سگ نژاد کیشاند

کیشاند ها سگ هایی باهوش، با استعداد و پر تحرک می باشند. آن ها دارای شخصیتی برون گرا هستند، و علاقه ی زیادی به بودن در کنار انسان ها دارند.

کیشاند نوعی نژاد بسیار کهن بوده که در قرن های 17 و 18 میلادی به عنوان یک همراه و دیده بانی مناسب روی قایق های کوچک و همچنین قایق هایی که بر روی کانال ها و رودخانه های هلند سفر می نمودند استفاده می شد.

در حال حاضر آن ها تنها به عنوان سگ همراه استفاده می شوند. این سگ ها علاقه ی زیادی به انسان ها دارند و تمایل دارند که در همه ی کارهای خانوادگی شرکت کنند.

• کیشاند هیچگاه دوست ندارند که هنگام رو در رو شدن با افراد ناشناس با پارس کردن شما را مطلع کنند. پارس کردن آن ها امکان دارد به دلیل به وجود آمدن مشکلی مانند مدت زیادی تنها ماندن و بی حوصله شدن آن ها باشد.
• یکی از سخت ترین مشکلات کیشاند ها جدا کردنشان از خانواده می باشد.
• آن ها را به عنوان سگ های همراه و همچنین مونسی برای انسان ها پرورش می دهند و به علاوه به زندگی کردن در کنار اعضای خانواده نیاز دارند.
• در صورتی که علاقه ای به بودن آن ها در دورهمی های خانوادگی، بازی و به ویژه تماشای فیلم ندارید نباید از این نژاد نگهداری کنید و در جست و جوی نژادی باشید که مستقل هستند.
• این که بتوانید پوشش کیشاند ها را در شرایط مناسبی نگه دارید کار بسیار دشوار و غیر ممکنی نمی باشد، ولی در سال 1 تا 2 بار ریزش مو در آن ها دیده می شود.
• این نژاد بوی نامطبوعی نمی دهند به همین دلیل نیازی به زیاد حمام کردن ندارند.
• اگر می خواهید توله سگی سالم و عاری از بیماری داشته باشید، هیچ گاه از افراد نامعتبری که این سگ ها را پرورش می دهند و همچنین فروشگاه هایی که حیوانات خانگی را می فروشند خرید ننمایید. پرورش دهنده ای را جست و جو کنید که همه ی آزمایش های مرتبط با سگ ها را در مورد عارضه های ژنتیکی انجام داده است.

کیشاند ها معمولا کم تر دچار بیماری می شوند و می توان گفت که سگ های سالمی می باشند، ولی مانند باقی نژادها امکان دارد این سگ ها هم بیمار شوند.

امکان دارد تمامی سگ های این نژاد دچار کل بیماری ها نشوند ولی در صورتی که قصد نگهداری از آنها را دارید باید در مورد آنها اطلاعات کافی داشته و آنها را به طور کامل بشناسید.

