دانیوی گورخری (Zebra danio) یا دانیو راه راه ، بومی سواحل کروماندل Cromandel هندوستن است. ماهیهایی صلح جو، مقاوم و جذاب هستند. دانیو راه راه فعال و پرتحرک، در آکواریومها بصورت گله ای حرکت می کنند. بنابراین بهتر است همواره تعدادی از آنها در یک آکواریوم نگهداری شود.
ماهی دانیوی گورخری ماده تا 5 سانتی متر میرسد ولی نرها کوچکتر و باریکتر هستند. پی اچ 6.6 تا 7.2 را نیاز دارند. در مقابل نوسانات گرمای آب مقاوم هستند و می توانند حرارت 16 تا 43 درجه سانتیگراد را تحمل کنند. بهترین گرمای آب برای آنها 24 درجه سانتیگراد است. همه نوع غذایی به ویژه غذاهای زنده و نیز غذاهای منجمد خشک شده را دوست دارند.
تشخیص نر و ماده دانیو گورخری نسبتا آسان است. ماده های بالغ چاق و نرها فعالتر و پررنگتر هستند. شکم در فاصله بین گلو تا باله شکمی در مادهها بیرون زده تر و در نرها صاف تر است. تکثیر آن نسبتا ساده است.
همواره بایستی مواظب تخمها بود و چون مولدین پس از تخمریزی ممکن است تمام یا قسمتی از آنها را بخورند چند روش برای تکثیر آن وجود دارد. یکی استفاده از شبکه توری یا کف کاذب آویزان است که حدود 2 تا 3 سانتیمتر بالای بستر گذاشته می شود و تخم ها پس از بارور شدن روی آن ریخته و از چشمه ها عبور کرده و از دسترس والدین در امان می مانند.
روش دیگر استفاده از دو یا سه ردیف لایه سنگی مرمری سیاه است که به گونه ای در کف گذاشته می شوند و تخم ها در فاصله بین آنها والدین قادر به شنا کردن در آن نمی باشند ریخته می شوند.
تکثیر ماهی دانیوی گورخری ( دانیو راه راه )
برای تکثیر دانیوی گورخری میتوان از یک آکواریوم حداقل 20 لیتری دراز و کم عمق با مقدار زیادی گیاه و نور خوب استفاده نمود. پس از آن تعدادی مولد یک ساله که کمتر از 4 سانتی متر نباشند انتخاب کرده و نر و مادهها را به مدت 7 تا 10 روز از هم جدا کرده و روزانه آنها را 4 تا 5 وعده با آرتمیا یا کرم توبیفکس و در صورت در دسترس نبودن غذای زنده، با غذاهای خشک منجمد شده کارخانه ای تغذیه نمود.
وقتی به نظر رسید که در شرایط خوبی قرار گرفته اند و فعالیت و رنگ بندی آنها بیشتر شده است. آنها را به نسبت 2 نر به ازاء هر ماده در آکواریوم تکثیر قرار دهید.
بهترین زمان برای انجام این کار هنگام غروب آفتاب است. اگر مولدین درست آماده شده باشند، صبح زود روز بعد تخم ریزی خواهند کرد. پیش از تخم ریزی دیده می شود که مولدین رفتار هیجان انگیزی در طول آکواریوم دارند.
دو ماهی نر و ماده در حالی که یکدیگر را بهم فشرده اند با آرامی شنا می کنند و تخمها را ریخته و نر آنها را بارور می کند. جالب این که ماهی ماده حدود 3 هفته دیگر، دوباره آماده تخم ریزی می شود.
پس از تخم ریزی بایستی هر دو مولد را از آب خارج کرد تا موفق به خوردن تخم ها نشوند. اگر ماهی ماده اولین بار است که تخم ریزی کرده ممکن است تخم های آن تا حد تخم گشایی نرسند ولی در تخمریزی های بعدی، هم تعداد تخمها بیشتر می باشد و هم درصد بارور شدن و تخم گشایی افزایش می یابد.
هم آوری حدود 200 عدد است و پس از تخمریزی، تخمها که حالت نیمه چسبندگی دارند، پس از گذشت 24 تا 36 ساعت باز شده و نوزادها خارج می شوند.نر و ماده با سرعت درون آکواریوم شنا می کنند ونر به شدت ماهی ماده را تحریک می کند.
ماهی ماده جلوتر از ماهی نر وارد گیاهان داخل آکواریوم شده و ماهی نر دنبال او می آید و با لب هایش باله مخرجی آن را نوک میزند.
پس از آن ماهی نر به بدن خود انحنا داده و خود را به ماهی می چسباند و با فشار دادن بدن به همدیگر، ماهی ماده تخمریزی را آغاز می کند.
پس از آن بدن ماهی نر حالتی S مانند پیدا می کند. در این حالت به شدت تحریک می شوند.
تخمریزی به سرعت انجام می شود و ماهی نر باله دمی خود را به پشت ماهی ماده می چسباند.
تخمهای بارور شده به بستر میروند و به گونه ای نامنظم بخش می شوند.
دو روز بعداز تخم گشایی، نوزادها شنای آزاد را آغاز می کنند. پرورش آنها آسان است. بایستی به نوزادها جای بزرگ و غذای نسبتا زیاد و مناسب داد. نوزادها ممکن است به برگ گیاهان و دیوارههای آکواریوم بچسبند.
پس از 4 تا 6 ماه به حد بلوغ میرسند. بهترین غذا برای نوزادان، ناپلیوس آرتمیا و یا غذاهای زنده ریز دیگر و نیز غذاهای خشک شده منجمد است. در صورت عدم دسترسی به غذای زنده، میتوان از زرده تخم مرغ به نحوی که برای نوزادهای ماهی جنجگوی سیامی گفته شده است استفاده نمود.