سگ نژاد شیبا اینو

شیبا اینو به عنوان سگ همدم شناخته می شود. شاداب و فعال بودن و همچنین حالت گوش هایش که به طور عمودی روی سرش قرار گرفته او را زبانزد همه کرده است.او از نژاد های آکیتای بزرگ، کیشو، هوکایدو، کای، شیکوکو متوسط و شیبای کوچک است که که به عنوان نژاد شش گانه در ژاپن شناخته می شود. او را برای شکار های کوچک و به پرواز در آوردن پرندگان حین شکار  تعلیم داده اند گاهی نیز در شکار گراز شرکت می کرده است. در سبکی و سرعت مانند گربه است.

• شیبا اینو از هوش و قدرت یادگیری خوبی برخوردار است اما دوست ندارد که او را مجبور به انجام کاری برخلاف میلش کنند بنابر این ممکن است کسانی را که آشنایی چندانی با نگه داری سگ ندارند و یا ترسی از آنها دارند در نحو آموزشش دچار نگرانی و ناامیدی کند.
• این سگ ممکن است حالتی پرخاشگر داشته باشد و حیوانات کوچک را به عنوان شکار در نظر گرفته و به آنها حمله کند.
• این نژاد سگ نیاز به نظافت چندانی ندارد و دو بار در سال ریزش موی زیادی دارد.
• شیبا اینو به خانه ای با حیاط کوچکی که دارای محافظ و حصار باشد نیاز دارد. گرچه جثه ی کوچکی دارد اما بسیار پر سر و صداست.
• اگر قصد خرید توله سگ سالمی را دارید به پرورش دهندگان معتبری که از انجام کلیه آزمایشات برروی سگ مطمئن هستند مراجعه نمایید و سگ هایی با مزاج سالم را انتخاب نمایید.
• شیبا اینو نسبت به اسباب بازی ها و وسایل شخصی و محیط بازی اش احساس مالکیت دارد.

وزن سگ نر : (10) کیلوگرم، در ماده : (8) کیلوگرم.

قد سگ نر : (37-43) سانتی متر، در ماده : (34-39) سانتی متر.

شیبا اینو سگ با وفا و خانواده دوستی است. او به جز اطرافیان و خانواده اش نسبت به دیگران شکاک است. او سگی خوش اخلاق بی پروا و آگاه است. با اراده و مصمم است و دوست دارد راجب موارد مختلف ایده بدهد.

در حالیکه بسیار باهوش است اما بسیار لجباز و یک دنده نیز هست. او هر زمان دوست داشته باشد به نزد شما می آید و نسبت به اینکه شما صدایش بزنید چندان اعتنایی نمی کند.

او حیوانات کوجک را به عنوان طعمه در نظر گرفته و آنها را شکار می کند و غالبا رابطه دوستانه ای با دیگر سگ ها ندارد. او در حفاظت از وسایل و محیط زندگیش بسیار قدرتمند است و معمولا با دیگران شراکت نمی کند.

رفتارها و خلق و خویش را از والدینش به ارث می برد و تحت تاثیر آموزش و نحوه زندگی می تواند آنها تغییر دهد و روابط اجتماعیش را قوی تر کند. چنانچه سگی سالم از این نژاد را انتخاب نمایید به خوبی درک خواهید کرد که بسیار بازیگوش و کنجکاو است.

اگر از کودکی آموزش هایی را در زمینه برخورد اجتماعی و ارتباط با افراد مختلف و دیدن مناظر گوناگون را ببیند می توانید مطمئن باشد که با بالارفتن سن به سگی همراه و اهل تفریح مبدل خواهد شد. او را در کلاس های آموزشی مرتبط با سگ ها ثبت نام کنید و او را به مکانهای عمومی از جمله پارک ها و فروشگاه های بزرگی که اجازه ورود سگ را می دهند ببرید تا روابط عمومی اش قوی تر شود. او را به دیدار همسایه هایتان ببرید.

