سگ نژاد لابرادودل

لابرادودل نژادی مهربان و بسیار صمیمی است او را به عنوان سگ راهنما پرورش داده اند. او در بین عموم مردم بسیار محبوب است و ریزش موی بسیار کمی دارد. لابرادودل از دو نژاد پودل و لابرادور رتریور به دست آمده و به عنوان سگ راهنمایی که ضد حساسیت می باشد، پرورش داده شده است. محققین تا به امروز نتوانسته اند رابطه ای بین خلق و خو و ریزش موی این سگ بیابند.

• لابرادودل به عنوان نژادی اصیل شناخته نمی شود اما انجمن های لابرادودل  آمریکایی و استرالیایی و بین المللی در صدد به رسمیت شناختن و استاندارد کردن این نژاد سگ هستند و به همین منظور اقداماتی در راستای یکدست کردن پرورش دهندگان این نژاد سگ انجام داده اند.
• این سگ ها از دو نژاد پودل و لابرادور رتریور بدست آمده اند و تولید مثل چند نسلی از جمله ( لابرادودل به لابرادودل ) و (لابرادودل به پودل) و (  لابرادودل به لابرادور رتریور) در بین این نژاد رشد چشم گیری داشته است.
• این سگ ها کودکان را خیلی دوست دارند و از بازی کردن با آنها لذت می برند اما ممکن است ناخواسته آسیبی به آنها وارد کنند.
• این سگ ها تعامل و همزیستی خوبی با دیگر سگ ها و حیواتات خانگی دارند.
• آنها انرژی بالایی دارند و روزانه باید 30 تا 60 دقیقه فعالیت بدنی داشته باشند.
• این نژاد سگ سه گونه پوشش مختلف دارد. معمولا ریزش موی زیادی ندارد.
• لابرادودل  را یک الی دو بار در هفته شانه کنید و مرتبا گوش هایش را بررسی نمایید و ناخن هایش را کوتاه کنید.
• این سگ ها از هوش بالایی برخوردارند و به فعالیت های ذهنی و جسمی زیادی نیاز دارند. درصورتیکه امکان این فعالیت ها را به آنها ندهیم ممکن است از کنترل خارج شده و کارهای اشتباهی انجام دهند.
• این نژاد به علت توان بالایی که برای فعالیت دارند گزینه مناسبی برای زندگی در آپارتمان نیستند.
• افرادی که برای بار اول اقدام به نگداری سگ می کنند با سگ های لابرادودلی که آموزش دیده و رام شده اند می توانند به خوبی کنار بیایند.
• اگر قصد خرید توله ای از این نژاد را دارید به پرورش دهندگان و فروشگاه های معتبر مراجعه نمایید و از انجام آزمایشات در خصوص بیماری های وراثتی برروی این سگ ها مطمئن شوید.

وزن  استاندارد : (23-29) کیلوگرم

وزن متوسط : (23-29) کیلوگرم

وزن کوچک : (7-11) کیلوگرم

قد سگ نر استاندارد : (56-61) سانتی متر، در ماده  استاندارد: (53-59) سانتی متر.

قد سگ نر متوسط :(46-50) سانتی متر، در ماده  متوسط: (43-48) سانتی متر.

قد سگ های کوچک :(36-41)

این نژاد سگ می تواند گزینه مناسبی برای خانواده ها باشد او بسیار باهوش است و به خوبی آموزش می بیند. همدمی خوب و دوستی بسیار صمیمی و مهربان است و انژی زیادی دارد.

خلق و خو و عادات لابرادودل ها به عواملی مانند ژنتیک و نحو آموزش و رفتارهای اجتماعی او بستگی دارد و اگر از این نظرها سالم باشد می تواند بازیگوش و فعال باشد.

بسته به نوع آموزش او می تواند بسیار پرخاشگر و تهاجمی و یا آرام باشد و رفتار ملایمی از خود بروز دهد. او از راه بازی و فعالیت می تواند شادابی و نشاط خود را بروز دهد.

برای خرید سگ های این نژاد از خلق و خوی مناسب و صمیمی والدین به ویژه مادر آنها اطمینان حاصل کنید. با اطرافیان سگ آشنا شوید تا بدانید در چه شرایطی پرورش یافته و در بزرگ سالی چه نوع خصلتی خواهد داشت.

اگر این سگ ها از کودکی به خوبی تحت آموزش قرار گرفته و با افراد مختلف برخورد داشته و در محیط های مختلف مانند پارک ها و فروشگاه های بزرگ رفت و آمد کنند می توانند به سگی اجتماعی که همراه است و از تفریح لذت می برد مبدل شوند. برای بهبود در امر آموزش می توانید آنها را در کلاس های ویژه آموزشی ثبت نام کرده تا رفتارهای اجتماعی آنها به خوبی شکل گیرد.

