ماهی بارب سناکسکین یا بارب پوست ماری ( Puntius Rhomboocellatus ) را بشناسید

زیستگاه اصلی ماهی بارب سناکسکین یا بارب پوست ماری آسیا (مالزی) و بخش هایی از اروپا است. ماهی تهاجمی و پرخاشگر است که باید با ماهیان هم رده خودش نگهداری شود. در تمام سطح آکواریوم شنا میکند و همه چیز خوار و بسیار فعال است. ماهی بارب سناکسکین یا بارب پوست ماری در طبیعت حشرات و کرم ها را میخورد و در آکواریوم، آن ها غذاهای کوچک زنده و منجمد و مواد غذایی خشک با کیفیت را میخورند. دمای 23 تا 28 درجه سانتی گراد و پی اچ 5.5 تا 7 برای آن ها مناسب است. سن بلوغ ان ها 6 ماهگی است و تا 5 سانتی متر قادر به رشد هستند. نرها لاغر و بندی کشیده داشته و باله پشتی بلندی دارند و ماده ها بزرگ تر و شکمی چاق دارند و 3 تا 5 سال عمر میکنند.

شرایط نگهداری ماهی بارب سناکسکین یا بارب پوست ماری در آکواریوم

نگهداری ماهی بارب سناکسکین یا بارب پوست ماری ( Puntius Rhomboocellatus ) در گروه های چهار تایی یا بیشتر بسیار دارای اهمیت است، بنابراین آن ها میتوانند به صورت گروهی شنا کرده و به جای این که باله های دیگر گونه های آکواریومی را بخورند، باله های یک دیگر را گاز بگیرند. بارب پوست ماری با این رفتار به یک دیگر آسیبی وارد نمیکنند.

به طوری که این رفتاری است که بارب ها در میان یک دیگر از خود نشان میدهند و به خوبی با این شیوه رفتاری سازگار شده اند. گاز گرفتن باله زمانی مشکل ساز میشود که بارب های پوست ماری تنها یا در تعداد خیلی کم (کمتر از 4 تا) نگهداری شوند. که این امکان وجود دارد که آن ها باله های سایر ماهیان را در اکواریوم گاز بگیرند،

ماهیانی که باله هایشان با این شیوه رفتاری میتواند آسیب ببیند. ماهی بارب سناکسکین در آکواریوم هایی که دارای نور روشن با مقدار نسبتا زیادی از پوشش گیاهی و جریان هایی آبی تقریبا متوسط هستند به خوبی زندگی میکنند. با وجود این که با تمام گونه ها میتوانند نگه داشته شوند اما از خجاتی ترین گونه ماهیان هستند.

ماهی بارب سناکسکین برای همزیستی با دیگر گونه های خشن مانند لوچ ها، کت فیش ها، دانیوها و دیگر گونه های بارب ها بسیار مناسب است. پیشنهاد میشود که جهت تامین طیف گسترده ای از مواد مغذی مورد نیاز این ماهی از دیگر مواد غذایی با کیفیت همچون مواد غذایی منجمد، کرم های خونی، کرم های توبیفکس، آرتمیا و موارد مشابه، برای غذادهی استفاده شود. بارب سناکسکین باید دو تا سه وعده در روز و با مقدار غذایی که طی دقایق کمی آن را مصرف کنند، غذا دهی شوند.