معرفی 20 نوع سهره بومی ایران با نام علمی و تشریح ویژگی ها

انواع سهره در ایران بسیار متفاوت و گوناگون است. سهره معمولی (طلایی) معروف ترین نوع این پرندگان است. در ادامه گونه های مختلف آن را بشناسید.

پرندگان موجوداتی زیبا و دوست داشتنی هستند. در این میان شاخه نشینان آوازه خوان، توجه آدمیان را در طول هزاران سال به خود جلب کرده اند. شادابی، آواز خوانی و حضور گسترده آنان در زیستگاه های مختلف اعم از منازل، باغ ها، حواشی رودخانه ها، دشت ها و دامنه ها و ارتفاعات موجبات آرامش خاطر و زودودن غم ها و فشارهای ناشی از زندگی شهری است.

سهره یکی از محدود پرندگانی است که در دنیا در میان پرنده بازان جایگاه خاصی دارد. انواع سهره بسیار متفاوت است. این پرنده دارای ظاهری زیبا و آوازی دل نشین است. نغمه های آن از گستردگی زیادی برخوردار است. خانواده ی سهره ها به طور کلی پرندگانی کوچک تا متوسط، دانه خوار با نوک قطور و مخروطی شکل هستند. سهره ها دارای پر و بال و بدنی رنگین هستند. برخی ساکن یک منطقه و برخی دیگر مهاجر می باشند. قناری که در اصل نوعی سهره است توسط انسان به صورت خانگی پرورش یافته و اصلاح نژاد شده است. علاوه بر آن انواعی دیگر نیز به صورت وحشی در طبیعت زندگی می کنند. برخی بومی این جا و برخی دیگر مهاجرانی از سرزمین های دور به شمار می روند.

ویژگی های سهره :

سهره یکی از پرنده هایی است که به وفور در اغلب نقاط کشور یافت می شود. امروزه انواع سهره مختلفی شناسایی شده است. سهره ی سر سیاه، سهره ی کوهی و … که سهره های معمولی از همه معروف ترند. در مورد رفتار این پرندگان زیبا و خوش آواز می توان گفت در بهار و تابستان به امر جوجه درآوری، تغذیه و پرورش آنان سر گرم هستند. از نظر تغذیه اغلب دانه خوار هستند و به حشرات نیز توجه خاصی دارند.

عمده ی غذای جوجه های مختلف انواع سهره نیز از حشرات و سایر بی مهرگان تامین می شود. جوجه های جوان پس از خروج از لانه ها و چند روز تغذیه و تمرین توسط والدین از آنان جدا شده و تشکیل گروه های مستقلی می دهند که در محدوده محل تولد پرسه زده و برای خود دانه بر می چینند. برای خواندن مقاله بیماری های رایج سهره کلیک کنید.

تیره سهره ییان Fringillidae :

این تیره پرندگانی کوچک با منقار سخت، دانه خوار و اجتماعی را در بر می گیرد. انواع سهره بیشتر در مناطق جنگلی تولید مثل کرده و پروازی موجی شکل دارند و آوازشان از زردپره ها دلنشین تر و آهنگین تر است.

انواع سهره در ایران :

• سهره جنگلی
• سهره دمگاه سفید
• سهره پیشانی سرخ
• سهره سبز
• سهره زرد
• سهره معمولی (طلایی)
• سهره معمولی سر خاکستری
• سهره کوهی
• سهره سینه سرخ
• سهره بال سرخ
• سهره صورتی
• سهره مغولی
• سهره خاکی
• سهره گلی
• سهره نوک قیچی
• سهره سر سیاه
• سهره دمگاه زرد
• سهره نوک بزرگ
• سهره سیاه
• قناری

 

سهره جنگلی Chaffinch :

