آب شور

رفیوجیوم را به کامل ترین و جامع ترین شکل ممکن بشناسید

3.9/5 - (10 امتیاز)

رفیوجیوم در واقع یک آکواریوم کوچک متصل به آکواریوم اصلی است که برای پرورش گیاه و جلبک های ماکرو از آن استفاده می شود. رفیوجیوم در لغت به معنای پناهگاه است.رفیوجیوم محلی امن برای رشد و نمو سخت پوستان کوچک مانند آمفی پادها و کوپ پادها می باشد برای اینکه بتوانند به دور از سایر آبزیان و شکارچیان که دشمن آنها محسوب می شوند رشد و نمو داشته باشند. رفیوجیوم در لغت به معنای پناهگاه است. دلیل انتخاب این نام برای آن، ایجاد محلی امن برای گیاهان، جلبک ها و سخت پوستان کوچک است.

این سخت پوستان کوچک پس از افزایش جمعیت آرام آرام به داخل آکواریوم انتقال می یابند و منبع غذایی مهمی برای ماهی ها محسوب می شوند. رفیوجیوم به عنوان یک فیلتر بیولوژیک دارای کارایی بسیار زیادی است و به عنوان کنترل کننده فسفات ونیترات بهترین سیستم محسوب می شود. این سیستم معمولا از چند بخش تشکیل می شود که هر بخش را بصورت مجزا تشریح می کنیم.

رفیوجیوم

رفیوجیوم

 

محل قرارگیری رفیوجیوم

رفیوجیوم را معمولا باتوجه به حجم آن در کنار سامپ یا کنار آکواریوم و یا حتی داخل یا بیرون از آکواریوم بصورت آویزان از لبه قرار می دهند. با توجه به حجم تانک اصلی و نوع سیستم از نظر سطح حرفه ای بودن، محل قرارگیری رفیوجیوم می تواند متغیر باشد.

در آکواریوم های بزرگ که از تعداد زیادی مرجان و ماهی در آنها نگهداری می شود حتما باید حجم رفیوجیوم نیز بزرگ در نظر گرفته شود تا بتواند پاسخ گوی نیازهای سیستم باشد.

چنین رفیوجیوم هایی حتما باید از کیفیت ساخت بسیار بالایی برخوردار باشند. زیرا در غیر اینصورت به دلیل سنگین بودن وزن، احتمال شکستن و یا آسیب دیدن آنها زیاد خواهد بود.

داخل کابینت آکواریوم و کنار سامپ

در این حالت طول سامپ کوچکتر در نظر گرفته می شود و بخشی از فضای زیر کابینت به رفیوجیوم اختصاص می یابد. این حالت برای آکواریوم های دارای طول بیش از 140 سانتی متر مناسب می باشد.

زیرا در آکواریوم های کوچکتر امکان تقسیم فضای کابینت زیرین به دو بخش وجود ندارد و در صورت انجام این کار سیستم سامپ آکواریوم در خصوص برگشت آب از آکواریوم و میزان گنجایش ضعیف خواهد بود و نمی تواند پاسخگوی ظرفیت برگشت آب باشد و اگر طول رفیوجیوم کوچک در نظر گرفته شود علاوه بر مشکلات تامین نور مناسب، فیلتراسیون بیولوژیک آب نیز به درستی انجام نخواهد شد.

باتوجه به تمام این مسائل پیشنهاد ما برای آکواریوم های دارای طول کمتر از 140 سانتی متر قرار دادن رفیوجیوم بر روی سامپ و برای آکواریوم های بزرگتر، کنار سامپ می باشد. در ابتدا به نحوه ی ساخت رفیوجیوم در کنار سامپ می پردازیم. آکواریومی به طول 180 سانتی متر و عرض 55 سانتی متر را در نظر بگیرید که دارای کابینتی با همین ابعاد است. برای چنین سیستمی ابعاد سامپ و رفیوجیوم را بصورت زیر در نظر می گیریم:
رفیوجیوم: طول 60 سانتی متر، عرض 50 سانتی متر و ارتفاع 45 سانتی مترو
جدودل 20 الی 25 سانتی متر در بخش فوقانی رفیوجیوم نیاز داریم.
سامپ: طول 90 سانتی متر، عرض 50 سانتی متر وارتفاع 40 سانتی متر.
ارتفاع سامپ 5 سانتی متر کوتاه تر از رفیوجیوم در نظر گرفته می شود تا برگشت آب از رفیوجیوم بصورت سرریز وارد سامپ شود.

