شتلند شیپداگ سگی است که برای نگهبانی و محافظت از گله گوسفندان و پرندگان در مزارع به خدمت گرفته می شود. آنها در زمینه فعالیت های ورزشی بسیار موفقند.

• شتلندها در بعضی از فصول سال ریزش موی زیادی دارند که این امر در فصل بهار بیشتر از بقیه فصول است.
• شتلندها دارای قوای جسمانی و ذهنی خوبی هستند و در جاهایی که نیاز به هردوی این قوا باشد به خوبی عمل می کنند. آنها انرژی زیادی دارند که با فعالیت و بازی این انرژی را تخلیه می کنند.
• این سگ ها بسیار پر سر و صدا هستند و با صدای بلند پارس می کنند. اما اگر در سنین پایین آموزش های لازم را دیده باشند با فرمان شما این کار را ترک می کنند.
• اگر قصد خریداری یک توله سگ از این نژاد را دارید حتما از آموزش دهندگان و فروشندگان این سگ اطمینان حاصل کنید که اقدامات لازمه در جهت سلامت و آموزش این سگ را کاملا انجام داده باشند.
• شتلندها هوش بالایی دارند و به بازی و فعالیت علاقه زیادی دارند. آنها گاهی لجباز می شوند. برای اینکه به فرمان های شما گوش دهند بازی ها و آموزش ها را برایشان سرگرم کننده کنید.

وزن سگ نر : (10-18) کیلوگرم، در ماده : (10-18) کیلوگرم.

قد سگ نر : (33-41) سانتی متر، در ماده : (33-41) سانتی متر.

این سگ ها نیز مانند دیگر سگ ها ممکن است به بیماری های مختلفی دچار شوند. گرچه این نژاد سگ اغلب سالم است اما ممکن است دچار عارضه هایی شود. در صورتیکه قصد خرید توله سگی از این نژاد را دارید به کارت سلامت پدر و مادر این توله دقت کنید که بررسی ها و آزمایشات لازمه برروی هر دوی آنها به عمل آمده باشد. تا قبل از 2 سالگی برای این توله ها کارت سلامت صادر نمی شود چون بسیاری از بیماری ها از بعد از رسیدن به بلوغ ظاهر شده و علائم خود را بروز می دهند. از جمله این بیماری ها می توان به مواردی اشاره کرد:

ون ویلبراند: یک نوع بیماری مشترک بین سگ و انسان است. با کاهش فاکتور این بیماری در خون خونریزی هایی در لثه و بینی و مدفوع این سگ ها ایجاد شده و حتی ممکن است در هنگام زایمان به خونریزی های شدید و طولانی مدت گرفتار شوند. این بیماری سبب ایجاد آمبولی در عروق خونی شده که در مواردی ممکن است بسیار خطرناک باشد. برای پیش گیری از این عارضه می توان محل خونریزی را با اشعه سوزاند و یا آنرا بخیه نمود. تزریق فاکتور این بیماری قبل از انجام جراحی کمک شایانی به بهبود این بیماری می کند.

کم کاری تیروئید: بیماری است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع پیشرفت کرده و علائم شدیدتری از آن ظاهر میشود. در این بیماری سطح هورمون های تیروئیدی بدن کاهش پیدا کرده و علائمی همچون کاهش ضربان قلب ، افزایش وزن ، خشکی و نازکی پوست و همچنین حساسیت به سرما را در پی دارد. با مصرف روزانه دارو این بیماری قابل کنترل و درمان است و طول درمان آن تا پایان عمر سگ ادامه دارد.

درماتومیوزیت: یک نوع بیماری پوستی است که سبب بروز زخم برروی پوست این سگ ها شده و حتی ممکن است عضلات را نیز درگیر کند. تنها راه تشخیص این بیماری انجام نمونه برداری از پوست می باشد. در بسیاری از موارد خود سگ هیچ علائمی از این بیماری را بروز نمیدهد بلکه او یک ناقل است و بیماری را به فرزندانش منتقل می کند. این بیماری مختص سگ های نژاد شتلند و کولی ها بوده اما نژادهای دیگر را هم ممکن است درگیر کند. عوارض مختلفی در این بیماری نمود می کند ازجمله آنها عوارض پوستی یرروری سر گوش ها و دم  و پاهای جلویی و همچنین ریزش موی شدید است.

