غذای خشک سگ
کنسرو و غذای مرطوب سگ
مکمل و درمانی سگ
تشویقی سگ
بهداشتی سگ
ظروف تغذیه سگ
پوشاک سگ
حمل و جای خواب سگ
اسباب بازی سگ
غذای خشک گربه
مکمل گربه
تشویقی گربه
بهداشتی گربه
حمل و جای خواب گربه
خاک و لوازم جانبی گربه
ظروف و لوازم جانبی گربه
سگ نژاد اسمال مانسترلندر پوینتر
اسمال مانسترلندر پوینتر سگی مهربان و سازگار با دیگر سگ ها و شناگر ماهری است که مناسب صیادان یا افرادی که با آب سر و کار دارند می باشد.
درست است که این نژاد عاشق آب و فعالیت های همچون ماهیگیری است اما اگر شما زیاد با آب سر کار ندارید می توانید آن ها را به گونه دیگری سرگرم کنید.
اسمال مانسترلندر پوینتر Small Munsterlander Pointer
- اسمال مانسترلندر پوینتر جز دسته سگ های ورزشی هستند.
- بسیار پر جنب و جوشند و باید حتما در روز چند ساعت ورزش و فعالیت کنند.
- برای اینکه مطمئن شوید سگ شما سالم می باشد توله را از یک مادر که دارای بیماری ژنتیکی است یا آموزش ندیده می باشد نگیرید.
- این نژاد با سگ استابی هون ویژگی های مشترک زیادی دارد.
- قدرت آرواره آن ها بسیار زیاد است.
بررسی نموداری سگ نژاد اسمال مانسترلندر پوینتر
در این قسمت ویژگی های هر نژاد به صورت یک عدد از صفر (کم) تا صد(زیاد) نمایش داده می شود. این نمودار به شما کمک می کند تا بتوانید نژاد های مختلف را با یکدیگر مفایسه کنید.
تصاویر
تاریخچه
اسمال مانسترلندر پوینتر ریشه ای عمیق در منطقه مانسترلند، آلمان دارد و پیشینه آن به چند قرن قبل بر می گردد. در گذشته، شکارچیان محلی به سگ هایی نیاز داشتند که هم توانایی ردیابی پرندگان را داشته باشند و هم پس از شکار، طعمه را سالم باز گردانند.
سگ های کوچک شکارگر بومی این منطقه، به مرور به شکل یک نژاد مشخص شکل گرفتند. نقش آن ها در شکار پرندگان و حیوانات کوچک باعث افزایش محبوبیتشان شد. همین نیازهای شکار سنتی پایه های اولیه نژاد امروزی را به وجود آورد.
در سده های هجدهم و نوزدهم، با گسترش فعالیت های شکار ورزشی در اروپا، پرورش دهندگان آلمانی تلاش کردند ویژگی های این نژاد را استاندارد و پایدار کنند. آن ها به طور هدفمند سگ هایی با توانایی بویایی قوی، تمرکز بالا و مهارت عالی در یافتن و بازیابی شکار انتخاب می کردند. این دوره نقطه ای مهم در تفکیک اسمال مانسترلندر از سایر سگ های شکاری مانند لانگ هیر یا پوینترهای بزرگ تر بود.
ثبت رسمی نژاد در اوایل قرن بیستم و تشکیل انجمن های پرورش، به تثبیت ویژگی های ظاهری و رفتاری آن کمک کرد. این فرایند موجب شد تا نژاد هویت مشخص تری پیدا کند.
پس از جنگ جهانی دوم، تعداد این نژاد به دلیل نابسامانی های اقتصادی و کاهش شکار به طور قابل توجهی کم شد. با این حال، گروهی از علاقه مندان آلمانی برنامه ای جدی برای حفظ و احیای نژاد آغاز کردند. از دهه ۱۹۶۰ به بعد، اسمال مانسترلندر پوینتر دوباره رشد کرد و به کشورهای دیگر نیز راه یافت. توانایی های چند منظوره اش در شکار، مهارت شناگری و سازگاری با محیط های مختلف باعث افزایش محبوبیت جهانی آن شد.
امروزه این نژاد یکی از موفق ترین سگ های شکار چندکاره در اروپا و آمریکای شمالی به شمار می رود و همچنان میراث اصیل آلمانی خود را حفظ کرده است.
بیماری های رایج و بهداشت
سگ نژاد اسمال مانسترلندر پوینتر به طور کلی نژادی سالم و مقاوم است، اما مانند بسیاری از سگ های شکاری میان جثه، مستعد برخی بیماری های ژنتیکی و مشکلات رایج مرتبط با فعالیت بدنی است. آگاهی از این بیماری ها به صاحبان کمک می کند تا علائم را زود تشخیص داده و از پیشرفت مشکلات جلوگیری کنند. مراقبت های منظم دامپزشکی، تغذیه مناسب و پایش فعالیت بدنی می تواند نقش مهمی در حفظ سلامت این نژاد داشته باشد. در ادامه، مهم ترین بیماری های رایج در اسمال مانسترلندر پوینتر را معرفی می کنیم:
- دیسپلازی لگن: مشکلی ارثی است که در آن مفصل لگن به درستی تشکیل نمی شود و می تواند باعث درد، لنگش یا محدودیت حرکتی شود. این مشکل در سگ های فعال بیشتر بروز می کند. کنترل وزن و استفاده از مکمل های مفصلی می تواند در مدیریت علائم مفید باشد.
- دیسپلازی آرنج: اختلالی در رشد استخوان های آرنج است که می تواند منجر به آرتروز زودهنگام شود. علائم شامل لنگش، سختی در بلند شدن و درد هنگام حرکت است. تشخیص دقیق معمولا با رادیوگرافی انجام می شود و در موارد شدید نیاز به جراحی دارد.