چند نکته ی مهم

  • بهتر است سامپ و رفیوجیوم کاملا به یکدیگر چسبیده باشند.
  • ورودی رفیوجیوم را از خانه ی دوم سامپ بگیرید یا بهتر بگوییم واترپمپ انتقال آب از سامپ به رفیوجیوم را در خانه ی دوم سامپ قرار دهید.
  • رفیوجیوم را به نحوی طراحی نمایید که ورودی آب در ابتدا به سطوح پایینی انتقال یابد و سپس از قسمت فوقانی از رفیوجیوم خارج شود. برای انجام این کار می توانید با استفاده از یک شیشه با ارتفاع کمتر از رفیوجیوم یک بخش کوچک را داخل رفیوجیوم جدا نمایید و لوله ی انتقال آب را به این بخش انتقال دهید. بخش جدا شده از قسمت پایین باز بوده و آب از این بخش وارد رفیوجیوم می شود.
  • ارتفاع رفیوجیوم را 5 سانتی متر بزرگتر از سامپ انتخاب نمودیم. در قسمت بلند رفیوجیوم سوراخی به قطر 2 الی 3 سانتی متر ایجاد می کنیم و با استفاده از یک فیتینگ و مقداری لوله و یک زانو، آب سر ریز شده را به خانه ی آخر سامپ انتقال میدهیم.
  • جهت جلوگیری از تولید حباب در خانه ی آخر سامپ و ایجاد صدا ناشی از ریزش آب، می توانید لوله ی برگشت آب از رفیوجیوم به سامپ را بلند در نظر بگیرید تا سر آن کاملا زیر آب قرار گیرد.
  • شیشه های سه طرف رفیوجیوم را با استفاده از طلق یا برچسب رنگی بچسبانید تا نور آن بر روی سامپ تاثیر منفی نداشته باشد.

داخل کابینت آکواریوم و روی آن

حال به نحوه ی ساخت رفیوجیوم بر روی سامپ می پردازیم. برای انجام این کار ارتفاع کابینت زیر آکواریوم حتما باید حداقل 75 سانتی متر باشد. آکواریومی با طول 120 سانتی متر و عرض 50 سانتی متر را در نظر بگیرید. برای چنین سیستمی ایجاد سامپ و رفیوجیوم را بدین صورت در نظر می گیریم:
رفیوجیوم: طول 60 سانتی متر، عرض 35 سانتی متر و ارتفاع 25 الی 30 سانتی متر (باتوجه به ارتفاع کابینت زیر آکواریوم)
سامپ: طول 100 سانتی متر، عرض 50 سانتی متر و ارتفاع 30 الی 35 سانتی متر (باتوجه به ارتفاع کابینت زیر آکواریوم)

چند نکته ی مهم

همانند روش قبل که رفیوجیوم در کنار سامپ قرار می گرفت ورودی رفیوجیوم را از خانه ی دوم سامپ بگیرید و رفیوجیوم را به نحوی طراحی نمایید که ورودی آب در ابتدا به سطوح پایینی انتقال یابد و سپس از قسمت فوقانی از رفیوجیوم خارج شود.
در بالاترین ارتفاع رفیوجیوم سوراخی به قطر 2 الی 3 سانتی متر ایجاد می کنیم و با استفاده از یک فیتینگ و مقداری لوله و یک زانو، آب سر ریز شده را به خانه ی آخر سامپ که واترپمپ برگشت آب به آکواریوم قرار گرفته است انتقال می دهیم.

جهت جلوگیری از تولید حباب در خانه ی آخر سامپ و ایجاد صدا ناشی از ریزش آب، می توانید لوله ی برگشت آب از رفیوجیوم به سامپ را بلند در نظر بگیرید تا سر آن کاملا زیر آب قرار گیرد.
در ساخت دیواره هایی که رفیوجیوم بر روی آنها قرار می گیرد از شیشه 10 میلی متری استفاده می کنیم. همانطور که ممکن است از قبل بدانید و در تصویر زیر مشاهده می کنید دیواره های داخلی که دارای ارتفاع همسان با دیواره های اصلی سامپ هستند و رفیوجیوم بر روی آنها قرار می گیرد باید از بخش زیرین باز باشند تا آب از این بخش به خانه بعدی سامپ انتقال بیابد اما در این مورد به جهت وجود وزن نسبتا سنگین رفیوجیوم بر روی آنها، بهتر است شیشه ها تا پایین امتداد بیابند و برای عبور آب از چند سوراخ بزرگ در بخش پایینی آنها استفاده شود.
شیشه های سه طرف رفیوجیوم را با استفاده از طلق یا برچسب رنگی بچسبانید تا نور آن بر روی سامپ تاثیر منفی نداشته باشد. شیشه ی جلوی رفیوجیوم را نیز از پایین تا ارتفاع 5 تا 8 سانتی متر با برچسب بچسبانید زیرا به دلیل عقب تر بودن رفیوجیوم نور به داخل سامپ خواهد تابید.