مشخصات : طول این پرنده که از انواع سهره مشهور به حساب می رود، ۱۵ سانتیمتر می باشد. این پرنده دارای دو خط بالی سفید و مشخص است و در پرواز شاهپرهای سفید کنار دمش نمایان می شود. پرندهی نر سطح شکمی قهوه ای مایل به صورتی، رو تنه بلوطی رنگ، دمگاه تقریبا سبز، تارک و پس گردن کبود دارد. سطح پشتی پرنده ی ماده قهوه ای مایل به زیتونی کم رنگ است و سطح شکمی آن به همین رنگ ولی روشن تر می باشد. پرنده ای اجتماعی است و جز در فصل زاد و ولد اغلب همراه با سهره های دیگر دیده می شود. نر و ماده غالبا در دسته های جداگانه پرواز می کنند. پروازش موجی شکل است. دمگاه سبز بهترین نشانه تشخیص آن از سهره ی دمگاه سفید است که دمگاه سفید دارد.

زیستگاه : پرچین ها، جنگل ها، باغ ها و کشتزارها. توی بوته ها یا روی درخت و اغلب در ارتفاع کم لانه می سازد.

پراکندگی : زمستان ها خیلی زیاد است و به تعداد فراوان در ایران زاد و ولد می کند.

سهره دمگاه سفید Brambling :

مشخصات : طول این پرنده ۱۴ / ۵ سانتیمتر می باشد. از سهرهی جنگلی به وسیله ی دمگاه سفید و مشخص و کمی سفیدی روی بال ها و دم تشخیص داده می شود. پرنده ی نر در ناحیه سینه و شانه ها نارنجی رنگ است. سر و روتنه در بهار سیاه درخشان و در زمستان قهوه ای رنگ می باشد. پرنده ماده ممکن است با ماده ی سهره ی جنگلی اشتباه شود ولی پر و بالش نخودی تر و کم رنگ تر است. همچنین دمگاه سفید و رگه – های سیاه روی تارک، آن را مشخص می سازد. پرواز این پرنده نامنظم تر از پرواز سهره ی جنگلی است و در زمستان با هم گله تشکیل میدهند.

زیستگاه : جنگل ها و کشتزارها. 

پراکندگی : زمستان ها در شمال ایران فراوان است. گاهی به سمت جنوب تا ناحیه مرکزی فارس و در بلوچستان دیده می شود.

سهـره پیشانی سرخ gold fronted serin :

مشخصات : طول این پرنده ۱۲ سانتیمتر می باشد. نر و ماده تقریبا همشکل هستند. یک سهرهی بسیار کوچک و تیره رنگ با منقار كلفت مخروطی که تارک طلایی مایل به قرمز، دمگاه زرد مایل به نارنجی و دم دو شاخه دارد. پشتش قهوه ای زیتونی است با رگه های سیاه فراوان و تمام قسمت جلویی بدن آن به جز تارک، سیاه رنگ است. پرنده نابالغ کم رنگ تر و فاقد تارک قرمز می باشد. پرنده ای است بسیار پر جنب و جوش و خیلی اجتماعی. سهره های پیشانی سرخ بسیار اجتماعی هستند و حتی در هنگام جفت یابی، سهره های نر در کنار هم بر روی شاخه ها می نشینند و آوازه خوانی سر می دهند.

زیستگاه : جنگل های تنک سرو کوهی، دره های سنگی با بوته های پراکنده و شیب – های برهنه کوهستان با گیاهان کم و پراکنده در ارتفاع بین ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ متر. در زمستان به زمین های زراعی و درخت زارها کوچ می کند. روی سرو کوهی یا بوته های کوتاه بین صخره ها لانه می سازد.

پراکندگی : به طور کلی بومی و فروان است.

سهره سبز Greenfinch :

مشخصات : سهره سبز از انواع سهره بوده و طول این پرنده ۱۴ / ۵ سانتیمتر می باشد. پر و بال سبز زیتونی با دمگاه روشن تر به رنگ سبز مایل به زرد و لکه های زرد روشن روی شاهپرهای نخستین و طرفین دم، نشانه های تشخیص این پرنده می باشد. منقاری کلفت و تقریبا سفید دارد. پاهایش صورتی کم رنگ است. پرندهی ماده تیره تر و خاکستری رنگ تر از پرنده ی نر است و زردی پر و بال آن نیز کمتر می باشد. پرنده ی نابالغ قهوه ای تر و در سطح پشتی و شکمی رگه رگه است. پرواز این پرنده موجی شکل است.