• بیماری آدیسون : این عارضه خیلی مهم و جدی بوده و علت این بیماری آن است که هورمون های آدرنالین از غده ی آدرنال به میزان کافی تولید نمی شود. اغلب سگ هایی که دچار این بیماری شده اند در آنها علائمی مثل استفراغ کردن، بی اشتهایی، کم انرژی بودن به چشم می خورد. این عارضه امکان دارد تا وقتی که پیشرفت نکرده به سادگی قابل تشخیص نباشد، زیرا علامت های آن مبهم خواهد بودد و امکان دارد با موقعیت ها و بیماری های دیگر اشتباه گرفته شود. علامت های بیشتر وقتی اتفاق می افتد که سگ دچار اضطراب شود و یا سطح پتاسیم افزایش پیدا کند که موجب اختلال در کارکرد قلب می شود، و نهایتا باعث وارد شدن شوکی شدید و همچین مرگ خواهد شد. در صورت مشکوک شدن دامپزشک به وجود این بیماری تعدادی آزمایش روی آن سگ انجام خواهد داد.
• دیسپلازی ران : این عارضه ارثی می باشد که در آن استخوان به درستی به مفصل ران جوش نخورده و امکان دارد در تعدادی از سگ ها باعث به وجود آمدن درد و یا لنگیدن یک یا هر دو پای عقبی آن ها شود، ولی تعدادی دیگر از علامت های ظاهری را نمایان نمی کند (برای تشخیص دادن این بیماری می توانید از غربالگری اشعه ی ایکس استفاده کنید). در هر حال ورم مفاصل با افزایش سن آن ها بیشتر می شود. در صورتی که می خواهید توله سگی بخرید، باید از پرورش دهنده ی آن در خواست کنید آزمایش های مرتبط را برای این که نشان دهد والدین این بیماری را ندارند انجام دهد.
• پیشرو شبکیه آتروفی (PRA) : نوعی اختلال در ناحیه چشم به وجود می آورد، که موجب از بین رفتن تدریجی شبکیه ی چشم می شود. در ابتدای این عارضه، سگ بینایی خود را در شب از دست می دهد و دچار شب کوری خواهد شد. با پیشروی این عارضه دیگر قادر به دیدن در روز هم نمی باشد. سگهایی که زاویه ی دیدشان محدود شده و یا کاملا نمیبینند، خود را با این موقعیت وفق می دهند.
• دررفتگی کشکک : این بیماری در سگ های کوچک بسیار به چشم میخورد. در رفتگی به معنی آن است که قسمتی از استخوان یک مفصل از جای خود بیرون زده. بیشتر در قسمت پای عقبی موجب بروز درد خواهد شد. امکان دارد این عارضه باعث فلج شدن سگ شود، با این وجود تعدادی از سگ های مبتلا دارای زندگی تقریبا طبیعی و عادی هستند.
• دیابت : در این بیماری بدن نمی تواند سطح قند خون را کنترل نماید. سلول های بدن برای این که انرژی را بسوزانند به گلوکز یا همان قند نیاز خواهند داشت. انسولین اجازه ی رسیدن گلوکز به سلول را می دهد. گلوکز بدون وجود انسولین، قادر نیست که وارد سلول شود در صورت بالا بودن قند در گردش، خون سلول گرسنه خواهد شد. سگی که مبتلا به این بیماری می باشد برای جبران نمودن آن غذای بیشتری مصرف می کند، ولی این جریان موجب چاقی او می شود به این دلیل که استفاده ی مفیدی از مواد غذایی نخواهد شد. از علامت های این بیماری می توان به : ادرار بیش از حد و تشنگی، زیاد شدن اشتها و کاهش وزن اشاره کرد. برای کنترل کردن این بیماری می توان از رژیم غذایی و انسولین کمک گرفت.
• بیماری ون ویلبراند : امکان دارد این بیماری در سگ ها و انسان ها مشاهده گردد. در این بیماری فاکتور ون ویلبراند خون کم می شود و موجب ایجاد لختگی خواهد شد. سگ هایی که به این بیماری مبتلا شده اند دارای علامت هایی مثل : خونریزی لثه، خونریزی بینی، خونریزی های بلند مدت بعد از عمل جراحی یا خونریزی طولانی مدت بعد از زایمان می باشند. گاها در مدفوع آن ها خون وجود دارد. این بیماری عموما در سگ های 3 تا 5 سال تشخیص داده می شود. برای کنترل کردن آن می توانید از طریق سوزاندن یا بخیه زدن محل آسیب دیده یا تزریق کردن فاکتور ون ویلبراند به خون، از طریق عمل جراحی و یا حذف تعدادی از داروها اقدام کنید.
• کم کاری تیروئید : این عارضه به علت کم شدن فعالیت غده های تیروئید به وجود می آید. اینگونه فرض می شود که این عارضه باعث به وجود آمدن موقعیت هایی مثل : صرع، ریزش مو، چاقی، بی حالی، هایپر پیگمنتیشن، پیودرما و دیگر مشکلات پوستی می شود. برای مداوا کردن سگ های مبتلا به این عارضه از دارو و رژیم غذایی می توان استفاده نمود.
• آب مروارید : در این بیماری عدسی چشم کدر می شود و منجر به کوری سگ خواهد شد. سگی که دچار این بیماری شده ظاهری ابری دارد. این عارضه ارثی بوده و با افزایش سن اتفاق می افتد. و برای درمان آن باید عمل جراحی صورت گیرد.
• صرع : امکان دارد این بیماری در برخی سگ ها ارثی بوده و در تعدادی دیگر ارثی نباشد. امکان دارد منجر به ایجاد تشنج خفیف یا شدید، بروز رفتارهای غیر طبیعی مثل دیوانه وار دویدن و یا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام ها، از بین رفتن هوشیاری و تشنج ترسناک شود،ولی داشتن آگاهی لازم از قبل، برای سگی که صرع دارد مناسب می باشد. باید برای درمان و تشخیص این بیماری سگ را به دامپزشک برده تا آن را مداوا کند.
• آلرژی : این بیماری در سگ ها بسیار دیده می شود. آلرژی دارای 3 نوع اصلی می باشد : آلرژی به مواد غذایی، که می توان از طریق حذف کردن گروهی از مواد از رژیم غذایی سگ آن را درمان کرد. آلرژی تماسی، به علت عکس العمل نشان دادن سگ به چیز هایی که با آن در تماس می باشد مثل : ملافه، پودر کک، شامپو سگ و مواد شیمیایی دیگر خواهد بود و برای درمان آن باید علت به وجود آمدن آلرژی را از بین ببرید. آلرژی استنشاقی، که به دلیل استشمام نمودن ذرات موجود در هوا می باشد مانند : گرده گیاهان، گرد و خاک و کپک. با توجه به شدت این آلرژی دارویی مناسب برای آن می توان استفاده کرد.

