفظ موهای براق استافوردشایر بول تریر باید یک بار در هفته آنها را برس بکشید.
• برای اطمینان از داشتن یک سگ سالم هرگز توله را از یک مادر آموزش ندیده نگیرید و حتما از نداشتن بیماری های ژنتیکی او مطلع شوید.
• استافوردشایر بول تریر به دلیل تمایل به شکار  امکان دارد حیوانات کوچک (گربه، همستر، سنجاب و راکن) را تعقیب کند.
• در زمان تولگی خرابکار هستند و باید فردی بر روی آنها نظارت داشته باشد.
• استافوردشایر بول تریر از تحمل درد بالایی برخوردار است و امکان دارد در هنگام آسیب دیدن نشانه ای از خود بروز ندهد چه بسا بهتر است در بعضی مواقع قسمت های مختلف بدن آنها را کنترل کنید.
• یکی از مشکلات شخصیتی این نژاد این است به جای حفاظت از اموال خانواده در هنگام رویارویی با دزد ها با آنها رابطه دوستانه برقرار می کند. اما از خانواده خود در برابر تهدید های دیگر محافظت می کند.
• وجود استافوردشایر بول تریر در بسیاری از مناطق محدود (تولید مثل) یا ممنوع شده است.
• این نژاد برای کسانی که می خواهند برای اولین بار سگ نگهداری کنند توصیه نمی شود.(توجه: به کسانی برای اولین بار از یک سگ نگهداری می کنند SBT می گویند.)
• آنها رابطه خوبی با کودکان برقرار می کنند و حتی لقب سگ پرستار را نیز در بین سگ ها دریافت کرده اند اما همیشه هنگام همنشینی سگ ها با کودکان باید تحت نظارت افراد بزرگ سال قرار گیرند.
• شرایط زندگی در آپارتمان را دارد اما این در حالی است که در روز به میزان کافی فعالیت و تحرک داشته باشد توصیه ما به شما این است که آنها را در یک حیاط بزرگ محصور شده نگهدارید تا بتوانند به راحتی بدوند و فعالیت کنند.
• سعی کنید آنها را در مکان های گرم قرار ندهید چون این نژاد تحمل پایینی در مقابل گرما دارد.
• استافوردشایر بول تریر ها عاشق جویدن هستند به همین دلیل برای این که سگ خوشحالی داشته باشید و از جویدن اشیا دیگر جلوگیری کنید برای آنها اسباب بازی های مقاوم تهیه کنید تا بجوند، لذت ببرند و خرابکاری نکنند.
• این نژاد نیز همانند دیگر تریر ها علاقه ی زیادی به کندن دارد و ممکن است به خاطر این قابلیتش از زیر فنس ها فرار کند برای جلوگیری از این کار باید فنس هایتان را با بتن تقویت کنید تا نتوانند بکنند.

زمان به وجود آمدن استافوردشایر بول تریر در اوایل قرن 19 بود و علت آن این بود که می خواستند یک سگ سریع تر با چثه ی کوچک تر در رینگ مسابقه ی سگ ها داشته باشند.

طبق تحقیقات انجام شده استافوردشایر بول تریر حاصل جفت گیری بولداگ با منچستر تریر می باشد. این نژاد تا سال 1975 در انجمن شناسایی سگ های امریکا (AKC) شناخته شده نبود.

Tinkinswood Imperial نام اولین سگ به ثبت رسیده از این نژاد در AKC بود. امروزه استافوردشایر بول تریر از میان 157 نژاد شناخته شده مقام 85 را دارا می باشد.

در همان زمانی که استافوردشایر بول تریر به عنوان یک سگ مبارز شناخته می شد اما رفتار خوبی با مردم داشت. و از سگ های هم نژادش می توان بول تریر، آمریکن استافوردشایر بول تریر، بولداگ و آمریکن پیت بول تریر را نام برد.

وزن نرها: (17 – 13) کیلوگرم،  ماده ها: (15 – 11) کیلوگرم.

قد نرها: (41 – 36) سانتی متر،  ماده ها: (41 – 36) سانتی متر.