زیستگاه : باغها، بوته زارها و کشتزارها. در پرچین ها، بوته ها و درخت های کوچک لانه می سازد.

پراکندگی : زمستان ها نسبتا فراوان است. به تعداد کم در ایران زاد و ولد می کند.

سهره زرد Siskin :

مشخصات : طول این پرنده ۱۲ سانتیمتر می باشد. پرندهی نر سبز مایل به زرد است با سطح شکمی کمرنگ تر، تارک و چانهی سیاه. دمگاه، خط بالی، طرفین دم و پشت چشمی آن نیز زرد می باشد. پشت و پهلوهایش رگه های قهوه ای دارد. پرندهی ماده خاکستری رنگ تر است با زردی کمتر و بدون سیاهی روی سر سر و سطح شکمی تقریبا سفید و پر رگه دارد. پرواز این پرنده همانند سهره ها ولی سبک بال است. در زمستان به طور دسته جمعی دیده می شود.

زیستگاه : جنگل ها، بیشه ها و پرچین های بلند و انبوه. لانه اش را روی درخت، در ارتفاع زیاد و معمولا در انتهای شاخه ها می سازد.

پراکندگی : زمستان ها فراوان است. به تعداد نسبتا فراوان در ایران زاد و ولد می کند. گاهی به سمت جنوب تا ناحیه مرکزی فارس و در بلوچستان دیده می شود.

سهره معمولی ( طلایی ) Goldfinch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۲ سانتیمتر می باشد. نر و ماده همشکل هستند. پرندهای است با بال های زرد و سیاه، دم سیاه و سفید، صورت قرمز لاکی و پشت قهوهای خاکی که در ناحیه دمگاه به سفیدی می گراید. پرندهی نابالغ سر و سطح پشتی نخودی مایل به خاکستری دارد و بدنش پر از خط و خال قهوه ای است. پروازش موجی و رقص مانند می باشد. سهرهی معمولی پرنده ای اجتماعی است.

زیستگاه : باغ ها و کشتزارها. در پاییز و زمستان در حال جستجو و تغذیه از دانه بوته های خار در زمین های بایر و کنار جاده ها دیده می شود. لانه اش را روی درخت معمولا نزدیک نوک شاخه ها و گاهی در پرچین ها می سازد.

پراکندگی : زمستان ها فراوان است. به تعداد فراوان در ایران زاد و ولد می کند.

سهره معمولی سرخاکستری Grey – headed Goldfinch :

این پرنده زیر گونه ای از سهره معمولی بوده که در شرق ایران یافت میشود که به آن سهرهی کرمانی نیز می گویند. سهره کرمانی فاقد سیاه و سفیدی در سر است و تنها صورتش قرمز است و بقیه ی روی تنه و گلویش یک دست و به رنگ نخودی خاکستری است. همچنین منقارش کم رنگ تر، کشیده تر و سنگین تر از سایر سهرههای معمولی است. جثه ی این پرنده از سهره ی معمولی کمی بزرگ تر است. نرها را می توان از رنگ سبيل دور نوک پرنده که به رنگ مشکی است به خوبی تشخیص داد. پرنده ی جوان دارای پر و بال خاکستری کم رنگ و سر بدون علامت است و تنها به واسطه ی نوار بالی، دمگاه سفید و صدایش شناخته می شود.

آواز کرمانی بسیار مشابه آواز سهره معمولی بوده و شامل چهچه ها و تحریرهای زیاد می باشد. آواز سهره کرمانی نسبت به سهره معمولی اندکی تند و تیز تر بوده و مد آن نسبت به آواز سهره ی معمولی زیرتر بوده و گاها تنوع کمتری هم دارد.

