عفونت باکتریایی سگ و هر آن چه که باید در مورد درمان آن بدانید

عفونت‌ های باکتریایی در سگ‌ ها می‌ تواند سلامت حیوان را به شدت تهدید کند. تشخیص زود هنگام و درمان، نقش حیاتی در پیشگیری از عوارض دارد.

سگ ها ممکن است در معرض بیماری های مختلفی قرار گیرند عفونت باکتریایی سگ یکی از این بیماری های پوستی می باشد.با پت زیپ همراه باشید.

عفونت باکتریایی

یکی از مهم ترین علل خارش سگ، عفونت باکتریایی پوست است و زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن سگ به واسطه آلرژی بیماری یا استرس تضعیف شده باشد. پیودرم ( Pyoderma ) اصطلاحی است که برای عفونت باکتریایی پوست به کار می رود و به معنی چرکی شدن پوست است.

انواع عفونت‌ باکتریایی در سگ‌

• باکتری های استافیلوکوکی شایع ترین عوامل باکتریایی پوستی در سگ ها می باشند. در حالت طبیعی تعداد بسیار کمی از این باکتر ها به صورت غیر بیماری زاروی سطح پوست قرار دارند ولی در صورت خارش پوست و زخم شدن سطح آن این باکتری ها وارد عمق پوست شده و پس از تزاید سبب عفونت های پوستی می شوند.
• علائم عفونت های باکتریایی پوستی سگ شامل از بین رفتن لایه سطحی پوست، حساس شدن پوست، خارش، زخم، دلمه و پوستول ( یک نوع حالت چرکی شدن پوست ) می باشد. با گذشت زمان نواحی مو ریخته، پوسته پوسته و با بوی بد در ناحیه ایجاد می شود. عفونت بر اساس نوع عامل در نواحی مختلف بدن ایجاد می شود. مثلا در آلرژی ناشی از کک ها، عفونت های حاصله در ناحیه ی پشت و نزدیک دم ایجاد می گردد ولی در آلرژی استنشاقی صورت، پاها، چانه و زیر شکم مبتلا به عفونت های پوستی می شوند.
• باکتری ها می توانند سبب ایجاد عفونت باکتریایی در پوست سگ ها شوند. در پوست ناحیه پنجه که به نام پیودرم بین انگشتی ( Interdigital Pyoderma ) نامیده می شود و اغلب همراه با آلودگی به جرب دمودکس است.
• عفونت های باکتریایی ناحیه چانه تحت عنوان آکنه سگ ها ( Canine Acne ) نامیده می شوند. سگ های فربه و تنومندو نژاد هایی با صورت چین دار که چین های پوستی زیادی دارند، اغلب دچار عفونت های پوستی می شوند. در اثر سایش پوست این نواحی به یک دیگر و ایجاد یک محیط مرطوب و تاریک در بین چین ها محل مناسبی برای رشد و تکثیر باکتریها فراهم خواهد شد.

آن چه دامپزشک می تواند برای درمان عفونت‌ های باکتریایی انجام دهد

برای درمان عفونت های باکتریایی پوست تجویز آنتی بیوتیک های خوراکی به مدت 2-3 هفته مفید خواهد بود. زخم های کوچک را می توان به صورت موضعی درمان نمود. برای درمان عفونت های گسترده و عمومی حمام دادن با فراورده های دارای بنزول پراکسید مفید خواهد بود. کاربرد الکل و پودر بچه بی بو نیز در درمان عفونت چین های پوستی و کاهش رطوبت و خشک کردن ناحیه مفید است.

در موارد عفونت های شدید با انجام اعمال جراحی ترمیمی می توان مناطق اضافی پوست را برداشت ( این کار بیشتر در مورد سگ هایی که دارای چین پوستی هستند انجام می شود ). انجام واکسیناسیون با واکسن های استافیلوکوکی مخصوصا در سگ هایی که به طور مرتب و مداوم به آلرژی های پوستی مبتلا می شوند، مفید خواهد بود.

درمان های گیاهی

در موارد ابتلا به عفونت های استافیلوکوکی افزدن ریشه چای Goldendeal به رژیم غذایی روزانه مفید خواهد بود. کاربرد لوسیون گل اشرفی ( کالاندولا ) نیز به صورت موضعی در درمان عفونت های پوستی موثر است.