- عفونت گوش: به دلیل گوش های افتاده و پوشش گوشتی، رطوبت در داخل گوش جمع می شود و محیط مناسب برای رشد باکتری ها و قارچ ها فراهم می کند. تمیز کردن منظم گوش و خشک کردن بعد از شنا بسیار مهم است. عفونت ها معمولا با داروهای موضعی درمان می شوند.
- آلرژی های پوستی: این نژاد ممکن است به عوامل محیطی، غذایی یا انگلی حساسیت نشان دهد. نشانه ها شامل خارش، قرمزی یا التهاب پوست است. شناسایی عامل محرک و کنترل آن بهترین راه پیشگیری است.
- مشکلات چشمی مانند آتروفی پیشرونده شبکیه: PRA بیماری ژنتیکی است که به تدریج باعث کاهش بینایی و در نهایت نابینایی می شود. این بیماری درمان قطعی ندارد، اما با آزمایش های ژنتیکی می توان از جفت گیری ناقلین جلوگیری کرد.
- مشکلات تیروئید مانند کم کاری تیروئید: اختلالی هورمونی است که باعث افزایش وزن، بی حالی، ریزش مو و حساسیت پوستی می شود. با آزمایش خون تشخیص داده شده و درمان دارویی مادام العمر دارد.
- نفخ و پیچ خوردگی معده: اگرچه شیوع آن متوسط است، اما سگ های فعال و سینه عمیق ممکن است در معرض این مشکل قرار گیرند. این وضعیت اورژانسی بوده و نیاز به رسیدگی سریع دارد. تقسیم وعده های غذایی و پرهیز از فعالیت شدید بعد از غذا می تواند برای پیشگیری مفید باشد.
سازگاری
اسمال مانسترلندر پوینتر سگی بسیار مهربان است و نسبت به اعضای خانواده و سگ های دیگر رفتار دوستانه ای دارد. همچنین آن ها همنشین خوبی برای کودکان می باشند.
محل نگهداری
این نژاد به هیچ وجه مناسب زندگی در آپارتمان نمی باشد. بسیار سگ پر جنب و جوشی می باشد. باید در طول روز ساعاتی به ورزش بپردازد در غیر این صورت بی حوصله شده و در بلند مدت باعث افسردگی در آن ها می شود. حداقل نیازمند یک حیاط کوچک می باشند. اسمال مانسترلندر پوینتر عاشق دویدن در محیط باز است.
تغذیه
روزانه 1.5 تا 2.5 پیمانه غذای خشک باکیفیت در دو مرحله به این نژاد داده شود.
توجه شود که میزان غذای سگ به سوخت و ساز، سن و سایز بدن آن ها بستگی دارد.
می توان با قرار دادن دست روی کمر سگ و با فشار آوردن انگشت بر روی بدن تا رسیدن به دنده آن ها آن ها را مورد آزمایش قرار داد که آیا اضافه وزن دارند یا خیر.
رسیدگی و آراستن
این نژاد پوشش مویی متوسط و کمی موج دار دارد که مستعد گره خوردگی خفیف است. برس زدن دو تا سه بار در هفته از تجمع موهای مرده جلوگیری کرده و ظاهر پوشش را سالم نگه می دارد. استفاده از برس سوزنی یا شانه فلزی انتخاب مناسبی است. این کار همچنین به تهویه پوست و کاهش ریزش کمک می کند.
اسمال مانسترلندر پوینتر معمولا نیاز به حمام زیاد ندارد. حمام هر ۴ تا ۶ هفته کافی است، مگر اینکه در فعالیت های بیرونی بسیار کثیف شود. استفاده از شامپوی مخصوص سگ مانع خشکی و التهاب پوست می شود. بعد از حمام، خشک کردن کامل گوش ها برای جلوگیری از عفونت ضروری است.
به دلیل گوش های افتاده، رطوبت و آلودگی در گوش تجمع پیدا می کند. بررسی هفته ای گوشها و تمیز کردن با محلول مخصوص باعث کاهش احتمال عفونت می شود. اگر قرمزی، التهاب یا بوی بد مشاهده شد، مراجعه به دامپزشک ضروری است.
ناخن ها باید هر ۳ تا ۴ هفته کوتاه شوند تا از ترک خوردگی، گیر کردن یا درد در هنگام راه رفتن جلوگیری شود. اگر صدای تق تق ناخن ها روی زمین شنیده می شود، زمان کوتاه کردن آن ها رسیده است. استفاده از ناخن گیر مخصوص سگ توصیه می شود.
مسواک زدن روزانه یا چند بار در هفته از تجمع پلاک و بوی بد دهان جلوگیری می کند. جویدنی های دندانی و اسباب بازی های مخصوص نیز می توانند مفید باشند. چکاپ سالانه دندان پزشکی برای جلوگیری از مشکلات لثه پیشنهاد می شود.
این نژاد گاهی دچار ترشح خفیف چشمی می شود. پاک کردن روزانه گوشه چشم با دستمال مرطوب مخصوص حیوانات از تجمع آلودگی جلوگیری می کند. اگر قرمزی یا آبریزش شدید مشاهده شد، باید بررسی دامپزشکی انجام شود.
چون این نژاد شناگر خوبی است، لازم است بعد از هر بار شنا، بدن و گوش ها کاملا خشک شوند. رطوبت طولانی مدت می تواند باعث عفونت و بوی بد شود. برس زدن بعد از خشک کردن نیز از گره شدن مو جلوگیری می کند.
چه زشته!