سهـره کوهی Twite :

مشخصات : طول این پرنده ۱۳ سانتیمتر می باشد. از نظر شکل ظاهری و رفتار نسیا شبیه سهره سینه سرخ است. این پرنده از انواع سهره بوده و سطح پشتی نخودی تیره با رگه های سیاه و قهوه ای و سطح شکمی آن روشن تر می باشد. گلویش نخودی پر رنگ است. پرنده ی نر دمگاه صورتی تیره دارد که در پرندهی ماده نخودی و رگه ر گه سیاه است. منقارش در تابستان زرد مایل به خاکستری و در زمستان زرد روشن است. از ماده و نابالغ سهرهی سینه سرخ با سفیدی کمتر روی بال ها و دم، سطح پشتی پر رنگ تر، گلوی نخودی مایل به نارنجی و دمی نسبتا بلندتر و منقار زرد در زمستان تشخیص داده میشود.

زیستگاه : به طور دسته جمعی در دامنه کوه ها و زمین های بایر مرتفع زاد و ولد می کنند. در زمستان به نقاط کم ارتفاع تر کوچ می نماید.

پراکندگی : بومی و در شمال ایران نسبتا فراوان است. زمستان ها در مشرق ایران دیده می شود.

سهره سینه سرخ Linnet :

مشخصات : طول این پرنده ۱۳ سانتی متر می باشد. پرنده نر روتنه قهوه ای بلوطی دم دو شاخه و بالهای قهوه ای پر رنگش دارای حاشیه سفید و سرش خاکستری رنگ است. سطح شکمی آن نخودی با رگه های قهوه ای سیاه و سینه اش صورتی رنگ میباشد. علاوه بر این در فصل زاد و ولد تارک و سینه قرمز لاکی و گلوی تقریبا سفید با رگه های قهوه ای دارد. پرنده ی ماده رنگ قرمز لاکی را ندارد و بیشتر رگه رگه است. پرنده ای اجتماعی می باشد. پروازش موجی شکل است. در زمستان به وسیله ی چانه و گلوی رگه رگه و سفیدی آشکار طرفین دم و منقار تیره از سهرهی کوهی مشخص می شود.

زیستگاه : زمین های وسیع و پرچین دار. در زمستان به صورت گله های بزرگ در زمین های بایر، کشتزارها و تالاب ها دیده می شود. به طور دسته جمعی در بیشه ها و پرچین ها و گاهی در بین علفها زاد و ولد می کند.

پراکندگی : نیمه مهاجر و فراوان است.

سهره بال سرخ Crimson – winged Finch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۵ سانتی متر می باشد. سهره ی بزرگی که در کوهستان های مرتفع دیده می شود. پرنده ی نر به طور کلی در سطح پشتی قهوه ای سیر و در سطح شکمی نخودی رنگ است. تارک سیاه و گونه های صورتی دارد. در طرفین سینه اش لکه های خرمایی دیده می شود. بال هایش سیاه و صورتی روشن است و دم تقریبا سیاه با کناره های سفید دارد. پرنده ی ماده تیره تر و رنگ صورتی پر و بالش کم تر است.

زیستگاه : شیب های سنگی و قله های کوهستان با گیاهان کم و پراکنده. در زمستان به دره ها و نقاط کم ارتفاع تر کوچ می کند. توی بوته های کوتاه بین صخره ها و یا در شکاف سنگها لانه می سازد.

پراکندگی : به طور کلی بومی و فراوان است.

سهره صورتی Trumpeter Finch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۲ / ۵ سانتی متر می باشد. پرنده ای است به اندازه ی گنجشگ با منقار مخروطی کلفت که غالبا روی زمین تغذیه می کند. نر آن قهوه ای مایل به خاکستری است با اثری از رنگ صورتی روی دمگاه، بال ها، سطح شکمی و صورت. در بهار رنگ منقار آن قرمز مرجانی روشن است. پرنده ی ماده و نر زمستانی تیره ترند با منقاری تقریبا زرد. صدای این پرنده خیلی مشخص است. اغلب قوز کرده و خیلی نزدیک به زمین حرکت می کند به طوری که مشاهده ی آن مشکل می باشد. پروازی سریع به شیوه سایر سهره ها دارد.

زیستگاه : بیابان ها، تپه و ماهورهای بایر ولی اغلب نزدیک آب دیده می شود. در شکاف سنگ ها و یا دیوارهای سنگی لانه می سازد.