شخصیت استافوردشایر بول تریر مانند هر سگ دیگر بر اساس سلامت جسمانی و روانی، اجتماعی شدن و آموزش می باشد.

به دلیل این که این نژاد در مقابل آموزش کمی سرسخت است تعلیم او نیاز به صبر و حوصله دارد. اما بهتر که آنها را به دست مربیان با مهارت و حرفه ای بسپارید تا هم آنها را اجتماعی کنند و هم اینکه مهارات های لازم برای یک سگ گوش به فرمان و مطیع را در آنها به وجود آورند.

برای این که سگ ها اجتماعی شوند معمولا آنها را به مناطق شلوغ می برند و در معرض دید عموم و سگ های دیگر قرار می دهند تا با دیدن و تجربه کردن چیز های جدید مهارت های اجتماعی شدن را فرا گیرند. البته وقت گذراندن در کنار همسایه ها نیز باعث می شود بهتر اجتماعی شوند.

استافوردشایر بول تریر از همان بچگی با دیگران روابط دوستانه ای برقرار می کنند. این نژاد وابستگی زیادی به افراد خانواده دارد و از بودن در کنار آنها لذت می برد.

به طور کلی می توان شخصیت این نژاد را در قالب چند کلمه مانند: مقاوم، نترس، ماجراجو و مهربان توصیف کرد. اما تنها مشکل شخصیتی استافوردشایر بول تریر این می باشد که در هنگام دزدی اموال به جای حفاظت از آن با دزد ها روابط دوستانه بر قرار می کند.

ولی نسبت به سایر تهدیدات دیگر از خانواده خود به شدت محافظت می کند. یکی دیگر از ویژگی های جالب این نژاد هوشیاری آنها می باشد. که حتی در زمانی که استراحت می کنند نیز هوشیارند.

به طور کلی هیچ سگی بی عیب و نقص نیست؛ استافوردشایر بول تریر نیز از این قاعده مستثنی نیست. این نژاد نیز مانند سایر نژاد ها دارای بیماری های خاصی می باشند. (توجه: چون تا زمان دو سالگی گواهی سلامت به سگ داده نمی شود پس بهتر است  شما از کسی سگ را خریداری کنید که قبل از دوسالگی سگ را نگهداری کرده باشد) حال به شرح برخی از بیماری های استافوردشایر بول تریر می پردازیم :