اگر توله سگ انتخاب شده شما از مادری متولد شده باشد که خلق و خوی خوبی دارد می تواند از برخورد و خوش رویی او با خود و دیگران خیالتان راحت تر باشد.

باید بدانید که سگ های نژاد شیبا اینو عموما سگ های سالمی هستند اما ممکن است آنها نیز مانند دیگر نژادها به بیماری هایی مبتلا شوند درصورت نگه داری از این سگ ها باید از این مشکلات و بیماری ها مطلع باشید.

اگر قصد خرید یک توله شیبا اینو را دارید از کارت سلامت پدر و مادرش مطمئن شوید. این کار نشان دهنده این است که این سگ نسبت به گونه ای از بیماری ها مورد آزمایش قرار گرفته است.

• سرطان: از جمله بیماری هایست که این نژاد ممکن است به آنها مبتلا شوند. خونریزی از قسمت های باز بدن ، تورم و التهاب زیاد در اثر ضربه یا جراحت و همچنین زخم هایی که خوب شدنشان زیاد طول میکشد از جمله مواردی است که می تواند وجود سرطان را هشدار دهد. از طریق شیمی درمانی و تجویز دارو و در مواردی نیز جراحی این بیماری قابل درمان است.
• شیلوتوراکس: کم اشتهایی ، اختلالات تنفسی و سرفه از جمله علائم این بیماریست که در اثر تجمع مایع در قفسه سینه ایجاد می شود. این بیماری ممکن است نشات گرفته از یک بیماری دیگر باشد که با از بین بردن این مایعات تجمع یافته و تنظیم رژیم غذایی و یا حتی جراحی می توان آنرا درمان نمود.
• در رفتگی کشکک: به معنای جدایی قسمتی از استخوان از مفصل پا است که معمولا در پاهای عقبی ظاهر می شود و ممکن است در مواردی منجر به فلج شود. این بیماری در بین سگ های کوچک شیوع بیشتری دارد.
• صرع: با دارو قابل کتنرل است اما درمان ندارد. این بیماری می تواند منجر به بروز رفتارهای خطرناکی از سوی سگ شود. تشنج های شدید و خفیف از دیگر علائم این بیماریست. سگ مبتلا به این بیماری باید زیر نظر دامپزشک قرار گیرد. این بیماری دلایل مختلفی می تواند داشته باشد از جمله مننژیت مغز ، تومور ، قرار گرفتن در معرض سموم ، اختلالات متابولیکی و همچنین وارد آمدن ضربات شدید به سر. این بیماری جنبه ارثی نیز دارد و ممکن است از نسل های پیشین به فرزند منتقل شود.
• آلرژی: از جمله بیماری های شایع در بین سگ ها است. آلرژی می تواندی خوراکی لمسی و یا استنشاقی باشد که در اثر خوردن ، تماس و یا استنشاق با ماده آلرژن به بدن سگ منتقل شده و می توان با حذف ماده آلرژن و پرهیز از آن  تا حد زیادی این بیماری را کنترل نمود. این بیماری با با حذف مواد آلرژن از رژیم غذایی و یا دارو و تغییرات محیطی نیز قابل پیشگیری و درمان است.
• گلوکوم: در این بیماری چشم ها درگیر می شوند که می تواند در نتیجه دیگر بیماری های چشمی به وجود آید. در  این بیماری ممکن است بینایی از دست رفته و سگ نابینا شود. گلوکوم از جمله بیماری های مشترک در سگ ها و انسان است و در نتیجه بالارفتن فشار داخلی چشم عارض می شود. این بیماری به دو گونه است. گلوکوم اولیه و ثانویه. نوع اولیه این بیماری جنبه ارثی دارد و نوع دوم آن بر اثر کم شدن مایع داخل چشم ایجاد میشود. این بیماری برحسب نوع آن قابل درمان است و با قطره های چشمی جراحی درمان می شود.
• چرخش دم: نوعی اختلال غیر طبیعی است که علت آن هنوز کشف نشده. این بیماری در 6 ماهگی سگ عارض می شود و در نتجه آن سگ بی اشتها شده و میلی به آب و غذا ندارد. سگ مبتلا به این بیماری بسیار زوزه میکشد و به دور خود می چرخد که ممکن است گاهی تشنج نیز داشته باشد. تاکنون درمان خاصی برای از بین بردن و کنترل این اختلال کشف نشده است اما گاهی سگ های مبتلا به تجویز داروی فنوباربیتال و یا ترکیب آن با دیگر داروها جواب داده و تحت درمان قرار می گیرند.
• آتروفی پیشرو شبکیه (PRA): از جمله بیماری های چشم است که تدریجا منجر به زوال شبکیه می شود. این بیماری در ابتدا سبب شب کوری شده و تدریجا سبب نابینایی در روز نیز می شود. سگ هایی که در نتیجه این بیماری بینایی خود را از دست می دهند به خوبی خود را با شرایط زندگی جدیدشان سازگار می کنند.
• دیسپلازی ران: نوعی بیماری ارثی است که از پدر و مادر به توله انتقال می یابد. در هنگام خرید توله در رابطه با آزمایشات مربوط به این بیماری سوال کنید که آیا این آزمایشات برروی پدر و مادر توله انجام شده است یا خیر. این بیماری سبب ایجاد انفصال بین استخوان و مفصل پا می شود که ممکن است هر دو پا عقبو یا یکی از آنها و همچنین لگن را درگیر کرده و ایجاد درد نمایید. تشخیص این بیماری توسط صاحب سگ سخت بوده و ممکن است شما هیچگاه متوجه وجود این بیماری نشوید.