این سگ ها عموما سالم هستند اما ممکن است به بیماری هایی نیز مبتلا شوند. اگر قصد خرید توله سگ این نژاد را دارید از داشتن کارت سلامت پدر و مادر وی مطمئن شوید. کارت سلامت به شما می گوید که این سگ نسبت به یک نوع بیماری خاص آزمایش شده است. از جمله بیماری هایی که این سگ ها می توانند به آن دچار شوند م یتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• دیسپلازی ران: نوعی از بیماری های ژنتیکی بوده که در نتیجه آن استخوان ران به مفصل به خوبی اتصال پیدا نمیکند که ممکن با غلائمی همچون درد و ورم مفاصل و یا در موارد شدیدتر با لنگش سگ همراه باشد. غربالگری به وسیله اشعه ایکس راه بسیار مناسبی برای تشخیص این بیماری است.
• دیسپلازی آرنج: نوعی بیماری دژنراتیو است که شبیه دیسپلازی ران بوده و ممکن است سبب ورم مفاصل و یا لنگ شدن سگ شود و مفاصل را ضعیف کند. این بیماری شدت های مختلفی دارد و بسته به شدت آن درمانهای گوناگونی برای آن انجام می شود از جمله جراحی کنترل وزن و تجویز دارو.
• عفونت گوش: این بیماری می تواند در نتیجه گوش های شل و نرمی که دارند عارض شوند که برای پیشگیری از آن باید مرتبا رطوبت گوش را بررسی کرد.
• صرع: نوعی از بیماری است که می تواند جنبه ارثی داشته و یا اکتسابی باشد. علائمی همچون تشنج های شدید و خفیف ، سفت شدن عضلات ، سقوط از بلندی ، از دست دادن هوشیاری و یا رفتارهای پرخاشجویانه و غیر معمول و یا دنبال و تعقیب کردن دیگر حیوانات را در پی داشته باشد. برای تشخیص این بیماری بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید.
• دیابت: نوعی بیماریست که برای سگ لابرادودل ممکن است رخ دهد. در آن سطح قند خون بدن دچار تغییر می شوند. سلولها برای انجام سوخت ساز نیاز به گلوکز یا همان قند خون دارند. هنگامیکه سطح قند خون دچار تغییر می شود وزن سگ کاش پیدا میکند در حالیکه اشتهایش دو چندان شده و همچنین احساس عطش و تشنگی زیادی دارد و در نتیجه میزان ادرار او نیز افزایش می یابد. برای درمان و کنترل این بیماری از انسولین استفاده می کنند. انسولین ماده ایست که گلوکز را به سلولها می برد و اجازه سوخت و ساز را به آنها می دهد بنابراین کنترل میزان انسولین در خون امری بسیار ضروریست.
• کم کاری تیروئید: باعث اختلال در تشرح هرمون از غده تیروئید می شود. این بیماری می تواند زمینه ساز بیماری های دیگری همچون صرع چاقی بی حالی بیماری های پوستی آلوپسیا  یا ریزش مو هایپرپیگمنتیشن و پیودرما نیز باشد. این بیماری با دارو و رژیم غذایی قابل درمان است.
• یشرو شبکیه آتروفی (PRA): از جمله بیماری های چشمی ست که در آن شبکیه دچار زوال و نابودی می شود. در مراحل اولیه بیماری سگ های مبتلا به شب کوری دچار می شوند اما باپیشرفت آن در طول روز نیز بینایی خود را از دست داده و کاملا نابینا می شوند. بسیاری از سگ هایی که بینایی خود را از دست داده اند با استفاده از دیگر حواسشان به خوبی با شرایط آدابته شده و به زندگی معمول خود ادامه می دهند.

این نژاد سگ می تواند تنها یک نوع پوشش را داشته باشد. پوشش او یکدست با موهای فر و شل است که نباید در هم پیچ خورده و ضخیم باشد طول پوشش او می تواند 10 تا 15 سانتی متر باشد. سه گونه بافت برای پوشش این سگ ها وجود دارد:

بعضی از نژادهای این سگ ریزش مو دارند به همین علت مردم کمتر آنها را دوست دارند. این نژاد ها به سبب ریزش موهایشان بوی سگ های معمولی را می دهند که پرورش دهندگان از پرورش آنها خودداری کرده و بیشتر این پوشش های خز مانند در نژادهای نخستین آنها به چشم می خورد.

بافت پشمی نوع دیگری از پوشش لابرادودل است که شبیه پشم بره بوده و بو نمیدهد. فرهای این نوع پوشش گشاده بوده و تراکم کمتری دارد و همچنین ریز مو ندارد.

نوع سوم این پوشش بافت گوسفندی ابریشمی است که با نام پوشش بزی خوانده شده و از صاف تا موج دار وجود دارد.

این سگ ها برای نداشتن و یا کم بودن ریزش مویشان شناخته شده اند مخصوصا اگر نوع پوشش آنها پشمی یا گوسفندی باشد. پوشش این سگ ها در رنگ های متنوعی دیده می شود از جمله رنگ های طلایی قرمز کرم نقره ای کاراملی شکلاتی برنز زردآلویی گچی سیاه و یا آبی.

بسته به نوع پوشش و بلندی آنها می توانید آنها را نظافت کرده و یا یا دو بار در هفته شانه کنید. او غالبا بوی کمی دارد و به ندرت نیاز به حمام دارد اما برای حفاظت از او باید 6 تا 8 هفته یک بار موهایش را کوتاه کنید.

2 تا 3 بار در هفته دندانهایش را مسواک زده تا با این کا از ابتلاع به بیماری های دندان و لثه و بوی بد دهان و تجع ویروس و باکتری جلوگیری به عمل آید.

چناچنه هنگام بازی صدای کشیدگی ناخن هایش برروی سطوح را می شنوید اقدام به کوتاه کردن آن نمایید. در پاهای سگ رگ های خونی زیادی وجود دارد که اگر ناخن هایش را بیش از حد معمول کوتاه کنید سبب درد و خونریزی در آن ناحیه شده و ممکن است در دفعات بعدی برای کوتاهی ناخن هایش با شما همکاری نکند.برای این کار بهتر است از دامپزشک یا پرورش دهنده گان سگ ها کمک بخواهید.

در حین نظافت وی او را از نظر وجود زخم خارش علائم حساسیت و یا قرمزی بررسی نمائید. چشم هایش باید بدون هر گونه قرمزی یا ترشح بوده و کاملا روشن باشد.