سهره مغولی Mongolian Trumpeter Finch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۳ سانتی متر می باشد. شبیه مادهی سهره ی صورتی است با سطح پشتی قهوه ای تر و کم تر خاکستری که منقارش چندان کلفت نیست و به جای قرمز نارنجی، قهوه ای مایل به زرد کم رنگ است. پرندهی نر ابروی صورتی رنگ مشخصی دارد. سطح شکمی این پرنده نخودی مایل به صورتی می باشد. بال هایش قهوه ای است و شاهپر های آن حاشیه ی صورتی و نوک سفید دارد. دمش قهوه ای است و حاشیه ی شاهپر های آن کم و بیش سفید می باشد. پرنده ی ماده شبیه پرنده ی نر است ولی پر و بالش رنگ صورتی کم تری دارد. رفتارش شبیه سهره ی صورتی است.

زیستگاه : تپه های سنگی خیلی برهنه و خشک و شیب های سنگی کوهستان. در مقایسه با زیستگاه سهره ی صورتی، معمولا در ارتفاع بیشتری دیده می شود.

پراکندگی : بومی و نسبتا فراوان است.

 سهره خاکی Desert Finch :

سهره ی مشخصات : سهره خاکی از انواع سهره است و طول آن ۱۴ سانتی متر می باشد. پر و بالش یک دست قهوه ای خاکی کم رنگ است که در ناحیه شکم کم رنگ تر می باشد. منقاری مخروطی، کلفت و تقریبا سیاه دارد. پرنده ی نر لکه سیاهی در پس منقارش دیده می شود. شاهپر های بالش سیاه است با حاشیه پهن سفید و یک لکه بزرگ صورتی رنگ روی پوشپر ها و شاهپر های ثانوی دارد. دمش دو شاخه و سیاه رنگ است و پره خارجی شاهپرهای آن سفید می باشد. پرنده ماده کمرنگ تر از پرنده نر است.

زیستگاه : مناطق باز، زمین های زراعی، کوهپایه ها با بوته ها و درخت های پراکنده. عموما در باغ ها و بوته های کنار جاده دیده می شود. روی درخت یا بوته لانه می سازد.

پراکندگی : به طور کلی بومی و نسبتا فراوان است.

سهره گلی Scarlet Rosefinch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۴ / ۵ سانتی متر می باشد. پرنده ی نر سر، سینه و دمگاه قرمز درخشان، منقار كلفت، بال های قهوه ای پر رنگ با دو خط بالی نامشخص و شکم سفید دارد. توصیف پرنده ی ماده و نر سال اول و پرنده ی نابالغ تا حدی دشوار است. سطح پشتی آنها قهوه ای مایل به زرد می باشد که در ناحیه ی دمگاه روشن تر و روی سرشان خاکستری رنگ تر است. سطح شکمی نخودی با رگه های ظریف قهوه ای دارند. بهترین نشانه های تشخیص آنها عبارت است از جثه ی خپله، چشم های سیاه و برجسته، سر بزرگ و گرد، دو خط بالی کم رنگ و دم دو شاخه. پرواز این پرنده موجی است.

زیستگاه : بیشه ها، بوته ها و درخت های کوتاه نزدیک به آب. لانه اش را خیلی پایین معمولا توی گیاهان مناطق باتلاقی و در بعضی نقاط در جنگل های بلوط می سازد.

پراکندگی : تابستان ها فراوان است و به صورت مهاجر عبوری در همه جای ایران دیده می شود.

سهره نوک قیچی Crossbill :

مشخصات : نوک قیچی از انواع سهره است و طول آن ۱۶ سانتی متر می باشد. پرنده ای است وابسته به گیاهان تیره مخروطیان از قبیل سرو، کاج و امثال این ها که با منقار متقاطع، دم دو شاخه و رفتاری طوطی مانند در هنگام تغذیه مشخص می شود. پر و بال پرنده ی نر قرمز آجری است با دمگاه روشن تر و بال ها و دم تیره. پرنده ی نر بالغ قهوه ای مایل به نارنجی می باشد. پرنده ی ماده زیتونی است با دمگاه و سطح شکمی زرد رنگ. پرنده ی نابالغ خاکستری مایل به سبز است و در سطح شکمی رگه های فراوان و مشخصی دارد. پرنده ای است اجتماعی و رام. پروازش سریع و موجی شکل است و در این حالت سر بزرگ و دم کوتاهش جلب توجه می کند.