ناهنجاری چشم: نوعی بیماری ارثی بوده که بینایی و چشم این سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بیماری هر دو چشم سگ درگیر می شود اما با درجات مختلف. در درجات خفیف این بیماری سگ بینایی خود را از دست نمی دهد. راه تشخیص این بیماری بسیار راحت بوده و با مراجعه به دامپزشک قابل تشخیص می باشد. این بیماری هیچ راه درمانی ندارد و سگ هایی که بینایی خود را از دست می دهند می توانند به کمک دیگر حواسان به زندگیشان ادامه دهند. جهت جلوگیری از انتقال این بیماری به نسل های بعدی می توانید سگ های مبتلا را عقیم کنید.

دیسپلازی مفصل ران: اگر قصد خرید توله سگی از این نژاد را دارید حتما از سلامت مادر و پدر وی از این بیماری مطلع شود. این بیماری به صورت ارثی قابل انتقال است. در این بیماری اتصال استخوان به مفصل ران به خوبی انجام نشده و همچنین ممکن است ایجاد دردهایی در ناحیه لگن و یا پاهای عقبی این حیوان کند. تشخص این بیماری توسط صاحب سگ کاری دشوار است. غربالگری هایی با استفاده از اشعه ایکس برای این بیماری انجام می شود. در سنین مختلف این بیماری ممکن است سبب بروز ورم در مفاصل شود. این بیماری ممکن است تحت عوامل مختلفی همچون غذاهای پر کالری و یا افتادن از ارتفاع نیز ایجاد شود.

شتلند ها دو لایه پوشش دارند که بالایی بلندتر و سفت تر و زیرین کوتاه و پرپشت تر است. موهای روی سر و گوش و پاها نرم تر و صاف تر از موهای روی سینه و گردن هستند. موهای خزمانندی پا ها و دم این سگ را پوشش می دهد. این نژاد سگ در سه رنگ مختلف وجود دارند که همگی لکه های سفید یا قهوه ای مایل به زرد دارند. آبی مرل ، سیاه سموری و مشکی از جمله این سه رنگ هستند. برای مسابقات از سگ هایی که غالب رنگ پوستشان سفید خال دار باشد استفاده نمی کنند. گرچه رنگ پوست هیچ تاثیری برروی توانایی ها و قابلیت های این سگ ها ندارد. موهای پشت گوش این سگ ها ممکن درهم پیچیده و آشفته شود بنابراین باید دقت زیادی به آنها کرد.

زمانیکه پوست این سگ ها خشک است آنها را شانه نکنید. یک بار در هفته آنها را شانه بزنید. هنگامیکه در فصول ریزش مو هستید آنها را بیشتر شانه بزنید.

دندان هایشان را مرتبا مسواک کنید تا از ابتلاع به بیماری های دهان و لثه جلوگیری شود. دو تا سه بار در هفنه مسواک زدن توصیه می شود.

علاوه بر زیبای و نظافت سگ باید او را از نظر زخم ها و لکه های پوستی نیز بررسی کرد. اگر علائمی هچون خارش ، قرمزی و حساسیت به لمس و ترشح را مشاهده کردید حتما پیگیری کنید.

یک یا دو مرتبه در ماه ناخن هایش را کوتاه منید. چنانچه جیر جیر ناخن هایش یرروی سطوح را شنیدید اقدام به کوتاه کردن آنها نمایید تا از آسیب به اهالی منزل جلوگیری کنید.

سگ ها حساسیت بیشتری به پنجه های پاهایشان نسبت به دیگر نقاط بدنشان نشان می دهند بنابراین مرتبا پنجه هایشان راچک کنید.

سگ های عقیم این نژاد معمولا یک بار در سال ریزش مو دارند. در حالیکه ماده های این نژاد در دوره پیش از جفت گیری یعنی دو بار در سال به ریزش مو دچار می شوند.