دانستنی های بسیار جالب و مفید در مورد حلزون ها و شرایط نگهداری آن ها

یکی از رایج ترین جانوران آکواریوم های مرجانی که معمولا از آن به خوبی نگهداری نمی شود، حلزون ها هستند. همگی دارای لاک مخروطی و فاقد دهان یا لوله قدامی هستند. حلزون ها در رده بندی جانوران در خانواده های Trochidae و Turbinidae جای دارند. صدها گونه مختلف در هر خانواده حضور دارد که از لحاظ ظاهری اشتراکاتی نیز دارند. دهان آنها گرد و کناره های لاک، صاف یا اندکی مدور است.

تنها گونه های اندکی دارای لاک متفاوتی می باشند که جزء گونه های Astrae یا خانواده های نزدیک به آن هستند. اگر از بالا به آنها نگاه کنید، دارای لاکی به شکل ستاره با بازوهای متعدد خواهند بود. از اینرو به آنها صدف ستاره ای هم میگویند. اما شکل لاک دیگر گونه ها ساده است.

ویژگی های حلزون ها

بدن این جانوران از بخش قدامی خارج شده و لاک آنها بسیار رنگارنگ می باشد. دو چشم بر روی بازوهایی که در دو طرف سر قرار دارند، جای گرفته است.
تعداد زیادی بازوی حسگر (معمولا 8 تا) از لاک خارج می شود.

تمامی آنها گیاه خوار بوده و تمایل به خوردن جلبک ها مانند دیاتوم ها، دو تاژکی ها یا جلبک های بلند دارند. برخی از آنها قادر به بریدن نسج جلبک نیستند و به همین دلیل جلبک های بلند را نمی خورند.

صدف ستاره ای ، Astrae spp

صدف ستاره ای ؛ بسیاری از این چرندگان توسط آکواریوم داران بی تجربه وارد آکواریوم شده و به علت بی غذایی می میرند. دو گروه این جانوران به سادگی قابل تشخیص اند.

جانوران خانواده Turbinidae شامل گونه های Astreae و Turbo دارای لاک سفید آهکی هستند. جانوران خانواده Torchidae لاکی پروتئینی و قهوه ای دارند.
در نوع زندگی این دو دسته نیز تفاوت هایی وجود دارد.

حلزون گونه های Astreae و Turbo از مناطق مسطح و تخته سنگهای صخره های مرجانی صید می شوند. این امر سبب بروز مشکلاتی برای این جانوران در آکواریوم میگردد.

برخی گونه ها چون Astreae spp در طبیعت از جای خود به پشت روی شن نمی افتند. به همین دلیل هنگامی که به پشت می افتند، هیچ واکنش صحیحی نسبت به این اتفاق از خود نشان نخواهند داد.
برخی علاقمندان تصور میکنند که حلزونها بسیار ابله هستند که نمیتوانند برگردند. اما در واقع این آکواریوم دار است که جانور را در محیطی غیراز محیط طبیعی خود قرار داد.

Torchidaeها بر روی دیواره صخره ها یافت می شوند و اگر بیفتند یا باید برگردند یا توسط ماهی ها خورده می شوند. از اینرو، قادر به نشان دادن واکنش خواهند بود.

نقش حلزونها در آکواریوم

این حلزون های چرنده بیش از سایر جانوران در تجارت آکواریوم نقش دارند. میلیون ها از آنها صید شده و در شرایط بد راهی خانه های علاقمندان می شوند و در آنجا نیز آنقدر با آنها بدرفتاری می شود تا بمیرند.

اولید ، Ovula costellata

اولید Ovula costellata ؛ این جانوران سطح مرجان های نرم را می چرند. به همین دلیل آکواریوم داران علاقه ای به نگهداری از این شکارچیان نخواهند داشت.
واقعا جای تاسف دارد.

این جانوران پیچیده و پیشرفته طول عمر زیادی دارند و نباید بخاطر ناآشنایی با آنها تک تکشان را کشت. تمامی حلزون ها سیستم پیچیده ای دارند که به آرامی با تغییرات اخت می شود.

اشتباهات رایج در مورد نگهداری حلزون ها

اگر در زمان جابجایی از محیط طبیعی تا خانه تغییرات سریعی در میزان نمک آب به وجود آید، جانوران از استرس ناشی از این تغییر خواهند مرد. اما اگر این تغییرات و در طول چندین ساعت صورت پذیرد، جانور زنده می ماند.
بعلاوه بسیاری از فروشنده ها، پخش کننده ها و آکواریوم داران میزان نمک آکواریوم را بسیار پایین نگاه می دارند. انتقال این جانوران در این شرایط نیز سبب مرگ آنها خواهد شد. این کشتار کاملا غیرانسانی است.

به علاوه، این جانوران با این دید وارد آکواریوم می شوند که قادر به کنترل و فائق آمدن به تمامی جلبک ها و مشکلاتشان خواهند بود. اما واقعیت این است که اغلب آنها فقط قادر به تغذیه از دیاتوم ها هستند.
از سوی دیگر، به مقدار زیادی غذا نیاز دارند تا سالم بمانند. یک آکواریوم استاندارد با حضور تعداد زیادی از آنها، تنها شاهد مرگ آرامشان به علت نبود غذا در طول چند هفته خواهد بود.

اگر علاقمندان ابتدا تعداد اندکی حلزون را اضافه کنند و پس از مدتی تعداد اندک دیگری را نیز اضافه کنند، سیستم به توازن رسیده و شاهد مرگ بیهوده تعداد زیادی حلزون نخواهیم بود.
در صورت وجود غذای کافی، پس از ورود به سیستم میتوانند مدت زیادی عمر کنند. برخی توربینیدها بیش از 50 سال عمر خواهند کرد. برای گونه های ساکن مناطق حاره، عمر بیش از چند دهه غیرمعمول نیست.

هر آن چه که در مورد نیام داران و انواع آن ها باید بدانید

معرفی کورالی مورف که نام های دیگر آن پولیپ قارچی یا شقایق قارچی است

با اسفنج ها و دمواسفنج ها به طور کامل آشنا شوید

تکثیر حلزون های چرنده

اگر به خوبی از آنها نگهداری شود، به خوبی تکثیر میگردند. نرها تعداد زیادی اسپرم سفیدرنگ و دود مانند رها کرده و مادهها تخم های کوچک سفید، زرد یا نارنجی ژلاتینی ریخته که در طول چند ساعت بارور میگردند.

باروری در آب آکواریوم اتفاق افتاده و در چند ساعت جنین ها شکل میگیرند. مرحله لاروی بدون تغذیه و در چند روز طی می شود. پس از چند هفته بچه حلزونها دیده می شوند.

برخی ماهیها، میگوها، خرچنگها، خرچنگهای هرمیت و ستاره های شکستنی این حلزونهای کوچک را می خورند اما بطور معمول تعدادی از آنها به بلوغ میرسند.

بلای دیگری که بالغ ها را نیز تهدید میکند، ماهی های نوک زننده مانند پروانه نوار مسی و فرشته ماهی ها و تقریبا تمام خرچنگ های هرمیت است. تمامی این جانوران بر روی جمعیت حلزونها تاحدی تاثیر میگذارند.