زیستگاه : جنگل های گیاهان تیره مخروطیان.

پراکندگی : در پاییز و زمستان به تعداد کم و نامنظم و بیشتر در شمال ایران دیده می شود ولی در جنوب ایران از ناحیه مرکزی فارس و بلوچستان نیز گزارش شده است.

سهـره سر سیاه Bullfinch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۴ / ۵ سانتی متر می باشد. نرش پرنده ای است جالب توجه با سطح شکمی قرمز روشن، دمگاه سفید و مشخص، سطح پشتی خاکستری مایل به آبی. چانه، پیشانی و تار کش سیاه است و منقاری مخروطی و خیلی کلفت دارد. روی بال های سیاهش نوار پهن سفیدی دیده می شود. دمش نیز سیاه است. پرندهی ماده با پرنده ی نر هم شکل است ولی در سطح شکمی قهوه ای مایل به صورتی و در سطح پشتی قهوه ای مایل به خاکستری می باشد. پرواز این پرنده موجی شکل است. اغلب در اختفا به سر می برد و به ندرت در فضای باز دیده میشود.

زیستگاه : کشتزار ها، بیشه ها، پرچین ها و باغ های میوه. روی درختان و داخل پر چین ها لانه می سازد.

پراکندگی : بومی و تعداد آن کم است.

سهـره دمگاه زرد European Serin :

مشخصات : این پرنده از انواع سهره است و ۱۲ سانتی متر طول دارد و به رنگ زرد با منقار نسبتا بزرگ دیده می شود. در پرنده ی نر، نوار ابرویی، دمگاه، صورت و سینه زرد، شکم سفید با پهلوهای راه راه تیره و دم کاملا تیره است. پرنده ی ماده بسیار کدر و به ندرت در پر و بالش رنگ زرد دیده می شود. همچنین صورت با رگه رگه های خاکستری زیتونی آمیخته با رنگ زرد نخودی، دمگاه زرد (مانند نر) و پهلوها و زیر تنه با رگه رگه های قهوه ای تیره با دو خط بالی بسیار کم رنگ دیده می شود. پرنده ی جوان در اولین زمستان شبيه والدین است. بهترین راه شناسایی این پرنده شنیدن صدای آن است. اغلب در خارج از فصل تولید مثل در گروه های کوچک دیده میشود. پروازی سریع و موجی شکل دارد.

زیستگاه : این پرنده در حاشیه ی جنگل ها، بیشه زارها، باغ های میوه و زمستانها در مناطق باز و پرچین باغ ها و کشتزارها به سر برده و روی درختان یا بوته ها آشیانه می سازد.

پراکندگی : در ایران زمستان ها در مناطق غربی و شمالی به تعداد اندک دیده میشود.

نکته مهم : سهره ی دمگاه زرد، سهره ی پیشانی سرخ و قناری متعلق به یک جنس می باشند و از تلاقی آنها با یکدیگر پرندگانی به وجود می آیند که عقیم نبوده و قادر به تولید مثل می باشند.

سهره نوک بزرگ Hawfinch :

مشخصات : طول این پرنده ۱۸ سانتی متر می باشد. منقار خیلی بزرگ، قطر زیاد گردن، دم کوتاه با نوک سفید، نوار پهن سفید روی بال های سیاه مایل به آبی از نشانه های مهم تشخیص این پرنده می باشد. سرش به رنگ قهوه ای خاکی و پشتش قهوه ای سیر است. سطح شکمی آن قهوه ای مایل به صورتی کم رنگ و گلو و پس منقارش سیاه می باشد. منقارش در بهار به رنگ آبی فلزی و در زمستان شاخی کم رنگ است.

