سگ نژاد کوکاپو

کوکاپو ها کم تر دچار بیماری می شوند و می توان گفت که سگ های سالمی می باشند، ولی مانند باقی نژادها امکان دارد این سگ ها هم بیمار شوند.

امکان دارد تمامی سگ های این نژاد دچار کل بیماری ها نشوند ولی در صورتی که قصد نگهداری از آن ها را دارید باید در مورد آن ها اطلاعات کافی داشته و آن ها را به طور کامل بشناسید.

آب مروارید: این بیماری گاها در سگ هایی که سن کمتر از 6 سال دارند و جوان هستند اتفاق می افتد و عموما ارثی می باشد.

در رفتگی کشکک: این بیماری را با عنوان “تضعیف خفه” هم می توان شناخت. این بیماری در سگ های کوچک زیاد دیده می شود. زمانی این عارضه اتفاق می افتد که کشکک، که 3 بخش دارد درست شکل نگرفته است. بخش های کشکک شامل: استخوان ران (استخوان ران)، پاتلا (کشکک) و درشت نی می باشد. این امر منجر به لنگیدن پا و یا راه رفتن غیر معمولی می شود، که به صورت هاپ به نظر خواهد رسید. امکان دارد این وضعیت در هنگام تولد آن ها اتفاق بی افتد، گرچه این در رفتگی ها در آینده خود را نشان می دهد. این در رفتگی که به دلیل مالش اتفاق می افتد باعث ورم نمودن مفاصل و یا بیماری های درانژیو مفصل خواهد شد. در رفتگی 4 درجه دارد که درجه اول آن نوعی لنگیدن موقتی بوده که گاها موجب در رفتگی در مفاصل می شود. در صورتی که در رفتگی شدید باشد امکان دارد نیازمند جراحی ترمیمی شود.

دیسپلازی مفصل ران: این بیماری عموما در این سگ ها اتفاق می افتد. عامل هایی مثل رفتار ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی، منجر به تغییر یافتن ظاهر مفصل ران خواهد شد. امکان دارد سگی که این بیماری را گرفته بتواند به زندگی عادی خود ادامه دهد، ولی گاهی اوقات به عمل جراحی نیاز دارند. در این عارضه که ارثی می باشد نسبت استخوان ران به مفصل ران مناسب نخواهد بود و به هم چسبیده می باشد. با این وجود در بعضی از سگ ها  درد و لنگیدن در یک یا هر دو پای پشتی آن ها قابل مشاهده است، ولی شما نشانه ای از درد و اذیت شدن در سگ دارای دیسپلازی مفصل ران نخواهید دید. ورم مفاصل در سگ های مسن به وجود می آید. سگ هایی که این بیماری را دارند باید مداوا شوند. در صورتی که تصمیم به خرید توله سگ دارید، اطمینان یابید که والدین سگ از این بیماری و باقی مشکلات ارثی مبرا هستند و این امر چک شده باشد. با وجود اینکه این بیماری ارثی می باشد، ولی علت پیشرفت آن را می توان عوامل محیطی مانند یک رژیم غذایی بدانید.

آلرژی: این بیماری در سگ ها زیاد به چشم می خورد. آلرژی به بعضی از غذاها مشخص شده است و بهترین راه درمان آن تا هنگام فهمیدن عامل محرک، حذف کردن تعدادی غذای ویژه از رژیم غذایی آن ها می باشد. بعضی آلرژی ها که سگ به وسیله ی لمس کردن بعضی چیزها مثل رختخواب، پودر کک، شامپوهای سگ و یا مواد شیمیایی دیگر واکنش از خود نشان می دهد را آلرژی های تماسی می گویند. برای مداوا کردن این سگ ها عامل بیماری را شناسایی کرده و از بین ببرید.

بیماری کبد: این بیماری به 2 صورت به وجود می آید: هپاتیت های مزمن فعال و مسمومیت مس. امکان دارد هر دو وضعیت ژنتیکی باشد ولی هنوز کسی از این موضوع مطمعن نمی باشد. باید تحقیق های زیادی در این باره صورت گیرد ولی با این وجود نسبت به تاریخچه والدین این سگ در مورد بیماری کبد پرس و جو کنید.

عفونت گوش: امکان دارد علت این بیماری گرد و خاک و همچنین باقی ماندن آن در گوش باشد. باید گوش آن ها را دائما پاک کنید. درباره محصولاتی که برای مراقبت از گوش ها مناسب هستند از دامپزشک سوال کنید.

برای سگ هایی که سنشان کمتر از 2 سال است گواهی مربوط به نداشتن پیشینه بیماری خاص صادر نخواهد شد. علت این امر آن است که تعدادی از بیماری ها تا هنگام بلوغ کامل سگ خود را نشان نمی دهند. به دلیل همین امر پیشنهاد می شود که تا زمانی که سگ 2 یا 3 ساله نشده اقدام به خرید آن نکنید.