همه چیز در مورد ماهی دانیوی مرواریدی

ماهی دانیوی مرواریدی Brachydanio albolineatus گونه ای ماهی آکواریومی فعال است که هرگز از شنا کردن باز نمی ماند.  دانیوی مرواریدی  Brachydanio albolineatus  بیشتر در میانه آب آکواریوم جای می گیرد. در ادامه به بررسی ویژگی های این نوع ماهی می پردازیم.

ماهی دانیوی مرواریدی Brachydanio albolineatus

دانیوی مرواریدی Brachydanio albolineatus بومی آبهای روشن و تمیز سوماترا، برمه، هند و برخی آبهای تایلند است. ماهی کوچکی با سبیلکهای حسی بلند است.

از سال 1860 شناسایی و اسم گذاری شده و از دهه 1920 به دنیای آکواریوم معرفی گردیده است. اگرچه چندان موردتوجه خیلی از آکواریوم دارها قرار ندارد، با وجود این، ماهی است مقاوم که همه نوع غذای زنده خشک شده، یخ زده و زنده را می خورد و کمتر دچار بیماری می شود.

تشخیص نر و ماده خیلی ساده است. نرها کشیده تر و باریکتر و مادهها حتی خارج از فصل تخم ریزی چاقتر و پهن تر هستند. از این ماهی 2 نژاد وجود دارد که نژاد طبیعی آن آبی رنگ و نژاد حاصله توسط انسان، طلایی متمایل به قرمز است. که در دهه 1930 در آلمان ایجاد گردیده است. تکثیر نژاد طلایی- قرمز آسانتر است.

تخم آنها، همانند گونه ی نزدیک به آنها یعنی دانیوی گورخری با نام علمی Brachydanio rerio چسبند نیست و هنگام تخمریزی آنها را به گونه ای دیوانه وار در سراسر آکواریوم پخش می نمایند. برای موفقیت در تکثیر آنها بایستی به شرح زیر عمل شود:

دانیوی مرواریدی ماده در بالا و نر در پایین

از آکواریومی هرچه درازتر استفاده شود، بستر آکواریوم بایستی از گویچه های شیشه ای یا مهره های مرمری، توری های پلاستیکی با چشمه 6 میلیمتری و یا گیاهان دارای برگهای نرم و کوچک پوشیده شود. آب بالای این بستر درست شده بایستی حداکثر 5 سانتی متر باشد.

وسعت مناسب برای هر جفت ماهی 900 سانتیمتر مربع یعنی وسعتی معادل 30 در 30 سانتی متر است. بهترین کار استفاده از 6 ماهی ماده آماده تخمریزی و 10 ماهی نر است.

آکواریوم ها را با آب تمیز نرم کمی مانده با پی اچ 6 تا 6.8 آماده نموده و ابتدا نرها و مادهها را از هم جدا نگه دارید. مادهها را همواره زیر نظر داشته باشید تا وقتی که تخم آنها به حد رسیدگی برسند. اگر دیر بجنبید مادهها بدون وجود نر تخم ریزی می کنند ولی طبیعتا بارور نخواهند شد. بنابراین بایستی بلافاصله پس از آماده شدن مادهها آن را در یک آکواریوم با ویژگی های یاد شده قرار دهید.

تخم ریزی آنها بسیار جالب و چشمگیر است. نر و ماده ای که جفت انتخاب کرده اند، هم دیگر را زیر نظر داشته، کنار به کنار بهم چسبیده و خود را به طرف بالا می کشند و در نهایت به گونه ای نر، بدن خود را دور قسمت بالای بدن ماده می پیچد و از باله پشتی ماده به عنوان یک محور استفاده می کند. تخم ها را به گونه ای بسیار عجیب و بی برنامه در آب پخش می نمایند.

مولدین همواره سعی می کنند تخم هایی را که به طرف پاینی میروند به بالا ببرند. به همین دلیل است. که عمق حداکثر 5 سانتیمتری آب پیشنهاد می شود. در آبهای جاری طبیعی، تخم ماهی های دانیوی مرواریدی، آبی، بلافاصله پس از تخم ریزی با آب جابجا می شود و مولدین دیگر فرصت این کار را نخواهند داشت.

از آنجا که هنگام جابجایی تخمها، خیلی از آنها ممکن است توسط مولدین خورده شوند، در صورتی که غذای زنده خوب و کافی همواره در اختیار آنها قرار گیرد این کار متوقف شده یا خیلی کاهش می یابد.

پس از اطمینان از تخمریزی کامل، بایستی مولدها از آکواریوم خارج شوند. بهتر است از کف آکواریوم اقدام به تابانیدن نور به داخل آن شود تا همه تخم ها پس از تخم ریزی دیده شوند. پس از آن میتوان اقدام به خارج کردن مولدین طی دوره انکوباسیون و پرورش نوزادها در همان مخزن نمود.

زمان لازم برای طی دوره انکوباسیون این تخم ها نسبتا درشت، 36 ساعت در گرمای 27.5 تا 28 درجه سانتیگراد است که گرمای ایده آلی برای تخم ریزی و رشدونمو جنینی می باشد. ماهیهای غیرمولد را بایستی در آکواریومی با گرمای آب 24 درجه سانتیگراد نگهداری نمود. حدود یک هفته طول می کشد تا نوزادها بتوانند شنای آزاد را شروع کنند.

وقتی شنای آزاد شروع شد، میتوان آنها را با زرده پخته شده تخم مرغ که بصورت پودر درآورده می شود و یا با انفوزوئرها تغذیه نمود. ناپلئوس آرتمیا هم مناسب و قابل قبول آنهاست.