پرنده ی ماده کمرنگ تر و رنگ تارکش کمتر مایل به خرمایی است. پرنده ی نابالغ راه راه قهوه ای و لکه ی گلویی زرد رنگ دارد. پروازش سریع است و معمولا در ارتفاع زیاد پرواز می کند ولی در فواصل کوتاه با حرکتی جست مانند جا به جا می شود. در پرواز منظره سر بزرگ و دم کوتاهش تشخیص آن را آسان می سازد و از زیر یک نوار شفاف در سراسر شاهپرهای نخستین آن مشاهده می شود. با قامتی راست راه می رود و راه رفتنش شبیه اردک است. با قدرت جست می زند. اغلب در زمستان به صورت گله دیده می شوند که توی جنگل و روی زمین تغذیه می کنند. پرنده ای است بی نهایت محتاط و گوش به زنگ.

زیستگاه : به طور کلی درخت زی است. در جنگل ها، پارک ها و میوه زارها دیده میشود. نوک درخت روی شاخه های افقی پایین درخت یا روی تنه درخت و اغلب به صورت دسته های پراکنده لانه سازی و زاد و ولد می کند.

پراکندگی : بومی و نسبتا فراوان است.

سـهره سیاه White – winged Grosbeak :

مشخصات : طول این پرنده که از انواع سهره است، ۲۱ سانتی متر می باشد. یک سهره ی خیلی بزرگ با منقاری مخروطی و بسیار کلفت. پر و بالش تماما قهوه ای مایل به سیاه است به جز دمگاه زرد درخشان، قسمت زرد پایین شکم و لکه ی سفید و مشخص قاعده شاهپر های نخستین بال. پرنده ی ماده قدری کمرنگ تر و قهوه ای تر از پرنده ی نر است. این پرنده درخت زی است و کمتر از سهره های دیگر اجتماعی می باشد. پروازش موجی شکل است.

زیستگاه : جنگل های سرو کوهی در نواحی کوهستانی در ارتفاع بین ۲۸۰۰ تا ۳۵۰۰ متر. روی سرو کوهی لانه می سازد.

پراکندگی : بومی و به تعداد کم دیده میشود.

قناری Canary :

قناری در اصل یک مدل از انواع سهره است که توسط انسان پرورش یافته و اصلاح نژاد شده است. این پرنده زیبا و خوش صدا در میان ایرانیان بسیار محبوب و دوست داشتنی است. این پرنده ی کوچک، زیبا و خوش خوان در طبیعت ایران زندگی نمی کند اما به صورت پرنده ی خانگی در قفس نگهداری و خرید و فروش می شود. محل اصلی زندگی این پرنده جزایر قناری در اقیانوس اطلس واقع در شمال غرب آفریقا است. در آن جا این پرنده به صورت وحشی تا ارتفاع ۱۷۰۰ متری یافت می شود. آن ها زندگی اجتماعی دارند و گاه تا صد عدد نیز با هم دیده می شوند.

آنان از زمین دانه بر می چینند یا مستقیما از دانه ی علف ها تغذیه می کنند. به دانه ی انجیر نیز توجه خاصی دارند. در قرن پانزدهم سربازان اسپانیایی با ورود به این جزیره شیفته این پرنده ی سبز رنگ شدند و آنان را برای اوقات فراغت خود و یا به صورت هدیه ای نایاب برای همسر خود بردند. پس از مدتی این پرنده به صورت تحفه ای با ارزش در آمد زیرا نشان می داد که صاحب آن مسافرتی طولانی کرده و صاحب چیز خارق العاده ای است.

اکنون پس از سال ها پرورش و نگهداری این پرنده که از انواع سهره است، شکل ها و رنگ های متفاوتی از آن در بازار ارائه می شود که می توان به انواع فری، چتری و رنگ هایی از قرمز و سفید و … اشاره کرد. در هر صورت این پرنده در میان بازار پرندگان خانگی مقام اول را داراست.

همان طور که می دانید امروزه نگهداری از پرندگانی از جمله سهره رواج بسیار زیادی یافته است. از این رو داشتن اطلاعاتی در خصوص آن ها، گونه های مختلف، ویژگی ها و بیماری هایشان، اهمیت ویژه ای پیدا کرده است.