در صورتی که اقدام به خرید توله سگ کردید در جستجوی پرورش دهنده ای باشید که گواهی مبنی بر نداشتن بیماری خاص والدین سگ را به شما نشان داده تا شما اطمینان یابید که آن سگ نسبت به یک بیماری خاص مورد آزمایش قرار گرفته است.

کیشاند ها دارای ظاهری افسانه ای هستند، آن ها در بالا پوششی دو لایه ای و پوششی پشمی در لایه ی زیرین و همچنین پوششی بلندتر در قسمت بیرونی دارند.

در نوع نر این نژاد یال هایی پر پشت تر از ماده ها دیده می شود. در ناحیه ی نیم تنه ی عقبی و زیرین ران ها موی بلندتری وجود خواهد داشت. این نژاد دم هایی دارند که شبیه به پری می باشد که روی کلاه خانمی نشسته است.

این نژاد ترکیبی از رنگ های کرم، سیاه و خاکستری دارند. نشانه گذاری های صورت آن ها بسیار خاص و ویژه می باشد، شبیه عینکی است که با خط های باریک سیاه رنگ از گوشه های بیرونی چشم به سمت گوش آن ها امتداد یافته است.

شاید تعجب کنید ولی محافظت کردن از پوشش کیشاند ها کار ساده ای می باشد. در صورتی که هفته ای 2 مرتبه آن ها را شانه بزنید مشکلی به وجود نمی آید.

کیشاند ها در سال 2 مرتبه ریزش مو پیدا می کنند. این ریزش مو امکان دارد تا 3 هفته ادامه داشته باشد.

این نژاد سگ ها تقریبا تمیز هستند، و به ندرت بوی نامطبوعی می دهند. آن ها را سه ماه یک بار حمام دهید.

امکان دارد شما فکر کنید که به دلیل داشتن پوشش بسیار سنگین این سگ ها و همچنین نداشتن تحمل گرما آن ها علاقه دارند که مویشان را بتراشید.

این پوشش مثل عایق می باشد و موجب می شود آن ها بتوانند سرما را تحمل کنند و همچنین در برابر گرما آفتاب سوخته نشوند پس نباید آن ها بتراشید.

برای اینکه مانع از جمع شدن باکتری در دهان آنها شوید باید دندان آنها را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک کنید. برای ممانعت از عارضه های مربوط به لثه و بوی بد دهان باید دندان آنها را هر روز مسواک کنید.

در صورتی که صدای کشیده شدن ناخنشان روی زمین را شنیدید یعنی ناخن آنها بیشتر از اندازه ی معمول خود رشد نموده است. باید ناخن آنها را در ماه 1 یا 2 بار کوتاه نمایید.

سگ ها حساسیت زیادی نسبت به پاهایشان دارند، به همین دلیل باید پنجه ی آنها را بررسی نموده و به آن رسیدگی نمایید.

اگر گوش سگ شما بوی بدی بدهد یا قرمز شده و التهاب دارد، ممکن است عفونت کرده باشد. با یک پنبه ی مرطوب و با پی اچ خنثی می توانید گوشش را به آرامی تمیز کنید. مراقب باشید که هرگز چیزی را به داخل کانال گوش نباید فرو کنید و تنها قسمت خارجی آن را پاک کنید.

در حین نظافت کردن آن ها باید بدنشان را از نظر زخم، خارش، علامت های عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست بررسی نمایید. گوش، بینی، دهان و چشم را مورد بررسی قرار دهید، چشم ها باید روشن بوده و عاری از هرگونه ترشح و قرمزی باشد.