• جرب (دمودیکوسیس) : در واقع یک بیماری پوستی است و حالت ضعیف آن در توله سگ ها و حالت قوی آن در سگ های جوان روی می دهد. در نوع ضعیف باعث ریزش مو، ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته شدن می شود که به راحتی برطرف می شود. و در نوع قوی تمام بدن را فرا می گیرد (کرم دمودکس) که باعث ایجاد عفونت و طاسی می شود. در واقع منشا آن یک کرم به نام دمودکس است که در فولیکول های موی سگ وجود دارد که به خودی خود بیماری نیست و ضعف سیستم ایمنی سگ ها باعث می شود که به صورت یک اختلال عمل کند. (توجه : این بیماری مسری نیست و به سگ و انسان سرایت نمی کند.)
• آب مروارید: یک بیماری ارثی است که باعث تاری دید می شود. این بیماری پیشرفت زیادی دارد و امکان دارد در سه سالگی باعث کوری سگ شود. برای اینکه از این بیماری جلوگیری کنید می توانید از سگ یک آزمایش ژنتیک بگیرید تا از ژن هایی که مشکل دارند مطلع شوید. در بعضی از مواقع نیز می توان سگ را عمل کرد اما تا حدودی بهبودی حاصل می شود و این اختلال به طور کامل برطرف نمی شود.
• آلرژی پوستی (درماتیت آتوپیک) : این بیماری باعث خارش، زخم شدن پوست و ریزش مو می شود. برای جلوگیری از این بیماری باید رژیم غذایی سگ به گونه ای باشد که روغن ماهی (امگا3) را شامل شود. علت آن وجود کک ها در سطح پوست می باشد که بیشتر اوقات باعث ایجاد عفونت نیز می شود.
• دیسپلازی آرنج : این بیماری بر اساس اختلال رشد استخوان در ناحیه آرنج ایجاد می شود. باعث می شود که مفاصل عملکرد درستی را نداشته باشند و در نهایت باعث لنگی پا و یا ایجاد آرترز در سگ می شود. دیسپلازی آرنج یک بیماری ارثی است. می توان از طریق دارو، جراحی و کنترل کردن وزن سگ تا حدودی جلوی آن را گرفت.
• هیدروکسی گلوتاریک اسیداوریک L-2: یک بیماری ارثی است که علائم آن تشنج، اختلال در یادگیری و ناهماهنگی در سگ می باشد. معمولا سگ هایی که در سنین پایین به آن مبتلا می شوند می میرند. متاسفانه درمان کاملی برای این بیماری وجود ندارد و علت آن نبود آنزیم برای شکستن ترکیب (هیدروکسی گلوتاریک اسیداوریک L-2) می باشد. که باعث جمع شدن این ترکیب در پلاسما و مایع نخاعی می شود.
• دیسپلازی مفصل ران : جز بیماری های ارثی است این بیماری باعث چسبندگی استخوان ها به یکدیگر می شود و به صورت درد در یک یا هر دو پای عقب خود را نشان می دهد. یکی از روش های مناسب برای تشخیص این بیماری غربالگری اشعه ایکس است. به هیچ وجه نباید سگ با این بیماری بزرگ شود. در نتیجه اگر شما قصد خرید این سگ را دارید حتما از نداشتن بیماری در مادر توله مطلع شوید.
• از جا رفتگی کشکک : به عنوان یک یک مشکل شایع در سگ های کوچک شناخته می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که قسمت های مختلف کشکک که شامل: درشت نی، پاتلا (کشکک) و استخوان ران است به درستی تشکیل نشده باشد. این بیماری سبب می شود که پا لنگ بزند و یا در حرکت طبیعی سگ اختلال ایجاد می کند. این اختلالات ممکن است در هنگام تولد ایجاد شود. البته سریعا نمایان نمی شود معمولا بعد از زایمان خود را نشان می دهد. این بیماری می تواند باعث اختلال های دیگر از جمله ورم مفصل و دژنراتیو شود. در رفتگی کشکک اگر خیلی شدید باشد حتما باید عمل شود.

سعی کنید برای عدم رشد باکتری ها، بیماری های لثه و بوی بدن دهان هر روز یا حداقل سه بار در هفته دهان آنها را مسواک بزنید.

گوش استافوردشایر بول تریر باید هفته ای یک بار بررسی شود. اگر قرمزی یا بوی بدی مشاهده شد نشانه عفونت است و باید با استفاده از یک پاکننده پنبه ای مرطوب تمیز شود. (به غیر از گوش ها باید دهان، چشم، بینی و پاها نیز کنترل شود تا دچار قرمزی یا ترشح نباشند)

باید هفته ای یک یا دو بار ناخن آنها را کوتاه کنید. اگر شما هنگام راه رفتن سگ خود می توانید صدای پای او را بشنوید بدانید که ناخن او بلند است. توجه داشته باشید که بیش از حد ناخن ها را کوتاه نکنید چون ممکن است باعث خونریزی شود و باعث می شود که سگ شما دفعه ی بعد همکاری لازم را نداشته باشد.

این نژاد یک بار در سال ریزش مو دارد. و در کل آراستگی آنها ساده است و می توانید با یک بار برس کشیدن موهای مرده و چیزهایی که به آنها چسبیده را جدا کنید. استافوردشایر بول تریر ها خیلی نیاز به حمام رفتن ندارند و فقط زمانی که احساس کردید کثیف هستند آنها را حمام کنید.

موهای کوتاهی دارند و بین رنگ های سیاه، سفید، آبی و قرمز دیده می شوند. وجود رنگ سفید در تمامی آنها ثابت است. که در طرح های مختلفی روی بدن سگ ها نمایان می شود و زیبابی خاصی به آنها می دهد.