کنار آکواریوم

در برخی مواقع به دلایلی مانند محدودیت یا عدم وجود کابینت در زیر آکواریوم و یا حتی به جهت زیبایی، می توان رفیوجیوم را در کنار آکواریوم ساخت. در این حالت همانطور که در تصویر نیز مشاهده می فرمایید می توانید آکواریومی با ابعاد دلخواه و باتوجه به محدودیت فضا در کنار آکواریوم اصلی بسازید و تمام نکات اشاره شده در خصوص نحوه ی انتقال و برگشت آب در قسمت های قبلی را در این حالت نیز رعایت نمایید.
فقط یک نکته ی مهم را در نظر بگیرید که باید رفیوجیوم در ارتفاعی بالاتر از سانپ قرار بگیرد تا سر ریز آب رفیوجیوم بدون کوچکترین مشکلی به سامپ انتقال بیابد. بزرگترین حسن چنین سیستمی در کنار افزودن به حجم آب، ایجاد زیبایی مضاعف می باشد. به ویژه اگر بخواهید در آن از برخی ماهیان زیبا و آرام مانند سوزن ماهیان و اسب های دریایی نگهداری کنید.

محل های دیگری مانند داخل سامپ، بیرون یا داخل آکواریوم بصورت آویز از لبه را نیز برای ساخت رفیوجیوم می توان در نظر گرفت اما باتوجه به بسیاری محدودیت ها مانند عدم امکان تامین نور مناسب و کوچک بودن حجم توصیه نمی شوند و به اعتقاد ما نمی توانند پاسخگوی نیاز آکواریوم های حرفه ای باشند. بنابراین از پرداختن به آنها خودداری کنیم.

بخش های مختلف رفیوجیوم

رفیوجیوم معمولا از چند بخش تشکیل می شود که این بخش ها شامل: شن کف، سیستم روشنایی، واترپمپ و گیاه می شود. در ادامه بخش های مختلف را مورد بررسی قرار داده و ویژگی های هر بخش را تشریح می کنیم. ویژگی های مورد اشاره برای تجهیزات مختلف بهترین و مناسب ترین حالت ممکن در نظر گرفته شده اند.

شن کف و ارتفاع شن

کف رفیوجیوم را میتوانید با شن هایی (ماسه بادی) که معمولا در کف آکواریوم مورد استفاده قرار می گیرند بپوشانید. اما استفاده از شن های مخصوص رفیوجیوم می تواند مزایای بسیار زیادی برای آکواریوم داشته باشد که پرداخت مبالغ بیشتر برای تهیه آن را توجیه می نماید.

این شن ها معمولا از جنس کربنات کلسیم، آراگونیت یا سایر مواد طبیعی هستند که به تنظیم منیزیوم، کلسیم، KH,PH آب آکواریوم کمک بسیار زیادی می کنند و همچنین بستر غنی جهت رشد گیاهان محسوب می شوند. عمق شن کف رفیوجیوم را نیز بین 3 الی 6 سانتی متر در نظر بگیرید.

برخی افراد به اشتباه عمق شن رفیوجیوم را در 10 الی 15 سانتی متر و در برخی مواقع تا 20 سانتی متر توصیه می کنند و دلیل این امر را تشکیل لایه ی بی هوازی در عمق شن و حذف نیترات توسط باکتری های بی هوازی میدانند، در صورتی که امروزه باتوجه به پیشرفت های چندسال اخیر و انجام تحقیقات گسترده، این موضوع به چند دلیل که در زیر به آن اشاره شده، رد شده است:

  • در صورتی که رفیوجیوم باتوجه به سایز آکواریوم، دارای حجم مناسب بوده و درست راه اندازی شده باشد قادر به جذب کامل نیترات خواهد بود و دیگر نیازی به بستر عمیق نیست.
  • در صورتی که رفیـوجیوم نیز کوچک باشد حجم بستر عمیق آن به اندازه ای نخواهد بود که قادر به حذف یا کنترل نیترات آکواریوم باشد.
  • مهمترین دلیل رد ایجاد بستر عمیق در رفیوجیوم احتمال تشکیل سولفیدهیدروژن در اعماق شن است که قبلا نیز به آن اشاره شد. این ماده به قدری می تواند برای آبزیان خطرناک و مهلک باشد که مزایای بستر عمیق را (اگر مزیتی داشته باشد!) کاملا از بین می برد.
  • تنها به یک شرط می توان از بستر عمیق بصورت ایمن در کف رفیوجیوم استفاده کرد که در این حالت نیز به دلیل دردسر و نیازهای خاص آن و از طرف دیگر عدم تاثیر بسزای بستر عمیق باتوجه به حجم کم رفیوجـیوم، باز استفاده از آن توجیهی نداشته و توصیه نمی شود. در صورت استفاده از پلنوم در کف رفیوجیوم می توان از بستر عمیق بدون ریسک تشکیل سولفید هیدروژن استفاده نمود که ساخت پلنوم خود مستلزم نیازمندی ها و نگهداری هایی در بلندمدت است که ایجاد بستر عمیق را باتوجه به کارایی آن، توجیه نمی کند. نحوه ی ساخت پلنوم در بخش سیستم های فیلتراسیون و روش دکتر ژوبرت تشریح شده است.

 

واترپمپ جهت انتقال آب

حجم ورود آب به داخل رفیوجیوم باید کنترل شده و کم باشد تا گیاهان داخل رفیوجیوم فرصت لازم جهت جذب مواد مغذی، نیترات و فسفات را داشته باشند. بهترین حالت استفاده از یک واترپمپ با قدرت انتقال آب به میزان 3 برابر حجم رفیوجیوم می باشد. ارتفاع و فاصله ی بین واترپمپ و رفیوجیوم را نیز در نظر بگیرید.

زیرا قدرت انتقال آب واترپمپ در ارتفاع و فاصله ی زیاد کاهش می یابد. جهت افزایش کارایی رفیوجیوم بهتر است واترپمپ را در خانه ی دوم یا سوم سامپ قرار دهید و خروجی آن را در خانه ی آخر.

سیستم روشنایی

گیاهان نیز همانند مرجان ها به نور مناسب جهت رشد نیاز دارند و تنها تفاوت آنها در ترکیب نورهای موردنیاز می باشد. برای رشد بهتر گیاهان باید از نور صورتی با طول موج 420 الی 450 نانومتر بیشتری استفاده شود، زیرا بیشترین تاثیر را بر انجام عمل فتوسنتز گیاهان دارد اما به تنهایی کافی نیست و در کنار آن باید از یک نور سفید دیگر با 10000 الی 12000 درجه ی کلوین استفاده نمود.

در صورت عدم امکان استفاده از دو لامپ له دلیل کوچک بودن حجم رفیوجیوم بهتر است از یک لامپ با درجه کلوین 5500 الی 7500 استفاده نمایید. در این دسته از لامپ ها در صورتی که طیف کامل ((Full Spectrum باشند.

نورهای قرمز و آبی بصورت متناسب وجود دارند و نیازهای نوری گیاهان را برآورد خواهند کرد. میزان نور موردنیاز رفیوجیوم را نیز 1 الی 2 وات به ازای 2 لیتر آب در نظر بگیرید. بهترین مدت زمان روشن بودن لامپ ها 12 ساعت است که باید صورت معکوس با لامپ های آکواریوم خاموش و روشن شوند.

در طول ساعات شبانه که لامپ های آکواریوم خاموش هستند، مرجان ها که خود تولیدکننده ی اکسیژن می باشند تبدیل به مصرف کننده ی اکسیژن می شوند و معمولا سطح اکسیژن آب کاهش و دی اکسیدکربن افزایش می یابد.

در این حالت PH نیز کاهش یافته و آب اسیدی می شود که بروز چنین اتفاقی می تواند برای مرجان ها و ماهی ها مهلک باشد. به همین دلیل توصیه می شود تا با نصب یک تایمر، لامپ های رفیوجیوم را پس از خاموش شدن لامپ های آکواریوم روشن نمایید تا ضمن برطرف شدن مشکل کمبود اکسیژن آبزیان، PH نیز در محدوده ی ایمن کنترل شود.

