سگ نژاد چاو چاو

چاو چاو سگی مقتدر و حاکم می باشد که فقط از صاحب خود فرمان می برد. این نژاد سگ باهوش بوده و آموزش های خود را به خوبی یاد می گیرد.

چاو چاو یکی از نژاد سگ هایی است که دارای زبان آبی می باشد این سگ پاهای عقبی صاف دارد که همین خصوصیت باعث خرامیده راه رفتنش می شود. موهای خارجی چوچو دو نوع است: یکی موهای صاف و دیگری زبر و خشن می باشد. رنگ موهای چاو چاو معمولا مشکی، قهوه ای، سرخ و آبی می باشد و همچنین به رنگ کرم و سفید نیز دیده می شود که در بعضی قسمت ها کم رنگ و در بعضی پر رنگ استولی هیچ وقت موهایش دو رنگ نمی شود. چوچو شبیه شیر می باشد این سگ گوش های گردی دارد و پشت سر خود موهایی مانند یال دارد.دارای و هم چنین بینی مشکی و بزرگی دارد. این سگ دم خود را بصورت فر خورده نگه می دارد این دم پرپشت و زبر می باشد.

چوچو سگ جدی و مودبی می باشد ولی گاهی حالت تدافعی به خود می گیردو خیلی جدی است.این سگ سلطه جو و حاکم فقط از صاحب خود فرمان می گیرد.چوچو آموزش هایی که به او داده می شود به خوبی یاد می گیرد.ولی در کل زیاد توقع فرمان بری از آن را نباید داشته باشید

• چاو چاو یا سگ چوچو سگی مستقل و حاکم می باشد بنابراین به صاحبی مقتدر و قدرتمند نیاز دارد.
• چاو چاو برای معرفی به افراد جدید و سگ های دیگرباید به خوبی اجتماعی تربیت شود .
• این سگ ها بسیار عجیب هستند و تنها به صاحب خود و یا خانواده ی خود می چسبند .
• موهای این سگ باید دو یا سه بار در هفته برس کشیده شود.
• این سگ ها باید ورزش روزانه داشته باشند ولی در آپارتمان نیز می توان آنها را نگهداری کرد
• برای خرید یک سگ سالم حتما به این موضوع دقت کنید که پدر و مادر او مشکل ژنتیک نداشته باشند.و هیچ گاه از مرکز حیوانات خانگی نامعتبر خریداری نکنید.

چاو چاو یکی از قدیمی ترین نژادهای سگ می باشد که آزمایشات توسط کارشناسان آن را ثابت کرده این نژاد در مغولستان و شمال چین ایجاد شده و به تدریج در جنوب گسترش پیدا کرده است.

سگ هایی شبیه به چاو چاودر نقاشی های روی سفال ها در قدیم کشیده شده است. امپراتور چینی ۲۵۰۰ جفت نژاد این سگ را به عنوان شکارچی نگه داشته است. بجز شکار، چاو چاو برای حافظت از اموال صاحبانشان استفاده می شده اند. در سمت جنوب، از خز و گوشت آن هم استفاده می کردند.

نامگذاری این نژاد در چین: سگ خرس (xiang gou) ،سگ سیاه و سفید (hei shi-tou)،سگ کانتون (Guangdong gou) ، سگ گرگ (lang gou).

ملکه ویکتوریا به این سگ علاقه ی زیادی داشت و محبوبیت آن را زیاد کرد یک باشگاه نژاد در انگلستان در سال ۱۸۹۵ برای چاو چاو تشکیل شد..

 چاو چاو برای اولین بار در نمایشگاه سگ آمریکایی ،به نام تاکیا نامیده شد، که در سال ۱۸۹۰ در نمایشگاه کلمه های وست مینستر کلاس کلاسیک در جایگاه سوم قرار گرفت. باشگاه آمریکایی قاچاق (AKC) این نژاد را در سال ۱۹۰۳ به رسمیت شناخت و اولین چاو چاو با نام  ین هو در AKC ثبت نام شد.این سگ در سال 1920 میان خانواده های ثروتمند معروف تر شد این نژاد رابه کاخ سفید هم فرستادند طوری که رئیس جمهور کالوین کولیج و همسرش از چاو چاو نگهداری می کردند.

سگ چاو چاو در میان ۱۵۵ گونه ،رتبه ۶۴ را به خود اختصاص داده .

وزن در نرها: (۲۰-۳۲) کیلوگرم

وزن در ماده ها: (۲۰-۳۲) کیلوگرم .

قد در نرها: (۴۶-۵۶) سانتی متر.

قد در ماده ها: (۴۶-۵۶) سانتی متر.

چاو چاو سگی مستقل،باهوش، ساکت، مغرور و بی نظیر می باشدو گاهی خسته کننده است.

این سگ ها معمولا تهاجمی و یا خجالتی نیستند و فقط با صاحب خود بازی می کنند .اگر یک غریبه بخواهد او را لمس کند فقط بایددر حضور صاحب چاو چاو این کار را انجام دهد در غیر این صورت سگ حالت تهاجمی می گیرد.

این سگ ها برای آن که در آینده بتوانند اجتماعی شوند و با سگ های دیگر ارتباط برقرار کنند باید در کودکی به آنها آموزش داده شود.

این سگ در کل سگ سالم و خوبی است ، اما مثل همه نژادهای دیگر، ممکن است دچار مشکلاتی شود .

این مشکلات عبارت است از :

• بیماری دیسپلازی مفصل ران سگ(CHD) : در این بیماری استخوان ران و مفصل متناسب نیستند این بیماری ارثی می باشد. این بیماری با غربالگری اشعه ایکس تشخیص داده می شود.این بیماری با اینکه ارثی می باشد ولی در اثر عوامل محیطی و رژیم غذایی و پریدن از جای بلند نیز می تواند رخ دهد اگر می خواهید یک سگ خریداری کنید حتما تحقیق کنید که پدر و مادر این سگ دچار این بیماری نباشند و آزمایشات لازم روی آن ها صورت گرفته باشد .

• بیماری آنتروپیون :این بیماری باعث می شود که دو کره ی چشم زخم شود و اینکه پلک به سمت داخل فرو رود .که این بیماری با جراحی درمان می شود.

در روز باید موهای او را برس بزنید تا مرتب شود در بعضی فصل ها ریزش موی او بیشتر است پس به برس زدن بیشتری نیاز دارد.

این سگ پوشش صاف و خشن دارد .که به پنج رنگ نشان داده می شود آبی، سیاه و سفید، قرمز، دارچینی و کرم دیده می شود .

این سگ را یک بار در ماه به حمام ببرید .

در هفته دو یا سه بار دندان های سگ را مسواک بزنید که این امر باعث می شود باکتری های دهان او از بین برود و همچنین بوی دهانش گرفته شود و دچار بیماری لثه نشود.

ناخن ها سگ باید کوتاه شود تا خراش و آسیبی به شما نرساند ولی بیش از حد ناخون های او را کوتاه نکنید که باعث خونریزی می شود.

باید از دوران بچگی دهان و گوش ها و پنجه های سگ را چک کنید و نظافت را از همان تولگی شروع کنید.