شیبا با پوششی دو لایه پوشیده شده که لایه زیرین پرتراکم و نرم و لایه رویین مقاوم و صاف است و حالتی شبیه تدی یا همان خرس عروسکی را به آن می دهد. پوشش سگ شیبا اینو پس زمینه ای به رنگ قرمز دارد که رنگ های دیگری همچون نارنجی کرم قرمز و سیاه و سفید در آن آمیخته شده اند. گاهی برروی دم و پاهای این سگ لکه هایی به رنگ سفید رویت می شود.

این نزاد سگ به طور معمول تمییز و بدون بو است اما گاهی ریزش موی شدیدی خواهد داشت که به هنگام این امر برای پاکسازی پوست از موهای مرده و زاید باید آن را شانه نمود. این سگ را یک بار در هفته و یا بیشتر روغن مالی کنید و پس از آن او را حمام کنید. البته تعداد حمام های او نباید زیاد باشد چون سبب خشکی پوست و موی او می شود و به همین خاطر بیشتر کسانی که شیبا اینو دارند سه الی چهارماه یک بار او را حمام می کنند.

هر هفته گوش این سگ ها را بررسی کنید چنانچه قرمزی و یا بوی بد داشت گوش این سگ عفونت دارد. برای پاکسازی گوش های او از پارچه نرم و مرطوب آغشته به Ph  متعادل استفاده کنید. دقت نمایید که به گوش داخلی او آسیب نرسانید و فقط گوش خارجی اش را تمییز کنید.

دو الی سه بار در هفته دندانهایش را مسواک کنید. مسواک زدن های روزانه از ابتلاع به بیماری های دهان و لثه و همچنین تجمع ویرس و باکتری جلوگیری می کند.

ناخن هایش را مرتب کوتاه کنید و چنانچه صدای کشیده شدن آنها برروی اشیاء را می شنوید آنها نیاز به کوتاهی دارند.

پنجه پاهای سگتان را مرتبا بررسی کنید و داخل دهانشان را ببینید. آنها به پنجه هایشان بسیار حساسند.

در حین بررسی های روزانه در زمینه نظافت آنها را از نظر سلامت نیز بررسی کنید. در صورت وجود زخم قرمزی خارش و یا بوی بدن او را به نزد داغمپزشک ببرد. چشمانش باید روشن و بدون قرمزی و ترشح باشد.