سگ نژاد هریر

هریر سگ شکاری است که شاید محبوبیت زیادی در میان مردم نداشته باشد. اما برای شکار خرگوش های صحرایی و روباه گزینه ی بسیار خوبی است.

سگ هریر انرژی بسیار زیادی دارد و همین ویژگی او را به سگ شکاری قدرتمندی تبدیل کرده است. حس بویایی بسیار قوی و خستگی ناپذیر بودن از ویژگی های مهم این سگ ها است.

• هریر سگی است که تا حدی در برابر آموزش دیدن مقاومت می کند زیرا مقداری لجباز است. به شما توصیه می کنیم به منظور راحتی در آموزش آن ها از بسته های آموزشی بهره بگیرید.
• این نوع سگ ها پر سر و صدا هستند و بسیار زوزه و فریاد می کشند.
• حفاری کردن در میان این سگ ها صفت مشهوری است. آن ها علاقه ی زیادی به این کار دارند.
• باید بدانید که هریر سگی شکاری است. آستانه ی درد در این سگ بالاست. تنها به واسطه ی یک حصار الکترونیکی نمی توانید مانع از فرار آن ها شوید. این سگ ها به شدت مشتاق هستند که تعقیب کنند و به دنبال شکار بروند.
• برای نگهداری از این سگ های پر انرژی باید فضای کافی داشته باشید. آن ها علاقمند به فعالیت های ورزشی هستند و باید انرژی خود را تخلیه کنند. در غیر این صورت چاق و تنبل می شوند.
• شما می توانید سگ هریر خود را اجتماعی آموزش دهید. در غیر این صورت به گربه ها و دیگر حیوانات حمله می کند. او آن ها را به چشم طمعه می بیند.
• هرچند که هریر سگ محافظ خوبی نیست، اما نگهبان خوبی می باشد. اگر غریبه ای به قلمرو آن ها وارد شود به شدت پارس می کنند.
• اگر برای آن ها یک سرپناه تهیه کنید می توانند در بیرون از خانه نیز سرما و گرما را تحمل کنند و به راحتی سازگار شوند. این نوع سگ علاقه ی زیادی به زندگی گروهی با هم نوع های خود یا اعضای خانواده اش دارد.
• هریر گوش های بلندی دارد. ساختار گوش آن ها، به طوری است که در معرض عفونت گوش قرار می گیرند. جریان هوا به آسانی به گوش آن ها وارد نمی شود و همین امر سبب عفونت گوش در هریر می شود.
• اگر قصد خرید توله سگ هریر را دارید، لطفا از مراکز معتبر خریداری کنید و از سلامت سگ مطمئن شوید. همه ی آزمایش های سگ باید انجام شده و سلامت آن تایید شده باشد.

وزن سگ نر : (20-27) کیلوگرم، در ماده : (20-27) کیلوگرم.

قد سگ نر : (48-53) سانتی متر، در ماده : (48-53) سانتی متر.

هریر با این که سگی شکاری است اما مهربان می باشد و به سگ های دیگر حمله نمی کند. با توجه به این که این نوع سگ ها مقداری یک دنده و لجباز هستند، باید به گونه ای آن ها را آموزش دهید که فکر کنند خودشان می خواهند که مطیع و فرمان بردار شما باشند. در غیر صورت ممکن است لجبازی کنند. می توانید با استفاده از استراتژی پاداش برای رفتار درست، آن ها را آموزش دهید.

این نوع سگ به خوبی می تواند نگهبانی دهد. اگر وجود غریبه ای را حس کند پارس کرده و شما را آگاه می کند. بهتر است آن ها را در سن های پایین تر اجتماعی کنید تا نتیجه ی بهتری دریافت کنید.

اگر به صورت کلی در نظر بگیرید هریر سگ سالمی است و کمتر خطر ابتلا به بیماری ها را دارد. اگر شما دارای سگ هایی از این نژاد هستید، بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها آشنا باشید.

• دیسپلازی مفصل ران : این بیماری ارثی است و در طی آن سگ ممکن است در ناحیه ی مفصل ران پاهای عقبی با احساس ناراحتی و درد مواجه شود. دلیلش این است که استخوان ران به مفصل آن به خوبی وصل نشده است و سبب احساس درد می شود. ورم مفاصل هم می تواند این بیماری را هشدار دهد. اما ممکن است علائم دیسپلازی مفصل ران خود را به خوبی نشان ندهند. در هنگام خرید توله سگ از سلامت آن مطمئن شوید و از فروشنده حتما در این باره سوال بپرسید. این بیماری حتی ممکن است در اثر تغذیه ی نامناسب و یا ضربه و صدمه به سگ، ایجاد شود.

در صورتی که قصد خرید سگ را دارید، از فروشنده درخواست کنید گواهی سلامت و عدم سوء پیشینه بیماری پدر و مادر سگ را به شما نشان داده و شما را از سلامت آن مطمئن سازد.

هریر ها موهای کوتاه و براق و ضخیمی دارند. آن ها به رنگ های مختلفی وجود دارند اما به طور معمول دارای رنگ های سیاه، قهوه ای متمایل به زرد و سفید هستند. هریر به سگ های نژاد انگلیش فاکس هند شباهت بسیاری دارد اما از نظر اندازه، هریرها کوچک تر هستند.

هفته ای یک بار باید موهای آن ها را شانه بزنید. با این کار می توانید از ریزش موهای آن ها در خانه تا حد زیادی جلوگیری کنید.

ماهی یک بار ناخن های سگ خود را کوتاه کنید اما به مقدار کمی این کار را انجام دهید تا سبب احساس درد و ناراحتی برای سگ نشود. اگر در هنگام راه رفتن صدای کشیده شدن ناخن هایش بر روی زمین را شنیدید، موقع کوتاه کردن آن ها فرا رسیده است.

به گوش این نوع سگ توجه ویژه ای داشته باشید زیرا مستعد ابتلا به عفونت گوش می باشد. با یک تکه پنبه ی تمیز مرطوب می توانید قسمت بیرونی گوش را پاکسازی کنید. توجه داشته باشید که هیچ چیزی را نباید به داخل گوشش فرو ببرید. اگر بوی بد یا قرمزی در گوشش احساس کردید، یا متوجه شدید که مدام گوشش را می خاراند، سریعا او را به دامپزشک ببرید.

هفته ای 2 تا 3 بار دندان هایش را مسواک بزیند تا از سلامت لثه و دندان و اطمینان حاصل کنید. با این کار از ایجاد بوی بد در دهانش جلوگیری می کنید.

در مواقعی که او را نظافت می کنید، می توانید از نظر سلامتی بدنش را بررسی کرده و در صورت وجود زخم، قرمزی، التهاب یا هر گونه علائم دیگر، سریعا برای بهبود آن اقدام کنید.