سگ نژاد کووزا

کووزا ها معمولا کم تر دچار بیماری می شوند و می توان گفت که سگ های سالمی می باشند، ولی مانند باقی نژادها امکان دارد این سگ ها هم بیمار شوند.

امکان دارد تمامی سگ های این نژاد دچار کل بیماری ها نشوند ولی اگر قصد نگهداری دارید، باید درباره نژاد مورد نظر اطلاعات کافی داشته و ویژگی‌ هایش را به‌ طور کامل بشناسید.

در صورتی که اقدام به خرید توله سگ کردید در جستجوی پرورش دهنده ای باشید که گواهی مبنی بر نداشتن بیماری خاص والدین سگ را به شما نشان داده تا شما اطمینان یابید که آن سگ نسبت به یک بیماری خاص مورد آزمایش قرار گرفته است.

به دلیل اینکه تعدادی از بیماری های کووزا ها تا هنگام بلوغشان خود را نشان نمی دهند، گواهی نداشتن بیماری خاص برای سگ هایی که سنشان از 2 سال کمتر است صادر نخواهد شد. باید در جست و جوی پرورش دهنده ای باشید که از توله سگ تا سن 3 سالگی مراقبت کرده اند.

• دیسپلازی مفصل ران: این عارضه ارثی می باشد که در آن استخوان به درستی به مفصل ران جوش نخورده و امکان دارد در تعدادی از سگ ها باعث به وجود آمدن درد و یا لنگیدن یک یا هر دو پای عقبی آن ها شود، ولی تعدادی دیگر از علامت های ظاهری را نمایان نمی کند. در هر حال ورم مفاصل با افزایش سن آن ها بیشتر می شود. به وسیله بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود ران دانشگاه پنسیلوانیا pennHIP غربالگری دیسپلازی ران صورت می گیرد. برای سگ هایی که درگیر این بیماری هستند راه های درمانی زیادی به وجود آمده است.
• کوندریت استئوکوندریتیس (OCD): این عارضه موجب از بین رفتن یک لایه از استخوان موجود در زیر غضروف مفصل خواهد شد، که معمولا در سگ های جوان نژادهای بزرگ که با سرعت زیادی رشد می کنند مشاهده می گردد. سگ هایی که 6 تا 9 ماهه هستند در طول رشدشان OCD اتفاق می افتد و قادر است بر شانه، مچ پا و یا مفصل آرنج اثر گذار باشد. سگ در این حالت می لنگد زیرا درد زیادی را تحمل می کند. بخشی از این مشکلات مانند: از روی مبل پریدن و چاق شدن است. امکان دارد دامپزشک مربوطه چند هفته استراحت کردن و کم کردن بازی هایشان را تجویز نماید و یا برای برداشتن غضروفی که تکه تکه شده عمل جراحی را توصیه کند.
• بیماری ون ویلبراند: این عارضه ارثی بوده و به علت کم شدن آنتی ژن فاکتور ون ویلبراند که مناسب برای لخته شدن خون می باشد به وجود می آید. یکی از علائم آن خونریزی بیش از اندازه هنگام جراحی یا صدمه دیدن می باشد. از علامت های دیگر آن می توان به خون دماغ شدن، خونریزی کردن لثه، پا، معده و یا روده اشاره کرد. اغلب سگ هایی که درگیر این عارضه هستند به زندگی طبیعی خود ادامه خواهند داد.
• ولولوس اتساع معده: این بیماری را به عنوان پیچ خوردگی معده و یا نفخ معده می شناسند. این عارضه برای زندگی آن ها تهدید محسوب می شود و بر سگ های بزرگ تاثیر گذار است، به ویژه آن هایی که در روز یک وعده غذایی زیاد مصرف می کنند، با سرعت غذا می خورند، حجم بالایی از آب را سریعا می نوشند و یا پس از خوردن غذا شروع به تحرک و جنب و جوش می نمایند. عده ای معتقدند که علت این بیماری ظرف ها و یا مواد غذایی خاصی هستند. در سگ های سن بالا این عارضه بیشتر دیده می شود. هنگام پر شدن معده از گاز و هوا، نفخ و سپس پیچ خوردگی در معده اتفاق می افتد. در این حالت سگ ها نمی توانند آروغ بزنند و استفراغ کنند و همچنین قادر نیستند که از شر هوای اضافه معده خود راحت شوند، به علاوه از رسیدن خون به قلب جلوگیری خواهد شد. سگ های مبتلا به این عارضه درگیر کاهش فشار خون می شوند. در صورتی که فوریت های پزشکی به موقع به آن ها رسیدگی نکند خواهند مرد. در صورتی که سگتان شکمی بزرگ داشته و یا آب دهانش بیش از اندازه می ریزد و یا بدون تهوع داشتن اوق می زند احتمال دارد این بیماری را داشته باشد پس باید به آن ها رسیدگی کنید تا مشکلی برایشان پیش نیاید. امکان دارد بی قرار، افسرده، تنبل و ضعیف شوند و همچنین تپش قلب بگیرند. در صورتی که متوجه علامت های این بیماری شده اید باید آن را خیلی سریع نزد دامپزشک ببرید. تعدادی از این علائم نشان دهنده آن است که امکان دارد این عارضه ارثی باشد، به همین دلیل پیشنهاد می شود سگ های دارای این وضعیت را عقیم کنید.