گیاهان داخل رفیوجیوم

برای انتخاب و کاشت گیاه در رفیوجیـوم گزینه های فراوانی وجود دارد که متاسفانه فقط تعداد محدودی از آنها در بازار ایران عرضه می شوند. در ابتدای راه اندازی رفیوجیـوم و باتوجه به بالا بودن میزان نیترات و فسفات، گیاهان دارای رشد سریع در اولویت انتخاب خواهند بود.

گیاهان خانواده ی کلورپا از این نظر بهترین گزینه محسوب می شوند. این گیاهان از رشد بسیار سریعی برخوردار بوده و به سرعت می توانند سطح نیترات و فسفات آب را کنترل نمایند.

اما پس از کاهش این پارامترها احتمال از بین رفتن آنها بسیار زیاد خواهد بود زیرا در اثر رشد زیاد نیاز به مقادیر فراوانی از نیترات، فسفات و سایر مواد مغذی و کمکی مانند آهن و منگنز دارند.

گیاهان خانواده ی هالیمدا با دو گیاه معروف هالیمدا سکه ای ( Halimeda discoidea ) و هالیمدار انجیری ( Halimead opuntial ) گزینه های بسیار مناسبی جهت نگهداری در آکواریوم محسوب می شوند. این گیاهان از رشد متوسطی برخوردار بوده و در صورت بالا نبودن بیش از حد نیترات و مناسب بودن سطح کلسیم از رشد خوبی برخوردار خواهند بود.

گیاه دوشیزه مویی Maidens Hair Plant ( Chlorodesmis sp ) از رنگ و زیبایی خیرکننده ای برخوردار است که هر بیننده ای را برای خرید و نگهداری از آن وسوسه می کند. در صورت تمایل به نگهداری از این گیاه حتما دقت نمایید که نسبت سطح نیترات بالا (بالاتر از 20ppm) بسیار حساس بوده و ممکن است از بین برود اما در صورت پایین بودن نیترات از رشد مناسبی برخوردار بود.

یک گیاه زیبای دیگر با نام کلپ برگ صاف ( Smooth Leaf Kelp Haliption sp ) نیز وجود دارد که جزء گیاهان کند رشد محسوب می شود. این گیاه به دلیل داشتن رنگ قرمز تنوع رنگی خاصی را در رفیوجیوم ایجاد می کند.
باتوجه به توضیحات فوق بهتر است در ابتدای راه اندازی رفیوجیوم و در صورت بالا بودن سطح نیترات از گیاهان دارای رشد سریع مانند خانواده ی کلورپا استفاده کنید و پس از کنترل کردن سطح نیترات از گیاهان دارای رشد متوسط و آرام مانند هالیمدا و دوشیزه استفاده نمایید.

گیاهان دارای رشد سریع پس از پایین آمدن سطح نیترات به کمتر از 10ppm پوسیده شده واز بین می روند که این هنگام بهترین زمان جهت اضافه نمودن گیاهان دارای رشد متوسط و آرام می باشد. در صورت زرد شدن و شروع به پوسیدگی گیاهان بهتر است، بافت مرده ی آنها را به سرعت از آب خارج نمایید، زیرا ممکن این گیاهان مواد سمی وارد آب نمایند.

گیاهان را قبل از قراردادن در رفیوجیوم حتما با دقت تمام و همانند مرجان ها آب به آب نمایید تا تغییرات شیمیایی و محیطی موجب از بین رفتن آنها نشود. در برخی مواقع علیرغم تمام این تلاش ها به دلیل برخی شرایط مانند سطح نیترات و فسفات نامناسب باتوجه به نوع گیاه، مدت زمان کمی پس از ورود گیاه به داخل رفیوجیوم، گیاه شروع به خراب شدن می کند که در این صورت نیز جای نگرانی وجود ندارد، زیرا در صورت وجود شرایط شیمیایی و نور آب مناسب پس از گذشت زمان مدت زمان کوتاهی مجددا شروع به رشد خواهد کرد.

کلپ برگ صاف

کلپ برگ صاف

 

هالیمدا انجیری

هالیمدا انجیری

 

دوشیزه مویی

دوشیزه مویی

 

هالیمدا سکه ای

هالیمدا سکه ای

افزودنی ها

گیاهان جهت حفظ سلامت ادامه ی رشد و تکثیر نیاز به برخی عناصر دارند که بیشتر آنها از آب آکواریوم اصلی جذب می شوند اما برخی عناصر مانند آهن و منگنز جزء عناصر مهم و اصلی محسوب می شوند که افزودن مجزا و منظم آنها ضروری است. در صورتی که آکواریوم اصلی آکواریوم مرجانی نباشد یعنی رفیوجیوم به آکواریوم مرجانی متصل نباشد و از محلول های حاوی عناصر کمیاب و اصلی استفاده نشود در این صورت افزودن این عناصر به ویژه ید و پتاسیم به رفیوجیوم ضروری خواهد بود.

چند نکته ی مهم در خصوص نحوه ی راه اندازی و نگهداری از رفیوجیوم

از تابیدن نور رفیوجیوم به داخل سامپ با پوشاندن دیواره های رفیوجیوم یا سامپ جلوگیری کنید.
می توانید خروجی اسکیمر را نیز به عنوان ورودی رفیوجیوم در نظر بگیرید زیرا آب خروجی از اسکیمر به دلیل تصفیه ی مواد ارگانیک و مواد آلاینده می تواند برای موجودات داخل رفیوجیوم مناسب باشد.
استفاده از سنگ های زنده ((Live Rock به ویژه اگر پوشیده از انواع گیاهان باشند بر کارایی رفیوجیوم موثر خواهد بود.
شن بستر را در صورت امکان حتما از شن مخصوص رفیوجیوم استفاده نمایید.
استفاده از سیستم رفیوجـیوم منافع بسیار زیادی برای آکواریوم به ویژه آکواریوم های مرجانی دارد به نحوی که آگاهی از این مزایا هر آکواریوم دارای را ترغیب به تهیه و یا ساخت آن می نماید. برخی از مزایای این سیستم را در معرفی بخش های مختلف رفیوجـیوم برشمردیم اما یکبار دیگر بصورت مختصر به تمام مزایای آن اشاره می کنیم:

کاهش نیترات ((NO3 و فسفات (PO4) آب و حفظ آنها در سطح مطلوب که بدون اغراق سخت ترین و پرهزینه ترین فرآیند در نگهداری آکواریوم محسوب می شود و حتی برای بسیاری از آکواریوم داران عملی ناممکن به نظر میرسد.

  • تامین اکسیژن لازم برای آبزیان موجود در آکواریوم و کنترل PH آب به هنگام شب و خاموش بودن لامپ های آکواریوم (در صورتی که لامپ های رفیوجـیوم را به هنگام شب روشن نمایید).
  • تامین منابع غذایی طبیعی و مقوی آبزیان مانند زئوپلانکتون ها و فیتوپلانکتون ها برای آبزیان داخل آکواریوم به ویژه آکواریوم های ریف.
  • کنترل رشد جلبک های ناخواسته در آکواریوم به دلیل مصرف منابع غذایی موردنیاز آنها توسط گیاهان داخل رفیوجـیوم.
  • کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن ماهیان. این اعتقاد وجود دارد که بیشتر جلبک های ماکرو ترکیباتی را در آب رها می کنند که به تقویت سیستم ایمنی ماهیان کمک بسیاری می نماید.
  • محلی و امن مناسب برای نگهداری برخی ماهیان کوچک و حساس مانند اسب های دریایی و سوزن ماهیان.
  • تامین برخی از املاح موردنیاز آکواریوم مانند کلسیم، منیزیوم و مجموع بافرها در صورت استفاده از شن مخصوص.
  • افزایش حجم آب که مزیتی بزرگ در کنترل پارامترهای آب محسوب می شود.

گاهی برخی افراد روش جذب نیترات با استفاده از رفیوجیوم را با روش ATS مقایسه می نمایند و معتقدند که روش ATS روش مناسب تری جهت جذب نیترات محسوب می شود اما به اعتقاد ما و دلایل مختلف چنین مقایسه ای نمیتواند صحیح باشد و رفیوجـیوم برتری های بسیار زیادی نسبت به روش ATS دارد و فقط تنها نقطه ضعف آن در مقابل ATS هزینه ی راه اندازی رفیوجیـوم می باشد که باتوجه به هزینه های بسیار بالای راه اندازی آکواریوم های ریف چندان به چشم نمی آید.

شاید قبل از معرفی روش ATS مقایسه این دو روش با یکدیگر ایده ی جالبی نباشد به همین دلیل در ادامه به بررسی روش ATS می پردازیم و تصمیم گیری را بر عهده ی خوانندگان عزیز می گذاریم تا خود با توجه به نقاط قوت و ضعف هر روش، یکی از این دو روش را انتخاب نمایند.

لینک کوتاه : https://petzip.ir/?p=4041

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه − یک =